ขอปรึกษาคุณพ่อคุณแม่ที่มีประสบการณ์หน่อยค่ะ
ปกติเราเป็นคนเลี้ยงลูกเป็นหลัก เลี้ยงเอง100%
สามีจะช่วยบ้างเล็กๆน้อยๆ เน้นเล่น สันทนาการเป็นส่วนมาก
ด้วยความที่เรามีลูกตอนอายุเยอะมาก ตั้งครรภ์ตอนอายุ38 ตอนนี้ลูกอายุ5ขวบกว่าแล้ว อีก2เดือนเราก็จะ45แล้ว
เราจึงเลี้ยงลูกมาตามสไตล์แม่สูงวัย 🤣🤣 ให้ลูกทำอะไรเองมากที่สุด ช่วยเหลือตัวเองให้ได้เร็วๆ เพราะแม่ก็ไม่ค่อยมีแรงจะทำให้ทุกอย่าง สักวันนี้ถ้าเราตายก่อนลูกโต จะได้ไม่ต้องห่วงมาก
เราศึกษาวิธีการเลี้ยงหลายๆทางและนำมาปรับใช้กับลูกของเรา
เช่น6เดือน เราให้ลูกกินแบบblw เพราะเราขี้เกียจทำอาหารแยกเด็กผู้ใหญ่ และอยากให้ลูกช่วยเหลือตัวเอง พัฒนาการจะได้ดี คือศึกษาแล้วมันถูกจริตเรามาก
ปัญหาช่วงนั้นคือ สามีไม่ค่อยอยากพาลูกไปกินข้าวนอกบ้าน เพราะกลัวลูกแก็ก และรบกวนคนอื่น +ช่วงนั้นเวลาลูกกิน มันเลอะเทอะเละเทะมาก เกรงใจพนง.ร้าน
ซึ่งช่วงนั้นก็แค่ไม่กี่เดือน พอลูกกินได้ดี เรียบร้อย ไม่ต้องคอยป้อน หรือวิ่งตามป้อนข้าว ถึงเวลากิน นั่งกินเรียบร้อย เวลาไปทานข้าวนอกบ้าน ก็ไม่เคยมีปัญหา วิ่งเล่นรอบร้าน ลูกสามารถนั่งกินชิลๆไปจนจบมื้อได้ รอผู้ใหญ่เม้ามอยได้อย่างไม่โวยวาย เพราะมีของให้เธอแทะเล่น หรือถ้าอิ่มมากๆแล้ว ก็นั่งเล่นของเล่นเงียบได้
ช่วงนั้น เราต้องแบกเก้าอี้เด็กแบบพกพาไปทุกที่ เพราะบางที่มีเก้าอี้เด็กให้แต่ไม่สะอาด ใช้ของส่วนตัวก็สบายใจดี😁😁
ลูกเราเป็นเด็กที่มีพัฒนาการสมวัย ช่วยเหลือตัวเองได้ดี กลับจากร.ร. ทำการบ้านให้เสร็จก่อน ถึงจะไปเล่นกับเพื่อนๆนอกบ้านได้ ตอนเช้า ตื่นเองไม่ต้องคอยปลุก มีความรับผิดชอบต่อตนเองได้ดี
ยิ่งตอนนี้ ตั้งแต่ปีใหม่(1ม.ค) เธอก็ขอแยกห้องนอนไปนอนห้องตัวเอง(เราทำห้องให้ตั้งแต่4ขวบ และพยายามโน้วน้าว แต่ไม่เร่ง รอวันที่ลูกพร้อม และขอไปนอนห้องตัวเอง) ซึ่งก่อนหน้านี้ ลูกติดแม่มาก บอกว่าหนูจะแยกตอนอายุ15
แต่เมื่อถึงเวลาที่ลูกพร้อม ลูกก็ทำได้
ซึ่งทำให้เราดีใจมาก เพราะการเลี้ยงดูสไตล์เราคือ เลี้ยงให้เต็มที่ สร้างแม่ที่มีอยู่จริง เมื่อวันที่ลูกพร้อม ลูกเต็มอิ่มกับแม่แล้ว ลูกจะเชื่อมั่นและมั่นใจกับการไปเผชิญโลก การขอแยกนอนคนเดียว เป็นก้าวเล็กๆที่ลูกพร้อมก้าวออกจากอกแม่
แต่ปัญหาคือสามี คุณพ่อไม่อยากให้ลูกแยกไปห้องต่างหาก ห่วงสาระพัด ทั้งๆที่ห้องติดกัน กั้นด้วยผนังเบา แค่ลูกไอแค้กเดียว เราก็ได้ยินแล้ว แล้วกลางดึก เราก็จะย่องไปดู ไปห่มผ้าหรือเบาแอร์ให้
คุณพ่อ(สามี) บอกเราเร่งลูกโตเร็วเกินไป ทั้งๆที่เราไม่ได้เร่งเลย เรารอวันที่ลูกพร้อม(อาจมีโน้วน้าวเรื่อยๆประเหลาะๆกันไป แต่พ่อบอกนั้นล่ะ คือการเร่ง)
เมื่อคืนพึ่งจะเถียงกัน(ลับหลังลูก) เราถาม อยากให้ลูกเป็นลูกแหง่หรอ เขาก็บอก มันไม่ใช่ เด็กๆหลายคน(แถวบ้าน) เขาก็ยังไม่แยกห้องกัน
เราก็บอก นั้นมันบ้านคนอื่นเขา และบ้านคนอื่นเขาบางบ้าน เขาก็มีห้องนอนจำกัด ไม่พร้อมที่จะให้ลูกแยกห้องออกไป
เขาก็อ้างอีก นอน2ห้อง เปิดแอร์2คนมันเปลืองไฟ เราก็บอก ของเล่นเสริมพัฒนาการต่างๆที่ซื้อมา ก็ไม่ใช่ราคาถูกๆ แค่ค่าไฟไม่กี่บาท ถือว่าเป็นค่าเสริมพัฒนาการของลูกไป
คือตอนนี้เราเบื่อสามีเรามาก งอแงกว่าลูกอีก ลูกสาวก็งง ไม่เข้าใจ ว่าทำไมพ่อไม่อยากให้เขาโตหรอ
เพราะเวลาที่เขาทำอะไรได้ เช่นอาบน้ำแปรงฟันเองได้สะอาด แต่งตัวเองใส่ชุดนร.เองได้ เราจะคอยชื่นชมเขา ให้กำลังใจ ว่าลูกสาวแม่โตขึ้นมากจริงๆ ทำอะไรเองได้ตั้งหลายอย่าง บางอย่างก็ช่วยแบ่งเบาภาระให้แม่ได้ แม่ภูมิใจให้ตัวลูกมาก และขอบคุณลูก เขาก็จะภาคภูมิใจ และไปคุยอวดให้คนนู้นคนนี้ฟัง ว่าหนูทำอะไรเองได้บ้าง
และเมื่อคืน ก็เป็นคืนแรกที่ลูกนอนยาว ไม่กลับมาห้องแม่(ก่อนหน้านี้ แม่บอก ถ้าตื่นมาแล้วกลัว กลับมานอนกับแม่หรือปลุกแม่ไปนอนเป็นเพื่อนได้นะ)
ตื่นเช้ามา เราก็ชมลูกใหญ่เลยว่า เมื่อคืนลูกเก่งมาก นอนยาวถึงเช้าเลย ลูกก็ยิ้มหน้าบาน แม่เจอป้าเจอน้าก็โม้ให้ฟังต่อหน้าลูก ทุกคนต่างชมลูก ลูกก็ยิ่งภูมิใจหน้าบานไปร.ร. แม่ก็บอกว่า นอนยาวทั้งคืนไม่ตื่นแบบนี้ จะทำให้เราสดชื่นแจ่มใส ไปร.ร.อย่างมีความสุข
แม่ก็มีความสุข เพราะเมื่อคืนแม่ได้นอนยาวๆ ไม่ต้องตื่นมากลางดึกเพราะลูกปลุกด้วย
เหตุผลที่เราอยากให้ลูกแยกห้องนอน อีกเหตุผลนึง คือช่วงนี้ เรานอนหลับยากมาก บางคืนตื่นมา ก็นอนไม่หลับ อาการเริ่มมาตั้งแต่มีลูกใหม่ๆค่ะ มันทำให้ร่างกายเราเหมือนจะอ่อนแอลง ประจำเดือนมาไม่ปกติ จนตอนแรกคิดว่าเป็นวัยทอง ไปหาคุณหมอมา คุณหมอบอกไม่ใช่ น่าจะเกิดจากพักผ่อนไม่พอติดต่อกันมานาน +กับอายุเราเริ่มเยอะขึ้น การซ่อมแซมร่างกายเริ่มไม่ดีเหมือนตอนวัยรุ่น ที่สามารถอดนอนได้นานๆ
เพิ่มเติม..สามีเราไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับเราค่ะ เพราะต่างคนต่างมีภาระต้องดูแลบุพการีของแต่ละคน ช่วงนี้เลยแยกกันอยู่(แต่ไม่ได้เลิกกันนะคะ) อาทิตย์นึงจะมาหาลูกได้1-2วัน มาที เขาก็อยากนอนกอดลูก แต่ลูกรำคาญพ่อค่ะ บอกพ่อตัวแข็งไม่นุ่มนิ่ม และนอนกรนเสียงดัง ลูกเลยไม่ยอมให้พ่อนอนด้วย ไล่ให้มานอนกับแม่🤣🤣
แม่ก็สงสารพ่อนะ แต่ก็ไม่อยากไปขัดขวางพัฒนาการของลูกค่ะ😅
เถียงกับสามีเรื่องการเลี้ยงลูกสาววัย5ขวบ
ปกติเราเป็นคนเลี้ยงลูกเป็นหลัก เลี้ยงเอง100%
สามีจะช่วยบ้างเล็กๆน้อยๆ เน้นเล่น สันทนาการเป็นส่วนมาก
ด้วยความที่เรามีลูกตอนอายุเยอะมาก ตั้งครรภ์ตอนอายุ38 ตอนนี้ลูกอายุ5ขวบกว่าแล้ว อีก2เดือนเราก็จะ45แล้ว
เราจึงเลี้ยงลูกมาตามสไตล์แม่สูงวัย 🤣🤣 ให้ลูกทำอะไรเองมากที่สุด ช่วยเหลือตัวเองให้ได้เร็วๆ เพราะแม่ก็ไม่ค่อยมีแรงจะทำให้ทุกอย่าง สักวันนี้ถ้าเราตายก่อนลูกโต จะได้ไม่ต้องห่วงมาก
เราศึกษาวิธีการเลี้ยงหลายๆทางและนำมาปรับใช้กับลูกของเรา
เช่น6เดือน เราให้ลูกกินแบบblw เพราะเราขี้เกียจทำอาหารแยกเด็กผู้ใหญ่ และอยากให้ลูกช่วยเหลือตัวเอง พัฒนาการจะได้ดี คือศึกษาแล้วมันถูกจริตเรามาก
ปัญหาช่วงนั้นคือ สามีไม่ค่อยอยากพาลูกไปกินข้าวนอกบ้าน เพราะกลัวลูกแก็ก และรบกวนคนอื่น +ช่วงนั้นเวลาลูกกิน มันเลอะเทอะเละเทะมาก เกรงใจพนง.ร้าน
ซึ่งช่วงนั้นก็แค่ไม่กี่เดือน พอลูกกินได้ดี เรียบร้อย ไม่ต้องคอยป้อน หรือวิ่งตามป้อนข้าว ถึงเวลากิน นั่งกินเรียบร้อย เวลาไปทานข้าวนอกบ้าน ก็ไม่เคยมีปัญหา วิ่งเล่นรอบร้าน ลูกสามารถนั่งกินชิลๆไปจนจบมื้อได้ รอผู้ใหญ่เม้ามอยได้อย่างไม่โวยวาย เพราะมีของให้เธอแทะเล่น หรือถ้าอิ่มมากๆแล้ว ก็นั่งเล่นของเล่นเงียบได้
ช่วงนั้น เราต้องแบกเก้าอี้เด็กแบบพกพาไปทุกที่ เพราะบางที่มีเก้าอี้เด็กให้แต่ไม่สะอาด ใช้ของส่วนตัวก็สบายใจดี😁😁
ลูกเราเป็นเด็กที่มีพัฒนาการสมวัย ช่วยเหลือตัวเองได้ดี กลับจากร.ร. ทำการบ้านให้เสร็จก่อน ถึงจะไปเล่นกับเพื่อนๆนอกบ้านได้ ตอนเช้า ตื่นเองไม่ต้องคอยปลุก มีความรับผิดชอบต่อตนเองได้ดี
ยิ่งตอนนี้ ตั้งแต่ปีใหม่(1ม.ค) เธอก็ขอแยกห้องนอนไปนอนห้องตัวเอง(เราทำห้องให้ตั้งแต่4ขวบ และพยายามโน้วน้าว แต่ไม่เร่ง รอวันที่ลูกพร้อม และขอไปนอนห้องตัวเอง) ซึ่งก่อนหน้านี้ ลูกติดแม่มาก บอกว่าหนูจะแยกตอนอายุ15
แต่เมื่อถึงเวลาที่ลูกพร้อม ลูกก็ทำได้
ซึ่งทำให้เราดีใจมาก เพราะการเลี้ยงดูสไตล์เราคือ เลี้ยงให้เต็มที่ สร้างแม่ที่มีอยู่จริง เมื่อวันที่ลูกพร้อม ลูกเต็มอิ่มกับแม่แล้ว ลูกจะเชื่อมั่นและมั่นใจกับการไปเผชิญโลก การขอแยกนอนคนเดียว เป็นก้าวเล็กๆที่ลูกพร้อมก้าวออกจากอกแม่
แต่ปัญหาคือสามี คุณพ่อไม่อยากให้ลูกแยกไปห้องต่างหาก ห่วงสาระพัด ทั้งๆที่ห้องติดกัน กั้นด้วยผนังเบา แค่ลูกไอแค้กเดียว เราก็ได้ยินแล้ว แล้วกลางดึก เราก็จะย่องไปดู ไปห่มผ้าหรือเบาแอร์ให้
คุณพ่อ(สามี) บอกเราเร่งลูกโตเร็วเกินไป ทั้งๆที่เราไม่ได้เร่งเลย เรารอวันที่ลูกพร้อม(อาจมีโน้วน้าวเรื่อยๆประเหลาะๆกันไป แต่พ่อบอกนั้นล่ะ คือการเร่ง)
เมื่อคืนพึ่งจะเถียงกัน(ลับหลังลูก) เราถาม อยากให้ลูกเป็นลูกแหง่หรอ เขาก็บอก มันไม่ใช่ เด็กๆหลายคน(แถวบ้าน) เขาก็ยังไม่แยกห้องกัน
เราก็บอก นั้นมันบ้านคนอื่นเขา และบ้านคนอื่นเขาบางบ้าน เขาก็มีห้องนอนจำกัด ไม่พร้อมที่จะให้ลูกแยกห้องออกไป
เขาก็อ้างอีก นอน2ห้อง เปิดแอร์2คนมันเปลืองไฟ เราก็บอก ของเล่นเสริมพัฒนาการต่างๆที่ซื้อมา ก็ไม่ใช่ราคาถูกๆ แค่ค่าไฟไม่กี่บาท ถือว่าเป็นค่าเสริมพัฒนาการของลูกไป
คือตอนนี้เราเบื่อสามีเรามาก งอแงกว่าลูกอีก ลูกสาวก็งง ไม่เข้าใจ ว่าทำไมพ่อไม่อยากให้เขาโตหรอ
เพราะเวลาที่เขาทำอะไรได้ เช่นอาบน้ำแปรงฟันเองได้สะอาด แต่งตัวเองใส่ชุดนร.เองได้ เราจะคอยชื่นชมเขา ให้กำลังใจ ว่าลูกสาวแม่โตขึ้นมากจริงๆ ทำอะไรเองได้ตั้งหลายอย่าง บางอย่างก็ช่วยแบ่งเบาภาระให้แม่ได้ แม่ภูมิใจให้ตัวลูกมาก และขอบคุณลูก เขาก็จะภาคภูมิใจ และไปคุยอวดให้คนนู้นคนนี้ฟัง ว่าหนูทำอะไรเองได้บ้าง
และเมื่อคืน ก็เป็นคืนแรกที่ลูกนอนยาว ไม่กลับมาห้องแม่(ก่อนหน้านี้ แม่บอก ถ้าตื่นมาแล้วกลัว กลับมานอนกับแม่หรือปลุกแม่ไปนอนเป็นเพื่อนได้นะ)
ตื่นเช้ามา เราก็ชมลูกใหญ่เลยว่า เมื่อคืนลูกเก่งมาก นอนยาวถึงเช้าเลย ลูกก็ยิ้มหน้าบาน แม่เจอป้าเจอน้าก็โม้ให้ฟังต่อหน้าลูก ทุกคนต่างชมลูก ลูกก็ยิ่งภูมิใจหน้าบานไปร.ร. แม่ก็บอกว่า นอนยาวทั้งคืนไม่ตื่นแบบนี้ จะทำให้เราสดชื่นแจ่มใส ไปร.ร.อย่างมีความสุข
แม่ก็มีความสุข เพราะเมื่อคืนแม่ได้นอนยาวๆ ไม่ต้องตื่นมากลางดึกเพราะลูกปลุกด้วย
เหตุผลที่เราอยากให้ลูกแยกห้องนอน อีกเหตุผลนึง คือช่วงนี้ เรานอนหลับยากมาก บางคืนตื่นมา ก็นอนไม่หลับ อาการเริ่มมาตั้งแต่มีลูกใหม่ๆค่ะ มันทำให้ร่างกายเราเหมือนจะอ่อนแอลง ประจำเดือนมาไม่ปกติ จนตอนแรกคิดว่าเป็นวัยทอง ไปหาคุณหมอมา คุณหมอบอกไม่ใช่ น่าจะเกิดจากพักผ่อนไม่พอติดต่อกันมานาน +กับอายุเราเริ่มเยอะขึ้น การซ่อมแซมร่างกายเริ่มไม่ดีเหมือนตอนวัยรุ่น ที่สามารถอดนอนได้นานๆ
เพิ่มเติม..สามีเราไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับเราค่ะ เพราะต่างคนต่างมีภาระต้องดูแลบุพการีของแต่ละคน ช่วงนี้เลยแยกกันอยู่(แต่ไม่ได้เลิกกันนะคะ) อาทิตย์นึงจะมาหาลูกได้1-2วัน มาที เขาก็อยากนอนกอดลูก แต่ลูกรำคาญพ่อค่ะ บอกพ่อตัวแข็งไม่นุ่มนิ่ม และนอนกรนเสียงดัง ลูกเลยไม่ยอมให้พ่อนอนด้วย ไล่ให้มานอนกับแม่🤣🤣
แม่ก็สงสารพ่อนะ แต่ก็ไม่อยากไปขัดขวางพัฒนาการของลูกค่ะ😅