วันนี้ตอนเช้าเพื่อนบอกเราว่า สังเกตเรามาสักพักแล้วเราไม่สนใจใครเลย เราก็ไม่รู้จะเอายังไงต่อดี
ตอนนี้เราใช้ชีวิตด้วยตัวเองมาสักพักแล้ว กินข้าวคนเดียวเดินกลับบ้านหรืออยู่คนเดียวได้ อยากทำอะไรก็ทำ ตอนนี้เราก็รู้สึกกับตัวเองดีไม่ได้อึดอัดหรือรู้สึกแย่กับตัวเอง แต่ก็รู้ว่าสิ่งที่ตัวเองเปลี่ยนไปตอนนี้มันกระทบเพื่อน สารภาพว่าเป็นคนมีปมมาก่อน ตอนนี้แค่รู้สึกว่าทุกคนมีชีวิตของตัวเอง ไม่รู้จะใส่ใจทำไมนัก ไม่เข้าใจความคิดเพื่อนในหลายๆครั้ง ทำไมต่อหน้าพูดดีลับหลังมานินทา ทำไมเปิดไอจีสาธารณะแต่พอมีคนมาส่องก็ต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ ทำไมคนบางคนถึงไม่สามารถพูดคำว่าขอโทษก่อนได้ ทำไมต้องอ่อนไหวกับเรื่องบางอย่างที่ไม่ได้เกี่ยวกับตัวเอง ทำไมคนบางคนถึงเลือกไม่ฟังใครเลยยกเว้นคนรักทั้งที่คนนั้นก็ทำร้ายไปไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง ทำไมถึงไม่ฟังความคิดเห็นของคนอื่นบ้างและตัดสินชีวิตเขาเพียงด้านเดียว ทำไมถึงกล้าสั่งของแต่ไม่ยอมให้เงินแล้วมาอวดรวยทีหลัง เราสงสัยในทุกๆเรื่องรอบตัวตอนนี้ก็ยังหาคำตอบไม่ได้ว่าทำไม
เราไม่ใช่คนดีอะไร เป็นคนเห็นแก่ตัวที่ไม่อยากจะเสียเปรียบหรือฟังคำพูดแย่ๆอีก การกระทำบางการกระทำอาจจะไม่ถูกใจและกระทบกับคนอื่นแต่ตัวเราเองก็ไม่อยากเป็นแบบเดิมแล้วและอยากตามใจตัวเองบ้าง อยากอ่านแชทก็อ่าน ไม่อยากรับสายก็ไม่รับ เราคิดว่าถ้าเขามีปัญหาก็คงคุยมาเองไม่จำเป็นต้องพยายามจะอยากรู้หรือสนใจ แล้วก็ไม่จำเป็นที่จะต้องให้คนอื่นมารู้ปัญหาชีวิตเรา แต่ทุกสิ่งที่ไม่เห็นด้วยเราก็ไม่ได้แสดงreactionออกไปและไม่เคยเอาใครมาพูดลับหลัง
เราไม่รู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ดีมั้ยควรปรับปรุงตัวหรือเปล่า สิ่งที่เพื่อนพูดเป็นสิ่งที่อยากเตือนจริงๆหรือแค่พูดลอยๆ มันดีกับเราแล้วคนรอบตัวล่ะ เราควรทำยังไงที่ไม่ฝืนตัวเองและไม่กระทบเพื่อน
ต้องทำยังไงถึงจะสนใจคนอื่นมากขึ้น สิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้มันดีหรือไม่ดี
ตอนนี้เราใช้ชีวิตด้วยตัวเองมาสักพักแล้ว กินข้าวคนเดียวเดินกลับบ้านหรืออยู่คนเดียวได้ อยากทำอะไรก็ทำ ตอนนี้เราก็รู้สึกกับตัวเองดีไม่ได้อึดอัดหรือรู้สึกแย่กับตัวเอง แต่ก็รู้ว่าสิ่งที่ตัวเองเปลี่ยนไปตอนนี้มันกระทบเพื่อน สารภาพว่าเป็นคนมีปมมาก่อน ตอนนี้แค่รู้สึกว่าทุกคนมีชีวิตของตัวเอง ไม่รู้จะใส่ใจทำไมนัก ไม่เข้าใจความคิดเพื่อนในหลายๆครั้ง ทำไมต่อหน้าพูดดีลับหลังมานินทา ทำไมเปิดไอจีสาธารณะแต่พอมีคนมาส่องก็ต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ ทำไมคนบางคนถึงไม่สามารถพูดคำว่าขอโทษก่อนได้ ทำไมต้องอ่อนไหวกับเรื่องบางอย่างที่ไม่ได้เกี่ยวกับตัวเอง ทำไมคนบางคนถึงเลือกไม่ฟังใครเลยยกเว้นคนรักทั้งที่คนนั้นก็ทำร้ายไปไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง ทำไมถึงไม่ฟังความคิดเห็นของคนอื่นบ้างและตัดสินชีวิตเขาเพียงด้านเดียว ทำไมถึงกล้าสั่งของแต่ไม่ยอมให้เงินแล้วมาอวดรวยทีหลัง เราสงสัยในทุกๆเรื่องรอบตัวตอนนี้ก็ยังหาคำตอบไม่ได้ว่าทำไม
เราไม่ใช่คนดีอะไร เป็นคนเห็นแก่ตัวที่ไม่อยากจะเสียเปรียบหรือฟังคำพูดแย่ๆอีก การกระทำบางการกระทำอาจจะไม่ถูกใจและกระทบกับคนอื่นแต่ตัวเราเองก็ไม่อยากเป็นแบบเดิมแล้วและอยากตามใจตัวเองบ้าง อยากอ่านแชทก็อ่าน ไม่อยากรับสายก็ไม่รับ เราคิดว่าถ้าเขามีปัญหาก็คงคุยมาเองไม่จำเป็นต้องพยายามจะอยากรู้หรือสนใจ แล้วก็ไม่จำเป็นที่จะต้องให้คนอื่นมารู้ปัญหาชีวิตเรา แต่ทุกสิ่งที่ไม่เห็นด้วยเราก็ไม่ได้แสดงreactionออกไปและไม่เคยเอาใครมาพูดลับหลัง
เราไม่รู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ดีมั้ยควรปรับปรุงตัวหรือเปล่า สิ่งที่เพื่อนพูดเป็นสิ่งที่อยากเตือนจริงๆหรือแค่พูดลอยๆ มันดีกับเราแล้วคนรอบตัวล่ะ เราควรทำยังไงที่ไม่ฝืนตัวเองและไม่กระทบเพื่อน