บันทึกความอร่อย
เมื่อคืนพี่ภูมิถามหาขนมชนิดหนึ่ง
"มามี้..ภูมิอยากกินขนมที่ข้างในเป็นใบเขียวๆอ่ะ ที่มามี้เคยทำอ่ะ ภูมินึกชื่อไม่ออกละ ที่กินกับน้ำจิ้มซี่อิ๊วดำๆอ่ะ ภูมิชอบ"
"เขียวๆที่ภูมิว่า คือใบกุ้ยช่ายใช่มั้ย เค้าเรียก กูช้ายก้วย ครับ"
"อิ๋วสี่ เสี่ยเจียะ" (อยากกินอีกแล้วเหรอ)
ทำให้นึกถึงครั้งที่นำสูตรออกมาเคาะสนิมทำให้ลูกกินเมื่อสองปีที่แล้ว
"มามี้ ภูมิอยากกินขนมกุ้ยช่ายฝีมือมามี้อีก" ลูกชายบ่นดังๆ ส่วนมามี้.ก็.นึกๆๆ สูตรเก็บไว้ไหนหว่า
ขณะที่ขายาวๆก็พาไปค้นจนเจอ ใช้เวลาค้นนานอยู่ค่ะ...อยู่นี่เอง (สูตรแป้งแม่นันได้มาจากอาแปะท่านหนึ่งตอนไปเรียนภาษาจีนกลาง
หลายปีแล้วนะคะ พูดแล้วคิดถึงท่านเลยค่ะ...)
"แต่ใบกุ้ยช่ายเหลือนิดเดียวเองนะ มามี้แบ่งให้อาตั่วอี๊ไปทำผัดไทยหมดแล้ว เป็นไส้มันแกวได้มั้ยล่ะ
ไส้มันแกวที่ใส่ในอิ่วก้วยแบบวันที่ภูมิกินไปตั้ง 8 ลูกน่ะ"
"เอา..เอา.ไส้มันแกว..อร่อย ภูมิชอบ"

เด็กอะไรชอบกินอาหารโบราณ ...ไม่ว่าจะเป็นไช้เท้าก้วย อิ่วก้วย อั่งถ่อก้วย กูช้ายก้วย หมั่นโถว ฮะเก๋า ...... นางกินทุกอย่างเลย
มามี้ก็ชอบ ดีนะที่ลูกบ่นอยากกิน ไม่งั้นสูตรดีๆโดนเก็บเป็นม่ายแน่ ..วันนี้ขอเคาะสนิมค่ะ
ตัวไส้ทำไม่ยาก จะยากตรงตอนนวดแป้งนี่ล่ะค่ะ แม่นันใช้แป้งข้าวเจ้า แป้งมันและแป้งข้าวเหนียว ผสมน้ำร้อนจัด
แป้งมันเวลาโ่ดนความร้อนเค้าจะเหนียวข้นขึ้นทันที ไม่ต่างจากเวลาทำแป้งเปียกเลยค่ะ ติดไม้ติดมือหนึบหนับไปหมด
ต้องใช้เทคนิคดีๆถึงจะเอาอยู่ แต่ถ้านวดได้ที่แล้ว จะกลิ้งให้บางแค่ไหนก็ได้ เวลานึ่งสำเร็จออกมา..
อร่อยลืมเหนื่อยเลยค่ะ มาดูวิธีทำกันมั้ยคะ

ไส้กุ้ยช่าย
- ใบกุ้ยช่าย 500 ก.แช่และล้างให้สะอาด ตัดหัวตัดปลาย สะเด็ดน้ำพักไว้ หั่นความยาวขนาด 1-1.5 ซม.ใส่ภาชนะไว้
- เคล้าด้วย เกลือ 1/2 ชต. เบคกิ้งโซดา 1/2 ชต. น้ำตาลทราย 80 ก. น้ำมันพืช 100 ก.
แต่วันนี้แม่นันเหลือใบกุ้ยช่ายไม่ถึงขีด ส่วนผสมจึงใช้กะๆเอา อย่างละนิดละหน่อยค่ะ ขยำให้เข้ากันจนตัวผักนิ่ม
พักใส่ตะแกรงกรองน้ำส่วนเกิน

ไส้มันแกว
- มันแกว 1 กก.ปอกเปลือก ล้างและหั่นเป็นเส้น อย่าให้ยาวไป เดี๋ยวจะแทงแป้งแตกหมดค่ะ
- ตั้งน้ำมันจนร้อน ใส่เห็ด หมูสับ ผัดจนขึ้นหอม ตามด้วยมันแกว พรมน้ำเล็กน้อย ผัดจนนิ่ม ปรุงด้วย เกลือ 1 ชต.น้ำตาลทราย 1/2 ชต.
(ไม่ต้องใส่มากเพราะจะได้ความหวานจากมันแกวอยู่แล้ว) พริกไทย 1 ชต. ผัดจนเข้ากัน ชิมให้ได้รสกลมกล่อม ขาดรสใดเติมได้ค่ะ
พักใส่ภาชนะไว้

บางท่านอาจจะทำไส้มันแกวด้วยวิธีแตกต่างนะคะ แต่แม่นันชอบวิธีนี้เพราะจะได้ดึงความหวานจากมันแกวออกมาขณะที่เค้าโดนความร้อนค่ะ
มาถึงวิธีทำตัวแป้งค่ะ ขั้นตอนนวดแป้งนี่อ่านอย่างเดียวอาจจะไม่เห็นภาพ
ไว้แม่นันจะทำคลิปมาให้ดูค่ะ เตรียมไส้โปรดเพิ่มไว้แล้ว ไส้เผือก หน่อไม้ และข้าวเหนียว
แม่นันวานคุณสามีนวดแป้งให้ ผู้ชายจะแรงดี ใช้เวลาแป้บเดียวแป้งก็ได้ที่แล้วค่ะ
สามีเป็นมือนวดแป้งตั้งแต่เปิดรับออเดอร์อิ่วก้วยทีละเยอะๆค่ะ สงสัยถ้าเปิดออเดอร์ขนมกุ้ยช่ายด้วย ต้องเรียกค่าตัวแน่เลย...

.
- ผสมแป้งข้าวเจ้า แป้งมัน อย่างละ 100 กรัม ตามด้วยแป้งข้าวเหนียว 1 ชต. เทน้ำเดือดจัด 450 ก.
ใช้พายนวดพอเข้ากัน ประมาณไอร้อนหมด ก็ใช้ได้ค่ะ พักไว้จนแป้งเย็นตัวพออุ่นๆ
- จากนั้นใส่แป้งมันอีก 85 ก.น้ำมันพืช 30 ก. นวดจนเนียน ตามด้วยน้ำเปล่า 50 -70 ก.
ค่อยๆใส่ทีละน้อย นวดจนเข้ากัน (ขั้นตอนนี้จะติดมือหน่อยนะคะ ใช้ถุงมือไม่ได้เลยค่ะ) ลองใช้นิ้วกดบนตัวแป้งจนจม
ถ้าแป้งไม่เด้งตามมือขึ้นมา เป็นใช้ได้ค่ะ จากนั้นเคล้าตัวแป้งให้ทั่วด้วยแป้งนวลก่อนตัดแบ่งเป็นก้อนเตรียมขึ้นรูปค่ะ

- ปั้นแป้งเป็นก้อนกลม แม่นันใช้น้ำหนักเท่าแป้งอิ่วก้วยค่ะ 26 ก. หรือใครชอบลูกเล็กๆก็ใช้น้ำหนักที่ 20 ก. ก็พอค่ะ
ปั้นจนแป้งหมด ใช้ผ้าขาวบางคลุมไว้กันแป้งแห้ง

- จากนั้นใช้มือกดให้แบนเล็กน้อย ใช้ไม้คลึงแป้งให้บางตามชอบ ตักไส้ใส่พอประมาณค่ะ ห่อเหมือนห่อซาลาเปา
หรือตามถนัดค่ะ เพราะเวลานึ่งออกมาก็มองไม่ลายไม่ค่อยออก หรือจะห่อเป็นรูปใบไม้แบบแม่นันก็ได้นะคะ

- ห่อเสร็จแล้วคว่ำหน้าขนมลงบนซึ้งรองด้วยใบตองทาน้ำมัน
- รอน้ำเดือดจัด นำลงนึ่ง ใช้เวลา 7 นาที เมื่อได้เวลาแล้ว เปิดฝาซึ้ง แล้วรีบทาด้วยน้ำมันกระเทียมเจียว หอมเชียวค่ะ

**แม่นันลืมเตรียมใบตองไว้ ใช้ผ้าขาวบางแทน (ห้ามทำตามแม่นันเด็ดขาดนะคะ)
ผลคือพอสุกแล้วเนื้อแป้งติดผ้าค่ะ ฉีกขาดไปหลายใบ แต่ไม่ทิ้งนะคะเพราะเค้าอร่อยถึงอร่อยมากกก
ตกไปอยู่ในท้องแมนันและคุณสามีแทนค่ะ เดชะบุญยังเหลือไส้กุ้ยช่ายไว้ให้พี่ภูมิตั้งลูกหนึ่ง จากที่ได้มาตั้งสามลูก

แม่นันค่อยๆใช้ไม้พายตะล่อ่มลูกสวยๆออกมาได้เยอะอยู่ แยกไว้ถวายเพล พร้อมน้ำจิ้มสุดอร่อยฝีมือคุณสามี
ลองทำดูนะคะ ไม่ยากเลยคร่า...
กูช้ายก้วย (ขนมกุ้ยช่าย)
เมื่อคืนพี่ภูมิถามหาขนมชนิดหนึ่ง
"มามี้ ภูมิอยากกินขนมกุ้ยช่ายฝีมือมามี้อีก" ลูกชายบ่นดังๆ ส่วนมามี้.ก็.นึกๆๆ สูตรเก็บไว้ไหนหว่า
"เอา..เอา.ไส้มันแกว..อร่อย ภูมิชอบ"
เด็กอะไรชอบกินอาหารโบราณ ...ไม่ว่าจะเป็นไช้เท้าก้วย อิ่วก้วย อั่งถ่อก้วย กูช้ายก้วย หมั่นโถว ฮะเก๋า ...... นางกินทุกอย่างเลย
มามี้ก็ชอบ ดีนะที่ลูกบ่นอยากกิน ไม่งั้นสูตรดีๆโดนเก็บเป็นม่ายแน่ ..วันนี้ขอเคาะสนิมค่ะ
ไส้กุ้ยช่าย
- ใบกุ้ยช่าย 500 ก.แช่และล้างให้สะอาด ตัดหัวตัดปลาย สะเด็ดน้ำพักไว้ หั่นความยาวขนาด 1-1.5 ซม.ใส่ภาชนะไว้
- เคล้าด้วย เกลือ 1/2 ชต. เบคกิ้งโซดา 1/2 ชต. น้ำตาลทราย 80 ก. น้ำมันพืช 100 ก.
ไส้มันแกว
- มันแกว 1 กก.ปอกเปลือก ล้างและหั่นเป็นเส้น อย่าให้ยาวไป เดี๋ยวจะแทงแป้งแตกหมดค่ะ
- ตั้งน้ำมันจนร้อน ใส่เห็ด หมูสับ ผัดจนขึ้นหอม ตามด้วยมันแกว พรมน้ำเล็กน้อย ผัดจนนิ่ม ปรุงด้วย เกลือ 1 ชต.น้ำตาลทราย 1/2 ชต.
บางท่านอาจจะทำไส้มันแกวด้วยวิธีแตกต่างนะคะ แต่แม่นันชอบวิธีนี้เพราะจะได้ดึงความหวานจากมันแกวออกมาขณะที่เค้าโดนความร้อนค่ะ
- ผสมแป้งข้าวเจ้า แป้งมัน อย่างละ 100 กรัม ตามด้วยแป้งข้าวเหนียว 1 ชต. เทน้ำเดือดจัด 450 ก.
- ปั้นแป้งเป็นก้อนกลม แม่นันใช้น้ำหนักเท่าแป้งอิ่วก้วยค่ะ 26 ก. หรือใครชอบลูกเล็กๆก็ใช้น้ำหนักที่ 20 ก. ก็พอค่ะ
- จากนั้นใช้มือกดให้แบนเล็กน้อย ใช้ไม้คลึงแป้งให้บางตามชอบ ตักไส้ใส่พอประมาณค่ะ ห่อเหมือนห่อซาลาเปา
- ห่อเสร็จแล้วคว่ำหน้าขนมลงบนซึ้งรองด้วยใบตองทาน้ำมัน
**แม่นันลืมเตรียมใบตองไว้ ใช้ผ้าขาวบางแทน (ห้ามทำตามแม่นันเด็ดขาดนะคะ)
แม่นันค่อยๆใช้ไม้พายตะล่อ่มลูกสวยๆออกมาได้เยอะอยู่ แยกไว้ถวายเพล พร้อมน้ำจิ้มสุดอร่อยฝีมือคุณสามี