ถ้า “คุยกับคนอื่น” ชื่นมื่นเบิกบาน กว่า “คุยกับแฟน” หรือ คนที่บ้าน ปกติไหม ต่อไปจะมีปัญหา เลิกลากันได้มั้ยคะ

ทำไมสนใจเรื่องชีวิตคู่เขาจังเลยค่ะ ภรรยาเขายังไม่ว่าอะไร แต่คุณ 2 กระทู้

หรือจริงๆภรรยาเขาคงว่าล่ะ เพราะอยู่บ้าน ไม่มีสังคม ฟุ้งซ่าน ในขณะที่สามียังมีอะไรให้ตื่นตาตื่นใจ

ขอตอบถึงคุณภรรยาเขานะคะ ว่าถ้าเริ่มกังวล ก็อย่าทำตัวน่าเบื่อแบบนี้ค่ะ อย่าเอาใจไปไว้ที่สามีทุกอย่าง สนใจเรื่องอื่นบ้าง มีชีวิตตัวเองข้าง ออกไปหาเพื่อน หาสังคม หาอะไรทำ ดูแลความสวยงาม อัพเดตความเป็นไปต่างๆของโลก เปิดมุมมองให้กว้างกว่าการดูแลลูกและรอคอยสามี

อย่าเอาแต่อ้างว่าทุ่มเทชีวิตให้ครอบครัวหมดแล้วเลยมาคาดหวังว่าสามีจะต้องซาบซึ้ง เวลามันเดินหน้าทุกวันค่ะ ชีวิตที่มีสังคมเขาก้าวไปตามกาลเวลา ส่วนคนที่จำกัดตัวเองก็เหมือนหยุดเวลาเอาไว้

เราอาจจะพูดไม่เข้าหู แต่อยากบอกคุณภรรยาว่า เราเองก็เป็นผู้หญิงทำงาน มีลูกน้องผู้ชาย ไปไหนมาไหนกันตลอดเพราะงาน ไปกินข้าวกินกาแฟนี่ปกติมากเพราะต้องไปติดต่อข้างนอกบริษัทด้วย เราอ่านกระทู้แล้วนึกเล่นๆว่าถ้าสามีเราไม่ทำงานแล้วมานั่งฟุ้งซ่านแบบนี้นอกจากเราจะไม่เห็นใจแล้วคงอึดอัดพาลเบื่อหน้าขี้เกียจคุยด้วย โลกไม่ได้หมุนรอบบ้านหลังเดียว ชีวิตมีมิติความจำเป็นอีกมาก ถ้ายุ่งกับการดูแลครอบครัวจริงคงไม่มีฟุ้งซ่านซ้ำๆ แต่ถ้ามีเวลาฟุ้งซ่านไม่จบสิ้นแปลว่าว่างมาก และควรหาอะไรทำค่ะ

ฝากเรียนคุณภรรยานะคะ หวังว่าคงไม่ใช่คุณที่เป็นคนแบบที่เราพูดถึง เพราะถ้าใช่ ก็เตรียมใจไว้ได้เลยค่ะ ขนาดเราผู้หญิงถ้าต้องอยู่กับคนฟุ้งซ่านแบบนี้มันไม่ไหวคะ จะเป็นประสาทตามไปด้วย