การรักษาความว่างที่เห็นแล้ว

การรู้ลักษณะของจิต คือการเห็นรูปนามตามความเป็นจริง เป็นอารมณ์ปัจจุบัน 1.จิตอาศัยกายเป็นเรือนว่าง รูปที่ว่างเป็นเรือนของจิต 2.นอกจากรูปที่ว่างแล้ว ตัวจิตเอง ก็ว่าง ว่างจากตัวตน ทั่งที่รูปและที่จิต จึ

Q:ทำไมต้องดูจิต Aเพื่อให้เกิดปัญญา ในสติปัฐฐาน 1.ตัวรู้คือ ตัวจิต ที่เห็นตัวอารมณ์ อารมณ์:คืออาการขันธ์5 เข่น รูปนั่ง รูปขยับเคลื่อนไหว อารมณ์จึงคือ อาการนั่ง ขยับ เคลื่อนไหว อันเป็นตัวถูกรู้ 2.ด

Q:จิตมีการเกิดดับอยู่ตลอดเวลา เมื่ออวิชชาดับ จิตอาศัยอะไรเกิด A: อาศัย “วิชชา” สิฮับ อย่ามโนจะไปข้ามจิต พ้นจิต เมื่อ วิชชาเกิดแล้ว จิตก็ถูกบัญญัติเป็นอีกชื่อ มีสมาชิกท่านใดจะค้านไหมฮับ

สติปัฐฐานนั้น เป็นไปเพื่อความสุข เพื่อความเต็มของจิต ของสติ 1.ไม่มีความเป็นสัตว์ บุคคล ตัวตน เรา เขา เพราะความเต็มของสติ 2.เต็มหมายถึงหนาแน่น ของความสุข สงบ บารมีเต็ม 3.เต็มเพราะ เริ่มจากจิตที่ว่าง เ

ภาวนานั้นต้องมีทั้งฌานและญาน ภาวนาที่เริ่มจากฌานนั้นช้ามาก หรือ อาจทำไม่ได้เลย ภาวนาจะให้เกิดฌานและญานเร็ว ให้ทั้งฌานและญานเกิดได้พร้อมกันไป ด้วยการให้มี “ผู้ดู” ขึ้นมาก่อน มีผู้ดูเกิดได้เ

บริสุทธิ์หมายถึง ปราศจากอุปทาน แต่จิตเดิมแท้ หรือธาตุจิตนั้น ไม่มีอุปทานในขันธ์5 (อุปทานดับ) จิตจึงมีความสว่างไสว แต่จิตเดิมยังหลงว่า ตัวเอง สว่างไสว จึงยังมีอุปทานอยู่ไม่มากแล้ว ขยับเพียงนิดก็หลุดพ้

ฐานกายไม่แน่น จะไม่เห็นการดับของรูปนามจริงๆ การภาวนาจะช้าหรือคลาดจากการภาวนา เพราะทุกขณะอาการจะมีความเป็นเราแฝงอยู่ จะขยับ เคลื่อนไหว อิริยาบท ต่างมีเราอยู่ในนั้น จะละสักกายะทิฐิได้ต้องเห็นอาการทั้งที

ทำจิตให้เป็น“ภาชนะบรรจุความสุข” ความสุขสร้างได้ ด้วยการรู้ ในฌาน3 มีฌาน3เป็น“ตัวรู้” เมื่อจิตเป็นภาชนะบรรจุความสุข ขณะเอาจิต“ไปใช้งาน” จะเห็นว่า ไม่ว่า ยืน เดิน นั่