จากกระทู้ที่เเล้วผมเลิกทุกอย่างเเล้วครับ เเละกำลังจะบอกที่บ้านครับ ผมขอเกริ่นเรื่องครอบครัวผมหน่อยนะครับ ผมมีพ่อกับเเม่เเละพี่ชาย4คนครับ ผมสนิทกับพี่ชายทุกคนเลยครับ ที่บ้านของผมไม่ว่าจะมีปัญหาอะไรก็ตาม จะไม่ให้พ่อรู้ทันที จะค่อยๆบอกทีละหน่อยๆเพราะพ่ออายุมากเเล้ว เเละมีความดันสูงครับ
เวลามีปัญหาอะไรเเม่จึงให้บอกเเม่ก่อน เเล้วเเม่จะค่อยๆไปพูดกับพ่อเองครับ ผมสนิทกับเเม่นะครับ ไปตลาดด้วยกันบ่อยๆแต่ผมก็เป็นคนที่เกรงใจเเม่มากๆ เวลามีปัญหาอะไรผมถึงไม่ค่อยบอกท่านครับ ผมมักจะเก็บไว้อะไรที่เเก้ได้ผมก็จะเเก้เอง เเต่เรื่องนี้ผมไม่ไหวเเล้วครับ ทีเเรกผมเลือกที่จะบอกเเม่นะครับ เเต่ผมคิดไปคิดมา พี่ชายทั้งหมดอะครับเวลามีปัญหาก็จะไม่ค่อยให้เเม่รู้เช่นกันครับ เพราะไม่อยากให้เเม่คิดมาก ผมเลยอยากปรึกษาพี่ๆหน่อยครับว่าผมควรพูดคุยกับพี่คนใดคนหนึ่งก่อนหรือว่าควรบอกเเม่ไปเลยครับ เเต่ถ้าบอกพี่ชายคนใดคนหนึ่งไป ผมก็คิดว่าไม่น่าจะจบที่พี่เเน่นอน น่าจะต้องบอกให้เเม่รู้อยู่ดี ผมเลยคิดว่าบอกเเม่เลยดีไหมครับ เเล้วฟังเเม่ว่าเเม่เเนะนำมาว่ายังไง บางทีเเม่อาจจะค่อยๆไปบอกพ่อเอง บอกก่อนนะครับว่าเหมือนที่บ้านอะครับเขาเอะใจมาก่อนหน้านี้อยู่เเล้วครับว่าเอ่อมีอะไรไม่สบายใจรึเปล่า เเม่ชอบมาตบบ่าบ่อยๆบอกว่ามีอะไรก็ให้บอก เขารับได้หมดไม่ว่าจะเท่าไหร่เขารับได้ยังไงก็ลูก ผมควรบอกเเม่เลยหรือควรบอกพี่คนใดคนหนึ่งก่อนครับเเล้วพี่ค่อยไปบอกเเม่อีกที เเต่ผมก็ไม่อยากให้มันเป็นหลายตอนอะครับ ผมกลัวว่าถ้าจะให้ผมเล่าครั้งที่สองเเล้วผมทำใจไม่ได้ กลัวจะเอาเเต่ร้องไห้ อีกอย่างผมควรกลับไปบอกที่บ้านต่อหน้าท่าน หรือโทรดีครับ เเต่ถ้าผมกลับบ้านพ่อก็ต้องรู้ ซึ่งคนอื่นคงไม่อยากให้พ่อรู้ตอนนั้นเเน่นอน ถ้าจะให้หาเวลาที่พ่อไม่อยู่ ผมกลัวว่าจะไม่มีโอกาสเพราะพ่อไม่ค่อยได้ไปไหนด้วยครับ ถ้าให้เเม่ออกจากบ้านไปคุยกับผมที่อื่น มันก็กระไรๆอยู่ยืนคุยกันร้องไห้ข้างนอก เเล้วถ้ากลับบ้านผมก็อยากรีบๆบอกเพราะมันอึดอัดใจ ยิ่งเห็นหน้าท่านทั้งสองมันก็ยิ่งเสียใจอะครับ ถ้าโทรผมก็กลัวว่ามันไม่จริงใจเท่าคุยต่อหน้า ขอคำเเนะนำหน่อยครับ ขอบคุณครับ
ขอคำปรึกษาหน่อยครับ
เวลามีปัญหาอะไรเเม่จึงให้บอกเเม่ก่อน เเล้วเเม่จะค่อยๆไปพูดกับพ่อเองครับ ผมสนิทกับเเม่นะครับ ไปตลาดด้วยกันบ่อยๆแต่ผมก็เป็นคนที่เกรงใจเเม่มากๆ เวลามีปัญหาอะไรผมถึงไม่ค่อยบอกท่านครับ ผมมักจะเก็บไว้อะไรที่เเก้ได้ผมก็จะเเก้เอง เเต่เรื่องนี้ผมไม่ไหวเเล้วครับ ทีเเรกผมเลือกที่จะบอกเเม่นะครับ เเต่ผมคิดไปคิดมา พี่ชายทั้งหมดอะครับเวลามีปัญหาก็จะไม่ค่อยให้เเม่รู้เช่นกันครับ เพราะไม่อยากให้เเม่คิดมาก ผมเลยอยากปรึกษาพี่ๆหน่อยครับว่าผมควรพูดคุยกับพี่คนใดคนหนึ่งก่อนหรือว่าควรบอกเเม่ไปเลยครับ เเต่ถ้าบอกพี่ชายคนใดคนหนึ่งไป ผมก็คิดว่าไม่น่าจะจบที่พี่เเน่นอน น่าจะต้องบอกให้เเม่รู้อยู่ดี ผมเลยคิดว่าบอกเเม่เลยดีไหมครับ เเล้วฟังเเม่ว่าเเม่เเนะนำมาว่ายังไง บางทีเเม่อาจจะค่อยๆไปบอกพ่อเอง บอกก่อนนะครับว่าเหมือนที่บ้านอะครับเขาเอะใจมาก่อนหน้านี้อยู่เเล้วครับว่าเอ่อมีอะไรไม่สบายใจรึเปล่า เเม่ชอบมาตบบ่าบ่อยๆบอกว่ามีอะไรก็ให้บอก เขารับได้หมดไม่ว่าจะเท่าไหร่เขารับได้ยังไงก็ลูก ผมควรบอกเเม่เลยหรือควรบอกพี่คนใดคนหนึ่งก่อนครับเเล้วพี่ค่อยไปบอกเเม่อีกที เเต่ผมก็ไม่อยากให้มันเป็นหลายตอนอะครับ ผมกลัวว่าถ้าจะให้ผมเล่าครั้งที่สองเเล้วผมทำใจไม่ได้ กลัวจะเอาเเต่ร้องไห้ อีกอย่างผมควรกลับไปบอกที่บ้านต่อหน้าท่าน หรือโทรดีครับ เเต่ถ้าผมกลับบ้านพ่อก็ต้องรู้ ซึ่งคนอื่นคงไม่อยากให้พ่อรู้ตอนนั้นเเน่นอน ถ้าจะให้หาเวลาที่พ่อไม่อยู่ ผมกลัวว่าจะไม่มีโอกาสเพราะพ่อไม่ค่อยได้ไปไหนด้วยครับ ถ้าให้เเม่ออกจากบ้านไปคุยกับผมที่อื่น มันก็กระไรๆอยู่ยืนคุยกันร้องไห้ข้างนอก เเล้วถ้ากลับบ้านผมก็อยากรีบๆบอกเพราะมันอึดอัดใจ ยิ่งเห็นหน้าท่านทั้งสองมันก็ยิ่งเสียใจอะครับ ถ้าโทรผมก็กลัวว่ามันไม่จริงใจเท่าคุยต่อหน้า ขอคำเเนะนำหน่อยครับ ขอบคุณครับ