ทะเลาะกับแม่

สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราอายุ16ปีนะคะ ค่อเราทะเลาะกับแม่บ่อยมากๆตั้งแต่เด็ก ทุกๆครั้งที่ทะเลาะกันแม่จะชอบใช้คำพูดที่ค่อนข้างรุนแรงสำหรับความรู้สึกเรามากๆค่ะ ตั้งแต่เด็กแม่ไม่เคยภูมิใจในตัวเราเลย เราค่อนข้างดรียนดี ชอบทำกิจกรรม แต่ไม่ค่อยได้รับคำชมจากท่านเลย แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรนะคะ เพราะคิดว่าท่านคงไม่ว่าง แต่ทุกๆครั้งที่เลาะกัน แม่ชอบพูดให้เรารู้สึกแย่ พอโตมาอยู่สังคมมัถธยมก็ยิ่งแย่เลยค่ะ เพราะตัวเองก็ต้องเจอเรื่องต่างๆในโรงเรียน แต่ทุกครั้งที่ปรึกษาแม่ แม่ไม่ค่อยให้คำแนะนำเลยค่ะ บางครั้งก็ว่าเราซ้ำ เราไม่ได้จะให้แม่เข้าข้างเรานะคะ แต่ก็อยากให้แม่เข้าใจเราบ้าง แต่ไม่เลยค่ะ แม่ไม่เคยเข้าใจเลย เราทะเลาะกับเพื่อน อย่างน้อยด็อยากให้แม่ปลอบแต่แม่ก็ซ้ำเติมเรารู้สึกแย่มากๆค่ะ อย่างวันนี้เราทะเลาะกับแม่อีกแล้ว สาเหตุมันมาจากเรามีอาคนนึงเขาเป็นคนพิการค่ะเป็นใบ้ แล้วเขาจะไปงานวันเด็กแต่เราไม่รู้ส่าเขาไปกับใครเราไม่ได้เข้าไปถาม แม่ก็เริ่มวีนเราแล้วว่าเราเรื่อยๆ จนหนักขึ้น โยงไปว่า สมควรแล้วที่เราไม่มีเพื่อนคบ และแม่ก็บอกว่าไม่ต้องมาพูดเหมือนเด็กสมัยนี้นะ ที่บอกว่า ไม่ได้อยากเกิดมาให้เกิดมาทำไม เพราะตัวแม่เองก็ไม่ได้อยากให้เราเกิดมา เราจุกมากๆกับประโยคนั้น และก่อนที่แม่จะวางสายแม่บอกว่า เพื่อนน่ะมันช่วยอะไรได้ไหม ต่อไปแม่จะให้เราหาเงินส่งตัวเองเรียนเองเขาจะไม่ส่ง แล้วมาดูว่าเขาจะทำจริงไหม พอเขาวางสายไป เราก็คุมตัวเองไม่อยู่เลยค่ะ เสียใจมากๆ เรากลัวว่าถ้าแม่ทำจริงๆ เราจะไม่มีที่เรียน ในจังหวัดที่เราก็ไม่ค่อยรับเด็กทำงานพาร์ทไทม์ มันแย่จริงๆนะคะ เรากลัวเราไม่มีอยาคต เราเหนื่อยมากๆ เราควรทำยังไงดีคะ ?