ตามหัวข้อเลยค่ะ พอดีเรารู้จักกับผู้ชายคนนี้ผ่าน appๆนึง คุยกันมาสักพักก็เริ่มแลก line facebook กัน หลังจากนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆเลยค่ะ แต่ส่วนมากจะเป็นการพิมพ์แชทคุยกัน โทรนี่คือน้อยมากเลยค่ะ ไม่เคยvideo call กันเลยค่ะ ส่วนมากคือแค่โทรปลุกจริงๆนะ แต่เวลาคุยกันแล้วรู้สึกสบายใจ ต่างคนต่างรับฟังปัญหาของกันและกัน ส่วนตัวของฝ่ายผู้ชายเองก็ไม่มีแฟนมาประมาณ 3 ปีได้แล้วค่ะ สาเหตที่เลิกกับแฟนเก่าของเขาคือโดนนอกใจ แล้วก็กลายเป็นคนไม่สนใจในความรักเท่าไหร่ตามที่เรารู้สึกนะคะ ค่อนข้างเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง ช่วงแรกๆเรารู้สึกว่าเข้าถึงผู้ชายคนนี้ยากจัง แต่ก็คุยกันต่อเคยนัดเจอกันหลายครั้งค่ะ แต่ก็มีเหตให้ยกเลิกนัดไปซะก่อน จนมีอยู่ช่วงนึงคือเรารู้สึกว่าไม่รู้ว่าเค้ารู้สึกยังไงกับเราแล้วก็รู้สึกว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปก็คงเลิกคุยกันไป จึงตัดสินใจถามเขาว่าที่คุยกับเราเนี่ยแค่คุยไปวันๆ ไม่ได้รู้สึกอะไรใช่ไหม เขาตอบมาว่าเค้าก็ไม่รู้เหมือนกันตอนนี้ยังให้คำตอบอะไรไม่ได้ เราเลยรู้สึกเสียใจมากเลยค่ะ เลยตัดสินใจว่าจะเดินออกมาละ ก็เลยไม่ทักไป แต่เขาก็ทักมานะ ก็ส่งแค่สติ๊กเกอร์กลับไป หลังจากนั้นก็ไม่คุยกันเลย เขาก็ชอบลงอะไรเศร้าๆ ใน story พอเราลงstory เขาก็มากดlike ซึ่งปกติไม่เคยเลย แต่ตอนนั้นยอมรับเลยค่ะว่าโครตจะคิดถึงเค้าเลย เลยตัดสินใจทักไปหาเค้าแล้วก็กลับมาคุยกันแบบปกติ เราก็ถามเขานะว่าไม่รู้ตัวเลยใช่ไหมว่าเรางอล เขาบอกไม่รู้ เเต่ก่อนหน้าที่เขาถามเราว่าเป็นอะไรแต่เราบอกไม่ได้เป็นอะไร 55555 หัวจะปวดนะเจอแบบนี้  เราก็เลยบอกเหตผลที่ไม่ทักไปหาเค้า เค้าบอกว่ากับมาว่าตอนนั้นไม่รู้จริงๆ แต่ตอนนี้รู้เเล้ว เเต่เราก็ไม่ถามอะไรต่อ แต่กลับมาคุยกันรอบนี้คือรู้สึกว่าดีกว่าตอนแรกเยอะเลย ผ่านมาสักพักก็นัดเจอกันอีกรอบแต่ครั้งนี้ก็คือไปเจอกันจริงๆค่ะ จะบอกว่าไปเจอกันครั้งแรกคือเขินมากเลย ทำตัวไม่ถูก แต่เราก็ไม่แสดงอาการอะไรขนาดนั้นนะคะ ก็พูดคุยกันตามปกติเลย เดินห้างซื้อของ หลังจากนั้นก็ไปหาที่กินข้าวค่ะ อ่อลืมบอกเราไปรถคันเดียวกันนะคะ แต่ก็ไม่dead air เลยเรามีเรื่องให้คุยกันได้ตลอด แต่ในใจก็แอบกลัวว่าเขาจะไม่ถูกใจเรา 555555 ระหว่างทางไปหาอะไรกิน ก็คือเขาไปแวะบ้านเพื่อนของเขา แล้วเราบอกว่าเราไม่ลงนะ เพราะเราคงทำตัวไม่ถูก 55555 เขาก็ลงไปก่อนสักพักเขาก็มาตามเรา เราก็ลงไปเขาก็เเนะนำเพื่อนให้รู้จัก เเนะนำเราให้เพื่อนเขารู้จัก 5555 ตอนนั้นทำตัวไม่ถูก แต่เราก็คิดในใจทำไมถึงพาเราไปหาเพื่อนนะ เขาก็คุยกับเพื่อนสักพักเราก็ออกไปกินข้าวกัน ซึ่งบรรยากาศร้านที่เขาพาไปดีมากกกกกกกก ก็สั่งอะไรกินกัน นั่งคุยกันปกติเลย แต่เรารู้สึกว่าอยู่กับเขาเราเป็นตัวเองมากๆ ไม่กดดันเลย ระหว่างนั้นเขาก็ถามเราว่าเราคุยกันมากี่เดือนแล้ว เราก็เลยตอบว่าสักพักแล้ว 4 5 เดือนแล้วมั้ง จำไม่ได้เหมือนกัน เขาก็บอกเค้าก็จำไม่ได้เหมือนกันเลยถามเรา 55555 แล้วก็คุยเรื่องอื่นไปเรื่อยเปื่อยเลยค่ะกินเสร็จก็ขับรถไปบ้านเพื่อนเขาระหว่างทางนี่แหละที่ทำเราช็อก 55555 เขาก็ถามคำถามเดิมเลยว่าสรุปเราคุยกันมากี่เดือนแล้วนะ เราบอกนับแปปสรุปคุยกันก็ประมาณ 6 เดือนได้ เราก็บอกเขาว่าประมาณ 6 เดือน เขาก็ถามเรามาว่าเป็นแฟนกันไหมม ช็อตฟิวมากตอนนั้นบอกเลย คือเราไม่คาดหวัง ไม่ทันตั้งตัว เเล้วก็ไม่คิดว่าเขาจะพูดแบบนี้กับเรา เราก็ถามเหตผลของเขานะคะว่าทำไมขอเป็นแฟน เขาบอกว่าอยู่กับเธอ คุยกับเธอแล้วสบายใจ เป็นตัวของตัวเอง บางอย่างที่เธอไม่เข้าใจ เธอก็พยายามเข้าใจมัน ตั้งแต่เลิกกันแฟนเก่าไปไม่เธอเป็นคนเเรกที่ให้รู้สึกสบายใจแบบนี้ คืออยากจะบอกว่าตอนนั้นยิ้มแก้มปริแล้วนะ เขินมากทำตัวไม่ถูกแบบสุดๆๆ >< เราก็พยายามคิดถามตัวเองว่าเราชอบเขาไหม อยากเป็นแฟนกับเขารึป่าว สรุปคำตอบที่ได้คือเราก็ตอบรับคำขอของเขาไป ง้าาาาาาาา นี่สินะที่เขาบอกการมีความรักจะทำให้เรากะปรี้กะเปร่า มันจริงนะ หัวใจฟูมาก รู้สึกเหมือนมีผีเสื้อ 100 ตัวมาบินอยู่ในท้องตลอดเวลา 555555 จนมาถึงตอนนี้เราก็ยังเป็นแฟนที่น่ารักให้กันและกันอยู่ ขอบคุณเธอนะที่เข้ามาทำให้ชีวิตเราดูมีชีวิตชีวาขึ้น ไอ้ต้าวความรัก เผื่อเธอผ่านมาเห็นกระทู้นี้ อิอิ