สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
จากนั้นก็นั่งไปซักพัก ก็คิดขึ้นมาได้ว่า ..... เออโทรศัพท์เรามันเป็น I phone นี่หน่า มันมี Find my I phone นิ๊ เลยยืมโทรศัพท์พี่เจ้าหน้าที่อีกครั้ง เพื่อโทรหาน้องชาย (ข้อดีของเราอย่างนึง คือ เราจำเบอร์โทรศัพท์คนในครอบครัวได้หมดทุกคน) จากนั้นก็บอกว่าเราทำโทรศัพท์เราหาย เล่ารายละเอียดทั้งหมดให้ฟัง น้องชายเลยขอรหัส Apple ID และรหัสผ่าน ........ จากนั้นประมาณ 30 นาที น้องชายก็โทรกลับมาที่เบอร์พี่เจ้าหน้าที่ปูเตียง แล้วบอกว่า ตอนนี้รู้แล้วว่าโทรศัพท์ตกที่ใกล้ๆ กับสถานีรถไฟบ้านกล้วย (จ.ราชบุรี) (ซึ่งพี่เจ้าหน้าที่ปูเตียงบอกเราว่า เป็นสถานีรถไฟชุมชน ที่รถไฟสายหลักไม่จอด) น้องชายพยายามโทรเข้าสถานีรถไฟราชบุรี แต่คือตอนนั้นเวลาประมาณ 4 ทุ่มกว่าแล้ว เจ้าหน้าที่เค้าไม่ได้รับโทรศัพท์ ก็ไม่แปลก น้องชายเลยโทรเข้า call center ของการรถไฟแห่งประเทศไทย 1690 เมื่อคุยกันเสร็จก็โทรมาขอเลขที่นั่ง ขบวน รถ เราก็บอกไป จากนั้นเราก็ไม่รู้เรื่องอะไรอีกเลย เป็นขั้นตอนที่น้องชาย ติดต่อประสานงานให้หมด โดยน้องชายเล่าให้ฟังว่า.....
น้องชาย จขกท ติดต่อไปที่ 1690 น้องชายบอกว่า เจ้าหน้าที่ call center บริการดีมาก สอบถามรายละเอียด แล้วน้องชายก็บอกไปว่า ใช้ Find my I phone ค้นหาแล้ว เจออยู่ที่ใกล้กับสถานีรถไฟบ้านกล้วย ไม่ไกลจากชานชลา หลังจากนั้นก็วางสายไป
เช้าวันถัดมา (8 มค. 66) ประมาณ 8 โมงเช้า เจ้าหน้าที่ call center ได้ติดต่อมายังเบอร์น้องชาย บอกว่า เมื่อคืนหาให้แล้ว แต่ไม่เจอ น้องชายเลยขอติดต่อกับสถานีบ้านกล้วยโดยตรง เจ้าหน้าที่ call center ก็บริการดีมาก ให้เบอร์มา และทำทุกอย่างให้น้องชายเราได้ติดต่อกับสถานีบ้านกล้วย เพราะสถานีนี้เค้าไม่มีโทรศัพท์ประจำ น่าจะเป็นเบอร์มือถือของเจ้าหน้าที่ จากนั้นน้องชายได้ใช้ I pad ในการดูตำแหน่งน้อง I 12 ของเรา (น้องชายเราเล่าว่า การใช้ I pad ดู มันทำให้ได้แผนที่ที่ละเอียดมากกว่าการดูด้วย I phone) พอติดต่อเจ้าหน้าที่ สถานีรถไฟบ้านกล้วยได้ บอกตำแหน่งที่ชัดเจน และน้องชายโทรเข้าเบอร์เราตลอดด้วย อีกไม่ถึง 10 นาที เจ้าหน้าที่สถานีรถไฟบ้านกกล้วย ก็หาเจอ.......... แล้วโทรมาแจ้งข้อมูลแก่น้องชายเรา
ส่วน .....เรา...ผู้ซึ่งไม่รู้อะไรเลยว่าเค้าได้ทำอะไรไปบ้าง ตื่นเช้ามาก็ยืมโทรศัพท์คนที่นั่งใกล้ๆบนรถไฟ ขอโทรกลับบ้านหน่อย พี่เค้าก็ใจดีให้เรายืม เมื่อโทรหาน้องชาย น้องชายเราเลยบอกว่า เจอโทรศัพท์แล้ว ตอนนี้โทรศัพท์อยู่ที่สถานีรถไฟบ้านกล้วย เจ้าหน้าที่เก็บมาให้แล้ว คือ เราดีใจมากกกกกก...... น้องชายบอกว่า เจ้าหน้าที่แจ้งว่าที่สถานีรถไฟบ้านกล้วยนั้น รถสายหลักจะไม่จอด ต้องเอาโทรศัพท์ไปฝากส่งให้ที่สถานีราชบุรี เพื่อให้สถานีราชบุรีส่งโทรศัพท์มายังสถานีรถไฟใกล้บ้านเรา เพราะมันจะต้องเป็นไปตามกฎของการรถไฟ ว่าจะส่งรถไฟเท่านั้น และน่าจะถึงเช้าวันที่ 9 มกราคม เราก็โอเค
เช้าวันที่ 9 น้องชายไปรับของที่สถานีรถไฟใกล้บ้าน คือ เราไม่ได้อยู่บ้าน ให้น้องชายไปรับแทน น้องชายบอกว่าเจ้าหน้าที่รถไฟ เค้าต้องให้ยื่นสำเนาบัตรประชาชนของเราเรา และสำเนาบัตรประชาชนน้องชายผู้มารับแทน เพื่อเซ็นต์รับของ และก็ได้น้อง I 12 ของเรากลับคืนมา
*** ทั้งนี้ขอขอบคุณการรถไฟแห่งประเทศไทย
1. พี่เจ้าหน้าที่ประจำตู้ที่ 12 ขบวน 167 วันที่ 7 มกราคม 2566 มากที่ช่วยเหลือ ให้คำปรึกษาและอีกทั้งให้ยืมโทรศัพท์
2. ขอบคุณสถานีรถไฟราชบุรี ที่ยินดีช่วยเหลือ แม้หนูจะให้รายละเอียดไปน้อยนิด และขอบคุณสำหรับการส่งคืนโทรศัพท์
3.ขอบคุณ call center 1690 มากๆ น้องชายฝากบอกว่า เค้าบริการดีมาก ติดต่อประสานงานให้ดีมาก ติดตามให้ตลอดจนพบเจอ ขอบคุณมากจริงๆค่ะ
4. ขอบคุณ คุณวัลลภ เจ้าหน้าที่สถานีรถไฟบ้านกล้วยมากๆ ที่ช่วยหาโทรศัพท์ ทั้งตั้งแต่ตอนกลางคืน และ ตอนเช้า สิ่งที่เรากลัวมากๆอย่างนึง คือ ถ้าคนที่หาเจอ ไม่ใช่คนซื่อสัตย์ เค้าอาจจะบอกว่าหาไม่เจอ ไม่ส่งคืนก็ได้ แต่กรณีนี้ยังบ่งบอกว่า คนดี คนซื่อสัตย์ยังมีอยู่ในสังคม
5. ขอบคุณครอบครัว และน้องชายของเรา ที่ช่วยตามหาและติดตาม ไม่ต้องหลับไม่ต้องนอน และขอโทษที่ทำให้ครอบครัวเป็นห่วงด้วยนะคะ
*ระยะเวลาในการที่โทรศัพท์หาย น่าจะตั้งแต่ประมาณ 3 ทุ่ม เจอตอนประมาณ 8 โมงเช้า ระยะเวลาไม่ถึง 12 ชั่วโมง ขอบคุณทุกท่านมากๆๆๆๆ คร้า
น้องชาย จขกท ติดต่อไปที่ 1690 น้องชายบอกว่า เจ้าหน้าที่ call center บริการดีมาก สอบถามรายละเอียด แล้วน้องชายก็บอกไปว่า ใช้ Find my I phone ค้นหาแล้ว เจออยู่ที่ใกล้กับสถานีรถไฟบ้านกล้วย ไม่ไกลจากชานชลา หลังจากนั้นก็วางสายไป
เช้าวันถัดมา (8 มค. 66) ประมาณ 8 โมงเช้า เจ้าหน้าที่ call center ได้ติดต่อมายังเบอร์น้องชาย บอกว่า เมื่อคืนหาให้แล้ว แต่ไม่เจอ น้องชายเลยขอติดต่อกับสถานีบ้านกล้วยโดยตรง เจ้าหน้าที่ call center ก็บริการดีมาก ให้เบอร์มา และทำทุกอย่างให้น้องชายเราได้ติดต่อกับสถานีบ้านกล้วย เพราะสถานีนี้เค้าไม่มีโทรศัพท์ประจำ น่าจะเป็นเบอร์มือถือของเจ้าหน้าที่ จากนั้นน้องชายได้ใช้ I pad ในการดูตำแหน่งน้อง I 12 ของเรา (น้องชายเราเล่าว่า การใช้ I pad ดู มันทำให้ได้แผนที่ที่ละเอียดมากกว่าการดูด้วย I phone) พอติดต่อเจ้าหน้าที่ สถานีรถไฟบ้านกล้วยได้ บอกตำแหน่งที่ชัดเจน และน้องชายโทรเข้าเบอร์เราตลอดด้วย อีกไม่ถึง 10 นาที เจ้าหน้าที่สถานีรถไฟบ้านกกล้วย ก็หาเจอ.......... แล้วโทรมาแจ้งข้อมูลแก่น้องชายเรา
ส่วน .....เรา...ผู้ซึ่งไม่รู้อะไรเลยว่าเค้าได้ทำอะไรไปบ้าง ตื่นเช้ามาก็ยืมโทรศัพท์คนที่นั่งใกล้ๆบนรถไฟ ขอโทรกลับบ้านหน่อย พี่เค้าก็ใจดีให้เรายืม เมื่อโทรหาน้องชาย น้องชายเราเลยบอกว่า เจอโทรศัพท์แล้ว ตอนนี้โทรศัพท์อยู่ที่สถานีรถไฟบ้านกล้วย เจ้าหน้าที่เก็บมาให้แล้ว คือ เราดีใจมากกกกกก...... น้องชายบอกว่า เจ้าหน้าที่แจ้งว่าที่สถานีรถไฟบ้านกล้วยนั้น รถสายหลักจะไม่จอด ต้องเอาโทรศัพท์ไปฝากส่งให้ที่สถานีราชบุรี เพื่อให้สถานีราชบุรีส่งโทรศัพท์มายังสถานีรถไฟใกล้บ้านเรา เพราะมันจะต้องเป็นไปตามกฎของการรถไฟ ว่าจะส่งรถไฟเท่านั้น และน่าจะถึงเช้าวันที่ 9 มกราคม เราก็โอเค
เช้าวันที่ 9 น้องชายไปรับของที่สถานีรถไฟใกล้บ้าน คือ เราไม่ได้อยู่บ้าน ให้น้องชายไปรับแทน น้องชายบอกว่าเจ้าหน้าที่รถไฟ เค้าต้องให้ยื่นสำเนาบัตรประชาชนของเราเรา และสำเนาบัตรประชาชนน้องชายผู้มารับแทน เพื่อเซ็นต์รับของ และก็ได้น้อง I 12 ของเรากลับคืนมา
*** ทั้งนี้ขอขอบคุณการรถไฟแห่งประเทศไทย
1. พี่เจ้าหน้าที่ประจำตู้ที่ 12 ขบวน 167 วันที่ 7 มกราคม 2566 มากที่ช่วยเหลือ ให้คำปรึกษาและอีกทั้งให้ยืมโทรศัพท์
2. ขอบคุณสถานีรถไฟราชบุรี ที่ยินดีช่วยเหลือ แม้หนูจะให้รายละเอียดไปน้อยนิด และขอบคุณสำหรับการส่งคืนโทรศัพท์
3.ขอบคุณ call center 1690 มากๆ น้องชายฝากบอกว่า เค้าบริการดีมาก ติดต่อประสานงานให้ดีมาก ติดตามให้ตลอดจนพบเจอ ขอบคุณมากจริงๆค่ะ
4. ขอบคุณ คุณวัลลภ เจ้าหน้าที่สถานีรถไฟบ้านกล้วยมากๆ ที่ช่วยหาโทรศัพท์ ทั้งตั้งแต่ตอนกลางคืน และ ตอนเช้า สิ่งที่เรากลัวมากๆอย่างนึง คือ ถ้าคนที่หาเจอ ไม่ใช่คนซื่อสัตย์ เค้าอาจจะบอกว่าหาไม่เจอ ไม่ส่งคืนก็ได้ แต่กรณีนี้ยังบ่งบอกว่า คนดี คนซื่อสัตย์ยังมีอยู่ในสังคม
5. ขอบคุณครอบครัว และน้องชายของเรา ที่ช่วยตามหาและติดตาม ไม่ต้องหลับไม่ต้องนอน และขอโทษที่ทำให้ครอบครัวเป็นห่วงด้วยนะคะ
*ระยะเวลาในการที่โทรศัพท์หาย น่าจะตั้งแต่ประมาณ 3 ทุ่ม เจอตอนประมาณ 8 โมงเช้า ระยะเวลาไม่ถึง 12 ชั่วโมง ขอบคุณทุกท่านมากๆๆๆๆ คร้า
Canossa หลงรัก, สมาชิกหมายเลข 749834 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 7159962 ถูกใจ, LiquidShadow ถูกใจ, Beฯ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1551145 ถูกใจ, Born to be trip หลงรัก, Jintawanee ถูกใจ, ดวงจันทร์กลางวัน ถูกใจ, trimies ถูกใจรวมถึงอีก 8 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
เมื่อฉันทำโทรศัพท์ตกในโถส้วมรถไฟ และวิธีการตามหาจนได้รับคืน
เมื่อฉี่เสร็จก็ลุกขึ้น ในขณะที่เราลุกขึ้นจากโถส้วมนั้น โทรศัพท์ของเรา ได้ไหลออกจากกระเป๋ากางเกง แล้วตกลงไปในโถส้วม....... สตั้น ไป 1 นาที ........ จขกท.เลยชะโงกหน้าลงไปดูในโถส้วม คือ โถส้วมรถไฟมันกว้างมาก ก้มลงไปมองเห็นรางรถไฟชัดแจ๋วเลย คือโทรศัพท์ของเราตกไปบนรางรถไฟแล้วววว และตอนนั้นรถไฟกำลังวิ่งงงอยู่.....T-T ด้วยความตกใจ และมึนงง จขกท. ก็ได้ยืนไว้อาลัยให้น้อง i 12 ไป 1 นาที และคิดว่าตกหายไปแล้วจริงๆๆ เหรอ ฮือออ.....น้ำตาตกใน.....
จากนั้นก็ออกมาจากห้องน้ำด้วยความมึน งง แล้วก็ยืนล้างมือ + ตกใจ อยู่หน้าห้องน้ำ ก็เจอพี่เจ้าหน้าที่ปูเตียง (เรานั่งรถไฟชั้น 2 นอนแอร์) เลยบอกพี่เจ้าหน้าที่ไปว่า
- จขกท = พี่คะ หนูทำโทรศัพท์ตกส้วมในห้องน้ำไปแล้ว หนูขอยืมโทรศัพท์พี่โทรไปหาพ่อหน่อยนะ เดี๋ยวที่บ้านโทรหาไม่ติดจะได้ไม่ต้องตกใจ
- พี่ จนท.รถไฟ = อ้าว ..... ตกหายไปเลยเหรอ เอาน้องโทรได้เลยตามสบายนะ (คือพี่เจ้าหน้าที่รถใจดีมากถึงใจดีสุดๆ)
จากนั้น จขกท. ก็โทรไปหาพ่อ และบอกพ่อว่า ทำโทรศัพท์ตกหายไปแล้วนะพ่อ เดี๋ยวจะไปถึงตรังตอน 11.30 น. นะพ่อ เดี๋ยวพอถึงตรัง หนูค่อยใช้ line ใน I pad ติดต่อไปนะพ่อ พ่อก็ OK……..
เมื่อขอบคุณพี่ เจ้าหน้าที่รถไฟเรียบร้อยแล้ว ก็เข้าไปนอนคิดบนเตียง และก็คิดขึ้นได้ว่า เสียดายโทรศัพท์อ่ะ มันก็แพงอยู่นา ถ้าซื้อ I phone เครื่องใหม่ อย่างต่ำก็ 3 หมื่นกว่า.... แล้วน้อง I 12 ก็ยังไม่ได้เก่ามาก ยังใช้ต่อได้อีกนาน เลยลุกขึ้นมาถามพี่ จนท.รถไฟ ว่า ถ้าเราแจ้งสถานีหน้าให้เค้าช่วยหาให้เราได้ไหม พี่เค้าก็บอกว่าได้นะ เดี๋ยวถึงสถานีหน้าเราลงไปด้วยกัน
พอถึงสถานีถัดไปที่รถไฟจอด คือ สถานีรถไฟราชบุรี เรานั่งตู้สุดท้ายของขบวน พี่เจ้าหน้าที่ ก็พาเราวิ่งๆๆๆ 4 x 100 ไปยังสถานี ระหว่างวิ่ง พี่เค้าก็บอกว่า น้อง .... คนนั้น... นายสถานีราชบุรี วิ่งไปหาเค้าเลย .... เราก็รีบวิ่งเข้าไปคุยกับนายสถานี
- จขกท = พี่ หนูทำโทรศัพท์ตกส้วมรถไฟ หายไป พี่ช่วยหาให้หนูหน่อยพรุ่งนี้ได้ไหม
- นายสถานี = อ้าว .... ตกตรงไหน พอรู้ไหม
- จขกท = ไม่รู้เลยค่ะ มันมืด แต่พอตกแล้ว สถานีนี้คือสถานีแรกที่รถจอดค่ะ
- นายสถานี = เข้ามาข้างในก่อน มาบอกรายละเอียดก่อน
- จขกท = แล้วรถไฟ จะไม่ออกเหรอคะ
- นายสถานี = ไม่ออกหรอก มาก่อน
- จขกท = บอกเบอร์โทรพ่ออ บอกเบอร์โทรศัพท์ที่หายไป และบอกรุ่นโทรศัพท์ สี และรายละเอียดหน้าตาเครื่อง จากนั้นก็รีบวิ่งขึ้นรถไฟไปพร้อมกับพี่เจ้าหน้าที่ประจำตู้ (โดยใช้เวลาทั้งหมดประมาณ 3 นาที)
- พี่เจ้าหน้าที่รถไฟ = เมื่อกี้น้องได้ขอเบอร์โทรนายสถานีมาไหม
- จขกท = ลืมอ่ะพี่ คิดไม่ทัน
- พี่เจ้าหน้าที่รถไฟ = ไม่เป็นไร เดี๋ยวค่อยหาเบอร์โทรในเน็ต ติดต่อเอานะ