ความต่างทางไวยากรณ์ระหว่างภาษาไทยและอังกฤษ เรื่อง Present Simple Tense

1. การเปรียบเทียบ Present Simple Tense ระหว่างสองภาษานี้ทำไม่ได้เพราะภาษาไทยไม่มี Tense (นิยาม Tense ก็คือการจัดประเภทการบ่งบอกเวลาด้วย Verb รูปแบบต่างๆ) ถ้าเจตนาของการถามต้องการเปรียบเทียบไวยกรณ์ของประโยคเวลาปัจจุบัน เราแนะนำว่าควรใช้หัวข้อ ‘ความต่างทางไวยกรณ์ระหว่างภาษาไทยและอังกฤษ สำหรับประโยคบอกเวลา ณ ปัจจุบัน’

2.ไวยกรณ์ของประโยคบอกเล่าปัจจุบัน

☘️2.1 เปลี่ยนรูป Verb
Eng: เติม s/es หลัง Verb ขึ้นอยู่กับประธานเป็น Singular/Plural
ไทย: กริยาไม่มีการเปลี่ยนรูป

Sarah drinks water. ซาร่าดื่มน้ำ
Kids like toys. เด็กๆชอบของเล่น

☘️2.2 ใช้ Verb หลายอัน
Eng: Verb 2 อัน ต้องเชื่อมด้วย to หรือตัวหลังเปลี่ยนเป็น V-ing
ไทย: กริยา 2 อัน เขียนติดกันได้เลย

I want to sleep. ฉันอยากนอน
I keep walking. ฉันเดินต่อไป

☘️2.3 ประโยคชวน
Eng: ใช้ Let’s ขึ้นต้นประโยค
ไทย: ใช้ ‘กันเถอะ’ ท้ายประโยค

Let’s go! ไปกันเถอะ!

☘️2.4 การละประธาน
Eng: โดยปกติประโยคมี Subject, หากละ Subject คือประโยคคำสั่ง
ไทย: ประโยคบอกเล่า, คำถาม, ปฏิเสธ, คำสั่ง สามารถละประธานได้หมด

Eat fruits (คำสั่ง - แม่สั่งให้ลูกกิน)
I eat fruits (บอกเล่า - บอกผู้ฟังว่าฉันกินผลไม้เป็น)

กินผลไม้ (คำสั่ง - แม่สั่งให้ลูกกิน)
กินผลไม้ (บอกเล่า - บอกผู้ฟังว่าฉันกำลังกินผลไม้ หรือ ฉันกินผลไม้เป็น)

3. ไวยกรณ์ของประโยคคำถามปัจจุบัน


🌻3.1 คำถามขึ้นต้น/ลงท้าย
Eng: Do/Does + subject + verb infinitive + (อื่นๆ)?
ไทย: ประธาน + กริยา + (อื่นๆ) + ไหม/เหรอ?

Do you want to eat? คุณอยากกินไหม?

4. ไวยกรณ์ของประโยคปฏิเสธปัจจุบัน

🌸 4.1 การใช้คำช่วย
Eng: Subject + do/does + not + verb
ไทย: ประธาน + ไม่ + กริยา

I do not eat pizza. ฉันไม่กินพิซซ่า