หวัดดีค่ะเรา เป็นแค่เด็กเก็บกดคนนึงนะคะส่วนมากเวลาปรึกษาอะไรเราไม่ค่อยปรึกษาคนในครอบครัวเราอายคะเราคิดว่าการที่เราเปิดเผยทุกอย่างให้กับครอบครัวแม่พี่พี่ก็จะเอามาล่อเราอย่างนู้นอย่างนี้ เราก็จนชินแล้วตลอดด้วยความที่พี่ท้องด้วยแต่เหมือนเดิมเราบางทีก็ไม่กล้าจะตอบกลับพี่ตัวเองด้วยซ้ำไปด้วยความที่เรากับพี่อายุห่างกัน8ปี เราเลยไม่ค่อยกล้าตอบโต้เวลาพี่เราทำอะไรเราก็ไม่ค่อยจะตอบตัวกลับเพราะว่ายิ่งไม่ตอบต้องกลับพี่เราก็จะเหมือนทำแรงกว่าเดิม ส่วนมากคนที่รับฟังเราก็จะเป็นเพื่อนเราเคยนะบางทีเราคิดจะไปปรึกษาคนในครอบครัวแต่ก็ทุกคนในครอบครัวปากโป้งหมดยิ่งเป็นแม่เราพยายามจะปรึกษาน่ะแต่แม่ก็จะชอบพูดขัดตลอดไม่เคยฟังเหตุผลหรือว่าอะไรจบก็จะชอบว่าอย่างนี้อย่างนี้ก่อนตลอดโดยที่ยังไม่รู้ว่าเป็นยังไงก่อนส่วนมากเหตุผลที่เราไม่ค่อยอยากคุยกับแม่เพราะเรากลัวแม่ตอนแค่เราไม่รับสายโทรศัพท์เราให้เหตุผลตลอด เราก็รู้นะคะว่าแม่เป็นห่วงแม่ก็ไม่ชอบพูดตลอดว่าวันหลังถ้าไม่รับโทรศัพท์กูก็เดินกลับไปเองนะ เราชินนแล้ว เราเก็บกดมาตลอดเราเวลาอยู่ที่บ้านกับโรงเรียนโคตรจะต่างกันอยู่ที่โรงเรียนเราเป็นคนสดใสตลอดแต่ก็อ่อนไหวง่ายบ้างที่โรงเรียนส่วนที่บ้านเราอยู่กับยายป้าแม่เราอยู่บ้านอีกหลังนึง อยู่ที่บ้านเราเราก็มีสดใสบ้างแต่บางทีก็โทรศัพท์เราแทบจะไม่เคยร้องไห้ต่อหน้าคนในบ้านด้วยซ้ำไป คือเราไม่รู้จะพูดไงต่อ ไม่รู้เด็กเหมือนเราหรือผู้ใหญ่จะคิดยังไงก็ไม่รู้ แต่เราขอเหตุที่เราควรเอาไปบอกกับพี่หรือแม่บ้าง
เราผิดเอ๊ง