เรื่องมันนานมามากแล้วเป็น 10 ปี แต่เราเพิ่งรู้ความจริงเรื่องนึงแล้วค่อนข้างลำบากใจ
เรื่องมีอยู่ว่าพ่อเราเคยไปยื้มเงินของน้องสาวของพ่อ(อาของเรา) แล้วตัวอาก็ได้ให้เงินพ่อของเราไปชดใช้หนี้
ช่วงนั้นเรายังเด็กมากไม่รู้เรื่องพวกนี้ เราเพิ่งมารับรู้ตอนอายุ 30ด้วยความจับพิรุดจากพ่อได้บางอย่าง
ก็เลยพลาดถามไปทางลูกของอา ซึ่งลูกของอาก็ได้เราเรื่องที่เราไม่รู้มาก่อนว่าแม่ของเค้าให้พ่อยื้มเงินจนตัวเองลำบาก
ต้องเอารถไปจำนำแล้วลูกสาวก็ต้องขึ้นรถเมล์ไปเรียนเพราะทำให้หมุนเงินไม่ทัน
เค้าไม่ได้มาทวงเงินเรานะคะ แต่เรารู้สึกว่ามันเป็นตราบาปของเราที่ทำให้ครอบครัวเราได้รับผลกระทบจากพ่อเรา
แต่มองอีกมุมพ่อของเราก็คือเป็นพี่ชายเป็นสายเลือดเดียวกันทั้งนั้น แล้วเรื่องนี้ก็เกิดขึ้นตั้งแต่สมัยเรายังเด็ก
เรามารับรู้ในตอนนี้ซึ่งอายุ 30แล้วก็มีการถามไปทางพ่อและญาติถึงของที่พ่อเราได้เอามา ทางญาติก็ได้แจงสิ่งที่พ่อเอาไป
เราจึงถามไปตรงๆว่าที่แจ้งมาคืออยากให้เราชดใช้ในส่วนนี้ให้ใช่มั้ย เค้าก็บอกว่าป่าว เพราะแค่ตอบในสิ่งที่เราอยากรู้
ตัวพ่อก็บอกว่าก่อนหน้านั้นก็เคยให้ความช่วยเหลือไปเยอะเหมือนกัน ซึ่งฝั่งญาติก็จำไม่ได้ในส่วนนี้ แต่จำได้ในส่วนแค่ที่พ่อเอาไป
เราในฐานะลูก เราจำเป็นต้องแก้ไขปัญหานี้หรือทำอะไรได้บ้าง ถ้าเราไม่มีปัญญาจะชดใช้หนี้ แต่ก็มีความละอายใจในสิ่งที่พ่อทำต่อครอบครัวนั้น
แล้วก่อนหน้านั้นตัวลูกของอาที่พ่อยื้มเงินไป ก็เคยมายื้มเงินเรา ซึ่งเราก็ไม่อยากจะให้แต่ก็ให้ไปซึ่งเค้าก็คืนมาแล้ว
โดยที่เราไม่รุ้ว่าก่อนหน้านั้น พ่อเราเคยเอาเงินจากทางเค้ามาเลยค่ะ พอมารู้ตอนนี้รู้สึกลำบากใจและละอายใจมากทั้งที่ตัวเองไม่ได้เป็นคนทำไว้
เราควรจัดการความรู้สึกหรือแก้ปัญหานี้ ยังไงได้บ้างคะ
ปัญหาที่พ่อก่อไว้แต่เราเพิ่งรับรู้ (เรื่องเงินนี่แหละค่ะ)
เรื่องมีอยู่ว่าพ่อเราเคยไปยื้มเงินของน้องสาวของพ่อ(อาของเรา) แล้วตัวอาก็ได้ให้เงินพ่อของเราไปชดใช้หนี้
ช่วงนั้นเรายังเด็กมากไม่รู้เรื่องพวกนี้ เราเพิ่งมารับรู้ตอนอายุ 30ด้วยความจับพิรุดจากพ่อได้บางอย่าง
ก็เลยพลาดถามไปทางลูกของอา ซึ่งลูกของอาก็ได้เราเรื่องที่เราไม่รู้มาก่อนว่าแม่ของเค้าให้พ่อยื้มเงินจนตัวเองลำบาก
ต้องเอารถไปจำนำแล้วลูกสาวก็ต้องขึ้นรถเมล์ไปเรียนเพราะทำให้หมุนเงินไม่ทัน
เค้าไม่ได้มาทวงเงินเรานะคะ แต่เรารู้สึกว่ามันเป็นตราบาปของเราที่ทำให้ครอบครัวเราได้รับผลกระทบจากพ่อเรา
แต่มองอีกมุมพ่อของเราก็คือเป็นพี่ชายเป็นสายเลือดเดียวกันทั้งนั้น แล้วเรื่องนี้ก็เกิดขึ้นตั้งแต่สมัยเรายังเด็ก
เรามารับรู้ในตอนนี้ซึ่งอายุ 30แล้วก็มีการถามไปทางพ่อและญาติถึงของที่พ่อเราได้เอามา ทางญาติก็ได้แจงสิ่งที่พ่อเอาไป
เราจึงถามไปตรงๆว่าที่แจ้งมาคืออยากให้เราชดใช้ในส่วนนี้ให้ใช่มั้ย เค้าก็บอกว่าป่าว เพราะแค่ตอบในสิ่งที่เราอยากรู้
ตัวพ่อก็บอกว่าก่อนหน้านั้นก็เคยให้ความช่วยเหลือไปเยอะเหมือนกัน ซึ่งฝั่งญาติก็จำไม่ได้ในส่วนนี้ แต่จำได้ในส่วนแค่ที่พ่อเอาไป
เราในฐานะลูก เราจำเป็นต้องแก้ไขปัญหานี้หรือทำอะไรได้บ้าง ถ้าเราไม่มีปัญญาจะชดใช้หนี้ แต่ก็มีความละอายใจในสิ่งที่พ่อทำต่อครอบครัวนั้น
แล้วก่อนหน้านั้นตัวลูกของอาที่พ่อยื้มเงินไป ก็เคยมายื้มเงินเรา ซึ่งเราก็ไม่อยากจะให้แต่ก็ให้ไปซึ่งเค้าก็คืนมาแล้ว
โดยที่เราไม่รุ้ว่าก่อนหน้านั้น พ่อเราเคยเอาเงินจากทางเค้ามาเลยค่ะ พอมารู้ตอนนี้รู้สึกลำบากใจและละอายใจมากทั้งที่ตัวเองไม่ได้เป็นคนทำไว้
เราควรจัดการความรู้สึกหรือแก้ปัญหานี้ ยังไงได้บ้างคะ