เราเป็น ผญ คนนึง มีน้องชาย2คน ตอนนี้น้องคนกลางอายุ16-17 น้อยชายคนเล็ก6-7ขวบ(คนละพ่อ)เราเองอายุ18ปี ต้องเจอกับปัญหาที่ต้องแบบรับความหวังดี แบบเจ็บปวด น้องชายคนกลางไม่เรียนแล้วมีเราเองที่ยังเรียนอยู่ เราเป็นคนที่คิดมากกับทุกคำพูดหรือจะพูดอะไรออกไปก็จะคิดตลอดว่าคนฟังรู้สึกยังงัย แม่เราเองเวลาดีก็ดีแบบมากๆ พอเราทำอะไรไม่เข้าตาหรือไม่ถูกใจก็ต้องเจอกับคำด่าคือ ( ร้อย อี
อีสัส
ช้าง ทุกอย่าง)เราเองอะไรที่มำได้ก็จะทำเเละยิ้มรับ เเละกลับมาในห้องก็จะปรับตัวเองอยู่ในโหมดที่ว่าคิดทุกอย่างไม่ดีตรงไหน ทำอะไรก็ไม่ถูกใจเลยหรอเป็นคำพูดที่อยากระบายหลายๆอย่างแต่ทำอะไรไม่ได้แม้แต่โพสลงเฟสก็ไม่เคย จนบางทียังคิดว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้ามั้ย อยู่ข้างนอกยิ้มมีความสุข
พออยู่คนเดียวกับทนทวนทุกอย่างและบางทีอยากหายไปจากโลกนี้เลย แม่ไม่เคยให้ออกไปเที่ยวใช่ชีวิตอายุ18เลย ถ้าอยากไปไหนบอกเขาจะพาไปนั้นเราเข้าใจความหวังดี แต่กลับหลายๆเรื่องอีกเยอะทำเอาเราแทบจะเป็นคนที่อยากอยู่แต่ในห้องเเล้ว..😔
พี่คนโต…
พออยู่คนเดียวกับทนทวนทุกอย่างและบางทีอยากหายไปจากโลกนี้เลย แม่ไม่เคยให้ออกไปเที่ยวใช่ชีวิตอายุ18เลย ถ้าอยากไปไหนบอกเขาจะพาไปนั้นเราเข้าใจความหวังดี แต่กลับหลายๆเรื่องอีกเยอะทำเอาเราแทบจะเป็นคนที่อยากอยู่แต่ในห้องเเล้ว..😔