คือเรามีข้อสงสัย เราขอแนะนำตัวก่อนเราเป็นเด็กผู้หญิงอายุ16 เรียนอยู่ม.ปลายแล้วคะ ซึ่งงานที่โรงเรียนและสังคมตอนนี้รุนแรงมากจนเราไม่มีความสุขในการเรียนเลย พอกลับบ้านมาก็ต้องทำงานบ้านทุกอย่างที่มี (ไม่รู้ทำไมแต่มันต้องทำมาตั้งแต่เด็กแล้วคุณแม่สอนแค่ว่ามีอะไรก็ทำให้หมด)
ก็งงทำไมเราต้องทำอยู่คนเดียว
พ่อหาเงินแต่ไม่ได้ให้ค่าขนมหรือเงินไปเรียน
แม่หาเงินให้เงินทุกทางแต่ไม่ได้อยู่ประเทศเดียวกัน
พี่ชายคนโตว่างงานกำลังหาเงินชอบนั้งเล่นเกมเฉยๆ
พี่ชายคนกลางชอบเที่ยวกลับมาบ้านเพื่อหาอะไรกินทำอะไรกินนอนแล้วก็ออกไปเที่ยว
พี่ชายทุกคนอายุใกล้ๆกันแต่ไม่เรียนนะคะเราเรียนคนเดียว
ด้วยความเราก็ไม่ได้ขยัน กลับจากโรงเรียนก็เหนื่อยและเบื่อเป็นทุนเดิมอยู่แล้วพอต้องมาล้างจานหุงข้างกรอกน้ำทิ้งขยะหรืออื่นๆก็คงไม่ไหวทุกวัน และสภาพบ้านก็คือกลับบ้าน จานเต็มอ้าง ขยะก็กองไว้ ข้าวก็ไม่คิดจะหุงใหม่เลยระหว่างวันขวดน้ำกินหมดก็ไปกองอยู่แต่ละส่วนของบ้าน บ้างครั้งเราก็ละเลยไม่ทำแต่พ่อก็ด่าเราคนเดียว แล้วพอมันหลายครั้งเราเพราะเราก็เหนื่อยสุดๆก็อยากพัก(รู้ว่าผิดค่ะแต่มันเหนื่อย)ก็ด่าเราสะเหมือนเราเป็นคนรับใช้ที่จ้างมา
เราอยากรู้ว่าทำไมเขาไม่ทำกันบ้างหิวก็ทำสิต้องรอเราตลอดเลยหรอ
แยกขยะกับจานไม่ออกหรอ และทำไมต้องกองรวมไว้ก่อนแล้วค่อยเอามาให้เราบ้างทีก็มีหนอน
ขวดน้ำก็ไม่หันเอามาใส่ในตะกร้าบ้างเลยต้องรอให้เดินเก็บ กระทะก็ไม่ใช่ว่าล้างง่ายๆนะคะ มันคราบติดทนมาก!!!! ก.ไก่ล้านตัว
พอเราถูกว่าถูกด่าไปนานๆ
เราก็พูดกับพี่ว่าทำไมต้องกองแล้วค่อยเอามาใส่แล้วบอกด้วยว่า"กูไม่ล้างแล้ว ล้างเอง ของ กินล้าง แล้วบ้างครั้งพ่อมาเห็นก็คิดว่ากูไม่ล้างแล้วก็ด่ากู"
ผลที่ได้คือพี่ชายตอบว่าแล้วทำไมไม่ล้างทุกวันแค่นี้เขาก็ไม่ด่าแล้ว
ความคิดมันง่ายดีนะคะ แต่เราก็เหนื่อยเหมือนกันที่ต้องทำตั้งแต่เด็กจนโตมา16แล้ว เด็กเขามีเวลาว่างช่วยก็จริง แต่พอโตอะไรก็เพิ่ม มันก็ไม่เหมือนเด็กที่ทำแบบไม่รู้อะไร
เราควรทำยังไงถึงจะไม่รู้สึกเหนื่อยจนไม่อยากทำดีคะ?
แล้วทำไมผู้หญิงต้องทำคนเดียวด้วยคะ?
ทำไมผู้หญิงต้องทำงานบ้านคนเดียว
ก็งงทำไมเราต้องทำอยู่คนเดียว
พ่อหาเงินแต่ไม่ได้ให้ค่าขนมหรือเงินไปเรียน
แม่หาเงินให้เงินทุกทางแต่ไม่ได้อยู่ประเทศเดียวกัน
พี่ชายคนโตว่างงานกำลังหาเงินชอบนั้งเล่นเกมเฉยๆ
พี่ชายคนกลางชอบเที่ยวกลับมาบ้านเพื่อหาอะไรกินทำอะไรกินนอนแล้วก็ออกไปเที่ยว
พี่ชายทุกคนอายุใกล้ๆกันแต่ไม่เรียนนะคะเราเรียนคนเดียว
ด้วยความเราก็ไม่ได้ขยัน กลับจากโรงเรียนก็เหนื่อยและเบื่อเป็นทุนเดิมอยู่แล้วพอต้องมาล้างจานหุงข้างกรอกน้ำทิ้งขยะหรืออื่นๆก็คงไม่ไหวทุกวัน และสภาพบ้านก็คือกลับบ้าน จานเต็มอ้าง ขยะก็กองไว้ ข้าวก็ไม่คิดจะหุงใหม่เลยระหว่างวันขวดน้ำกินหมดก็ไปกองอยู่แต่ละส่วนของบ้าน บ้างครั้งเราก็ละเลยไม่ทำแต่พ่อก็ด่าเราคนเดียว แล้วพอมันหลายครั้งเราเพราะเราก็เหนื่อยสุดๆก็อยากพัก(รู้ว่าผิดค่ะแต่มันเหนื่อย)ก็ด่าเราสะเหมือนเราเป็นคนรับใช้ที่จ้างมา
เราอยากรู้ว่าทำไมเขาไม่ทำกันบ้างหิวก็ทำสิต้องรอเราตลอดเลยหรอ
แยกขยะกับจานไม่ออกหรอ และทำไมต้องกองรวมไว้ก่อนแล้วค่อยเอามาให้เราบ้างทีก็มีหนอน
ขวดน้ำก็ไม่หันเอามาใส่ในตะกร้าบ้างเลยต้องรอให้เดินเก็บ กระทะก็ไม่ใช่ว่าล้างง่ายๆนะคะ มันคราบติดทนมาก!!!! ก.ไก่ล้านตัว
พอเราถูกว่าถูกด่าไปนานๆ
เราก็พูดกับพี่ว่าทำไมต้องกองแล้วค่อยเอามาใส่แล้วบอกด้วยว่า"กูไม่ล้างแล้ว ล้างเอง ของ กินล้าง แล้วบ้างครั้งพ่อมาเห็นก็คิดว่ากูไม่ล้างแล้วก็ด่ากู"
ผลที่ได้คือพี่ชายตอบว่าแล้วทำไมไม่ล้างทุกวันแค่นี้เขาก็ไม่ด่าแล้ว
ความคิดมันง่ายดีนะคะ แต่เราก็เหนื่อยเหมือนกันที่ต้องทำตั้งแต่เด็กจนโตมา16แล้ว เด็กเขามีเวลาว่างช่วยก็จริง แต่พอโตอะไรก็เพิ่ม มันก็ไม่เหมือนเด็กที่ทำแบบไม่รู้อะไร
เราควรทำยังไงถึงจะไม่รู้สึกเหนื่อยจนไม่อยากทำดีคะ?
แล้วทำไมผู้หญิงต้องทำคนเดียวด้วยคะ?