คือเราทำงานกับเจ้านายเก่าอยู่ตอนนี้คืออยากได้คำปรึกษาจากหลายๆฝ่ายแต่เราไม่กล้าบอกกับคนรอบข้างอะเพราะก่อนที่เราจะมาทำงานกับพี่เขาเราทำงานคลีนิคมาแล้วไม่ค่อยดีเท่าไหร่เลยออกก่อนที่จะออกพี่เขาก็มาบอกเราว่าเขาจะดูแลเราดีกว่าคลีนิคแน่นอนแต่เราอะมีปัญหากับคลีนิคก่อนออกเพราะคลีนิคอะเขาบอกว่าให้เขียนใบออก1เดือนขึ้นไปถึงจะได้ค่าคอมมิชชั่นเราก็เลยโทรไปปรึกษาพี่เขาว่าเนี้ยคลีนิคบอกแบบนี้นะพี่ หนูเสียดายเงินหนูทำมาทั้งเดือนเลยค่าคอมโน้นนี้ก็บอกเขาไปเขาก็ตอบเรามาว่าแบบ เนี้ยพี่ก็ว่างแผนนู้นนี้รอเรา เงินแค่นั้นอย่าไปเสียดายเดี๋ยวพี่ให้เองเราก็แอบเกรงใจเขาอยู่เพราะว่าเรายังไม่ทันเริ่มงานเลยพี่เขาก็จะให้เราแล้วเราก็ปฎิเสธเขาไปแต่เขาบอกให้เราออกเลยแล้วเขาจะให้ค่าคอมเราเอง3พันซึ้งนั้นมันหมายความว่าเราจะอดได้ค่าคอมเราไปเกือบ4พันกว่าบาทคือใจเราอะไม่อยากออกแต่ด้วยความที่เขาบอกเราว่าถ้าไม่ออกก็คิดดูนะมีคนมาหางานกับพี่เยอะมากถ้าเราไม่ทำพี่ก็มีคนอื่น
ด้วยความที่เรามาเขียนใบลาออกแล้วอะแล้วถ้าลาออกแล้วไม่มีงานรองรับมันก็ไม่ได้เราเลยออกเลย พอออกแล้วเราก็เริ่มมาทำงานกับเขาเต็มตัวนู้นนี้ผ่านไป10วันถึงวันที่เขาจะให้เราตามที่ตกลงเรื่องค่าคอมเขาให้เรามาแค่2500บาทจากที่สัญญากันไว้ว่า3พันแต่เราก็ไม่ได้พูดไรไปก็ขอบคุณเขาแค่นั้นแต่หลังจากที่ได้มาอะเขาก็พูดไม่หยุดว่านี้ทำงานไม่เท่าไหร่ก็ได้เงินแล้วมันไม่มีที่ไหนเขาให้หรอกนะเด็กมาทำงานไม่เท่าไหร่ก็ได้เงินแล้วเราก็คิดในใจแบบจริงๆถ้าเขาไม่ให้เราออกเลยจากที่เก่าถ้าเขารอเราอีกสักนิดเขาก็ไม่ต้องให้เราแล้วไหม?แต่ก็นั้นแหละพยายามไม่คิดอะไรคือจริงๆจะบอกว่านิสัยพี่เขาดีนะชอบช่วยเหลือคนชอบพาเราไปนู้นนี้ชอบพาไปกินชาบูหมูกะทะพาไปร้านอาหารดีๆแต่ทุกครั้งที่พาไปก็จะบอกแบบเนี้ยไม่มีที่ทำงานที่ไหนหรอกนะจะพาลูกน้องมากินของดีๆแบบนี้เชื่อไหมว่าเราอิ่มเลยอะ😅คือเราก็คิดในใจอีกอะว่าเงินออกเราก็เคยมาแค่ตอนนี้เงินยังไม่มีเลยไม่มาแค่นั้นเวลาให้ของอะไรก็ชอบพูดว่าได้แต่ของแพงๆได้นู้นนี้จากเขาไปเยอะเลยนะแล้วก็คำพูดเดิมที่ทำงานอื่นไม่มีหรอกนะให้ลูกน้องแบบนี้เราแทบอยากจะวางของที่เขาให้เดี๋ยวนั้นเลยแต่ด้วยแบบถ้าทำแบบนั้นเดี๋ยวเขาจะสงสัยว่าเราเป็นอะไรเราเลยทำตัวปกติหรือบางทีเรื่องเล็กๆน้อยก็จะเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่นมันจะมีวันนึงเราไปส่งพัสดุแล้วเขาเห็นพนักงานในคลังอะเขายิงนู้นนี้คือยิงของที่ลูกค้ามาส่งอะแล้วเขาก็พูดตรงนั้นต่อหน้าพนักงานหลายๆคนอะว่าเนี้ยดูไว้คนอื่นเขาลำบากกว่าเราอีกเราอะสบายมากนะทำงานกับพี่เขาโอโห้มากตอนนั้นทั้งอายทั้งโมโหเราว่าเราก็ไม่ได้ทำงานสบายอะไรขนาดนั้นนะคืองานเราอะตอนดีลกับเขาว่าจะมาทำอะเขาให้เรามาเป็นเลขามาเป็นมือขวาให้เขาแต่พอมาทำจริงๆอะไม่ใช่เราเป็นคนคอยถือกระเป๋าเป็นคนเก็บบ้านกวาดบ้านล้างจานให้เขาทำทุกอย่างที่เขาสั่งแล้วเราก็เดินออกจากร้านมาเลยออกมารอในรถมาสงบสติตัวเองให้ใจเย็นๆคิดในใจพี่เขาเป็นคนดีเขาให้เรามองหลายๆด้านคิดอย่างนี้เรื่อยหลายวันก็หลายเรื่องแต่เอาแค่นี้เถอะมันจะยาวเกินไป คือเราไม่ได้เกลียดพี่เขานะแต่เราแต่อึดอัดกับคำพูดของเขาแค่นั้นเองเลยอยากมาถามเพื่อนทุกคนค่ะว่าถ้าเจอสถานการณ์แบบนี้จะลาออกไหมหรือจะไปคุยกับเขาตรงๆหรือมีอะไรให้คำแนะนำได้บ้าง
ควรทำงานกับเขาต่อดีไหม
ด้วยความที่เรามาเขียนใบลาออกแล้วอะแล้วถ้าลาออกแล้วไม่มีงานรองรับมันก็ไม่ได้เราเลยออกเลย พอออกแล้วเราก็เริ่มมาทำงานกับเขาเต็มตัวนู้นนี้ผ่านไป10วันถึงวันที่เขาจะให้เราตามที่ตกลงเรื่องค่าคอมเขาให้เรามาแค่2500บาทจากที่สัญญากันไว้ว่า3พันแต่เราก็ไม่ได้พูดไรไปก็ขอบคุณเขาแค่นั้นแต่หลังจากที่ได้มาอะเขาก็พูดไม่หยุดว่านี้ทำงานไม่เท่าไหร่ก็ได้เงินแล้วมันไม่มีที่ไหนเขาให้หรอกนะเด็กมาทำงานไม่เท่าไหร่ก็ได้เงินแล้วเราก็คิดในใจแบบจริงๆถ้าเขาไม่ให้เราออกเลยจากที่เก่าถ้าเขารอเราอีกสักนิดเขาก็ไม่ต้องให้เราแล้วไหม?แต่ก็นั้นแหละพยายามไม่คิดอะไรคือจริงๆจะบอกว่านิสัยพี่เขาดีนะชอบช่วยเหลือคนชอบพาเราไปนู้นนี้ชอบพาไปกินชาบูหมูกะทะพาไปร้านอาหารดีๆแต่ทุกครั้งที่พาไปก็จะบอกแบบเนี้ยไม่มีที่ทำงานที่ไหนหรอกนะจะพาลูกน้องมากินของดีๆแบบนี้เชื่อไหมว่าเราอิ่มเลยอะ😅คือเราก็คิดในใจอีกอะว่าเงินออกเราก็เคยมาแค่ตอนนี้เงินยังไม่มีเลยไม่มาแค่นั้นเวลาให้ของอะไรก็ชอบพูดว่าได้แต่ของแพงๆได้นู้นนี้จากเขาไปเยอะเลยนะแล้วก็คำพูดเดิมที่ทำงานอื่นไม่มีหรอกนะให้ลูกน้องแบบนี้เราแทบอยากจะวางของที่เขาให้เดี๋ยวนั้นเลยแต่ด้วยแบบถ้าทำแบบนั้นเดี๋ยวเขาจะสงสัยว่าเราเป็นอะไรเราเลยทำตัวปกติหรือบางทีเรื่องเล็กๆน้อยก็จะเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่นมันจะมีวันนึงเราไปส่งพัสดุแล้วเขาเห็นพนักงานในคลังอะเขายิงนู้นนี้คือยิงของที่ลูกค้ามาส่งอะแล้วเขาก็พูดตรงนั้นต่อหน้าพนักงานหลายๆคนอะว่าเนี้ยดูไว้คนอื่นเขาลำบากกว่าเราอีกเราอะสบายมากนะทำงานกับพี่เขาโอโห้มากตอนนั้นทั้งอายทั้งโมโหเราว่าเราก็ไม่ได้ทำงานสบายอะไรขนาดนั้นนะคืองานเราอะตอนดีลกับเขาว่าจะมาทำอะเขาให้เรามาเป็นเลขามาเป็นมือขวาให้เขาแต่พอมาทำจริงๆอะไม่ใช่เราเป็นคนคอยถือกระเป๋าเป็นคนเก็บบ้านกวาดบ้านล้างจานให้เขาทำทุกอย่างที่เขาสั่งแล้วเราก็เดินออกจากร้านมาเลยออกมารอในรถมาสงบสติตัวเองให้ใจเย็นๆคิดในใจพี่เขาเป็นคนดีเขาให้เรามองหลายๆด้านคิดอย่างนี้เรื่อยหลายวันก็หลายเรื่องแต่เอาแค่นี้เถอะมันจะยาวเกินไป คือเราไม่ได้เกลียดพี่เขานะแต่เราแต่อึดอัดกับคำพูดของเขาแค่นั้นเองเลยอยากมาถามเพื่อนทุกคนค่ะว่าถ้าเจอสถานการณ์แบบนี้จะลาออกไหมหรือจะไปคุยกับเขาตรงๆหรือมีอะไรให้คำแนะนำได้บ้าง