ตามที่เล่าไว้ในกระทู้แรกว่าหลังจากเริ่มปลูกต้นไม้ป่าแล้วตายเกือบหมด เหลือต้นไม้อยู่ชนิดนึงที่รอดมาได้คือต้นกระถินเทพาซึ่งเป็นต้นไม้โตเร็วแต่มูลค่าน้อย บังเอิญในที่ดินเก่าเคยมีต้นกระถินเทพาขึ้นอยู่แล้วและได้ตัดโค่นไปหมดตอนปรับที่ดิน แต่น่าจะยังมีเมล็ดพันธุ์กระจายอยู่จึงงอกเจริญเติบโตขึ้นมาเองในแปลงนึง และมีอีกแปลงนึงที่ปลูกขึ้นมาใหม่สลับกับต้นมะฮอกกานี โดยตั้งใจให้มะฮอกกานีเป็นไม้หลักในแปลงเพราะเนื้อไม้มีราคากว่าแต่ดันโตช้ากว่า เมื่อต้นไม้ทั้งสองแปลงเติบโตพร้อมๆกันจึงสามารถเอามาเปรียบเทียบกันดูได้ 


จริงๆแล้วผมยังมีไม้ป่าชนิดอื่นที่ปลูกอยู่ในที่ดินเหลือรอดมาอีก แต่มันเจริญเติบโตช้ามากจนไม่น่าจะใช้ประโยชน์ได้ทันภายในสิบปีนี้ สิ่งที่ผมต้องการอย่างมากหลังจากสู้กับหญ้ามาปีนึงคือป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ เพราะจากที่เห็นเมื่อต้นไม้โตใหญ่จนมีร่มเงาแล้ว หญ้าจะเจริญเติบโตน้อยลงเองใต้ร่มเงานั้น เมื่อต้นกระถินเทพาสามารถเติบโตจนกลายเป็นป่าได้อย่างรวดเร็ว มันจึงกลายเป็นพระเอกในสวนป่าผมไปโดยปริยาย กระถินเทพาเป็นไม้เนื้อกึ่งแข็งกึ่งอ่อนที่โตเร็วมากและทน ในแปลงที่ผมปลูกไว้ เมื่อผ่านไป 1 ปีต้นสูงประมาณ 2 เมตร เมื่อเข้าปีที่ 2 สูงขึ้นถึง 5 เมตร และเมื่อเข้าปีที 3 ปัจจุบันนี้สูงถึง 10 เมตรเลยทีเดียว เทียบกับต้นมะฮอกกานีที่ปลูกไว้พร้อมกันมีความสูงไม่เกิน 3 เมตรเท่านั้น ขณะที่กระถินเทพาได้เนื้อไม้เยอะกว่า ต้นที่ใหญ่ที่สุดตอนนี้มีเส้นผ่านศูนย์กลางเกือบ 6 นิ้ว สามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้แล้ว เนื้อไม้กระถินเทพาจะมีลายสวยงามแต่เปราะตัดง่าย มีการนำไปทำเฟอร์นิเจอร์ และปลูกบ้านได้ ที่วางแผนไว้คือเมื่อไม้มีอายุได้ 5-6 ปีผมก็จะเริ่มตัดมาใช้ประโยชน์ 


ประโยชน์อีกอย่างที่ไม่ได้คิดไว้คือใบของต้นกระถินเทพาใบใหญ่หนาร่วงเยอะ ทำให้กลบพื้นดินได้มิดเหมือนการห่มดิน สามารถชะลอการเติบโตของหญ้าได้ดีมาก และกระถินเทพาเป็นพื้นตระกูลถั่ว ใบจึงมีคุณสมบัติบำรุงดินด้วย ขณะที่ฟางที่เอามาห่มคลุมดินจะย่อยสลายเร็วและโปร่งเป็นช่องให้หญ้าเติบโตทะลุขึ้นมาได้ ต้องหมั่นเอาฟางมาเติมบ่อยๆ


แปลงกระถินเทพาที่ขึ้นมาเองจากเมล็ดของต้นที่ร่วงไว้ จะเห็นว่าโตแบบมั่วๆหนาแน่นติดกัน ลำต้นจะผอมสูง ส่วนแปลงที่ปลูกเองจะมีระยะห่างกันพอสมควร ทำให้เติบโตดีลำต้นใหญ่ ขณะที่มีบางต้นที่โตขึ้นเองเดี่ยวๆจะโตช้าสูงไม่มากลำต้นไม่ใหญ่ แต่แตกกิ่งใบออกไปรอบๆเป็นพุ่มกว้าง ต้องคอยไปตัดแต่งกิ่งเพื่อให้มันโตเร็วขึ้นและได้เนื้อไม้เยอะขึ้น



โคกหนองนา ป่า 3 อย่าง ประโยชน์ 4 อย่างคือ พอกิน พอใช้ พออยู่ พอร่มเย็น ตอนนี้ผมได้มา 3 อย่างแล้วคือ
1 พอกิน ติดกับที่ดินแปลงนี้ผมมีสวนผลไม้เล็กๆที่ปลูกไว้นานแล้ว มี มะม่วง มังคุด เงาะ ลองกอง กะท้อน และกำลังเริ่มปลูกทุเรียน ปีนี้เพิ่งต้นปีเองมะม่วงออกลูกมาแล้วต้นนึงนี่เก็บไม่ไหวกันเลยทีเดียว แล้วผลไม้อื่นก็จะทะยอยออกมาเรื่อยๆทุกเดือนไปจนเข้าฤดูฝน ส่วนกล้วย หัวปลีนี่ได้กินทุกเดือน
2 พอใช้ มีต้นไผ่ ต้นกล้วย และไม้กระถินเทพาที่สามารถตัดต้นหรือกิ่งมาใช้ประโยชน์ได้แล้ว
3 พออยู่  ตอนนี้ยังไม่ได้ แต่ต่อไปคือวางแผนจะใช้ไม้กระถินเทพามาสร้างบ้านเพิงกระท่อมเล็กๆไว้นอนเล่น
4 พอร่มเย็น อันนี้ได้จริงๆโดยไม่ได้ตั้งใจ คือพอต้นไม้โตเป็นป่ามีร่มเงา มีบ่อน้ำ เกิดเป็นลมพัดผ่านเข้ามาในพื้นที่ อากาศร่มรื่นเย็นสบายจริงๆ ตอนนี้ผมมีมุมพักผ่อนสามารถไปปูเสื่อนอนรับลมเย็นๆใต้ร่มไม้ได้ทั้งวัน เกิดเป็นแผนการณ์จะสร้างบ้านหรือศาลาพักผ่อนตรงมุมนั้นขึ้นมา และเมื่อต้นไม้โตใหญ่เราก็มีร่มเงาสามารถไปหลบแดดทำงานในมุมต่างๆได้นานขึ้นทั้งวัน แทนที่จะต้องทนตากแดดร้อนๆทำงานได้ไม่นานเหมือนเมื่อก่อน




เอาประสบการณ์ทำโคกหนองนาแบบมั่วๆผิดๆถูกๆมาเล่าให้ฟังเผื่อเป็นประโยชน์ครับ ที่ดินนี้ก็ยังคงต้องทำต่อไปอีกหลายปี แผนขั้นตอนต่อไปคือสร้างนา แต่ไม่ได้คาดหวังผลผลิตอะไรมาก ถ้าไม่ได้นาข้าวอาจจะกลายเป็นนาผักบุ้งหรือนาบัวก็ได้ หรืออาจจะใช้เป็นบ่อเลี้ยงปลาเป็นหลัก เพื่อให้ครบองค์ประกอบโคกหนองนา และก็ทำแปลงปลูกพืชผักสมุนไพรที่ใช้บริโภคได้ ปลูกผลไม้อื่นๆเพิ่มเติม ก็จะเอาความคืบหน้ามาเล่าให้ฟังต่อไป


ตอนที่ 1: ออกแบบและขุด
ตอนที่ 2: ปัญหาอุปสรรคและหนทางแก้ไข