ฉันเป็นคนนึงที่อกหัก

ตามหัวข้อนะคะเราเป็นคนที่ไม่มีเพื่อนสนิทเลยอยู่คนเดียว ไม่สนิทกับที่บ้าน เราอายุ32ปีนี้ ในชีวิตเรามีแฟนมา 2 คน คนแรกเป็ความรักวัยเด็กมากๆไม่ได้รักกันทุกอย่างเกิดจากการใช้ชีวิตที่ผิดพลาดจนได้แต่งงานกันได้ปีนึงก็เลิกกันไป จนมาประมาณอายุ 18 เราได้เจอกับ ผช คนนึง คบหากันมาประมาณได้ประมาณ7ปีกว่าจนเราอายุ 25 เราพลาดตั้งท้อง ผช ไม่เลือกเราเค้าตัดสินใจกลับไปอยู่กับคนเก่าของเขาตอนเราท้องได้ 5 เดือน เราเสียใจจำได้ว่ามันก็ทรมานมากแหล่ะ ตื่นก็ร้องไห้สะดุ้งมาร้องไห้ก่อนนอนก็ร้องไห้จำได้ว่ามันก็โคตรรร ทรมานแหล่ะ เราเลือกที่จะเลี้ยงลูกคนเดียวอยู่กัน 2คนมา 5 ปี จนเราได้มาทำงานที่นึงเราจึงได้เจอกับ ผช คนนึง เค้าเข้ามาจีบเราซึ่งตอนนั้น เรา อ้วน นน 76-77 ได้ หน้าตาทรงผมไม่แต่งเลยคือเป็นคุณแม่มากๆ เราโสดมา 5 ปี เค้าคือแฟนคนแรกหลังจากที่จบความสัมพันธ์กับพ่อของลูกไป จนเราพัฒนาตัวเองมาจนดูดีขึ้นมาบ้างก็เพราะมีเค้าเข้ามา เค้ามีลูกรุ่นเดียวกับเราเลิกกับเมียเค้า เราเลยค ิดว่าเค้าก็มีลูกเค้าน่าจะรับลูกเราได้เพราะเราเคยเป็นพ่อแม่กันมาบ้างแล้ว แรกๆเค้าก็ดีนะค่ะ เค้าดูให้เกียรติเราดี ดูรับได้กับที่เรามีลูก 1 คน คบกันไปได้ 2-3 เดือนก็มาพูดเรื่องอนาคตว่าจะมาทำตามพิธีนี่นั่นเรายอมรับแหล่ะค่ะว่าได้ยินแล้วมันก็แอบรู้สึกดีรู้สึกใจฟูเราทำงานที่เดียวกันเค้าดูแลเจอกันทุกวันซื้ออะไรมาเผื่อให้เรากินทุกเช้าดูใส่ใจเป็นห่วงเราดี เราเองก็ยอมรับว่ามันนานมากแล้วที่ความรู้สึกแบบนี้มันหายไปเราคบกันมาเรื่อยๆแบบดีๆได้ประมาณ 8 เดือนได้ หลังจากนั้นเค้าก็เร ิ่มเปลี่ยนไปเรารับรู้ได้ถึงความผิดปรกติ จนเราจับได้แอบคุยคนอื่นเล่นแอแปหาคู่ ข้อความที่เราได้อ่านคือใจเราแหลกสลายมากพอเค้ารู้ว่าเราเริ่มรับรู้เค้ายิ่งแสดงออกมาแบบไม่ค่อนปิดบังเท่าไหร่ประมาณว่ารับได้มั๊ยล่ะที่เค้าจะเป็นแบบนี้ เราด้วยตอนนั้นคือรักมาก ก็ตามก็ยื้อก็อ้ อนวอนให้เค้ามารักเค้าทั้งไล่ทั้งบอกเลิกทำร้ายจิตใจเราทุกๆวิธีเราเองร้องไห้ทุกวันร้อนใจไม่สบายใจยิ่งตามเค้ายิ่งหนียิ่งทำร้ายความรู้สึกเป็นแบบนี้มา 3 เดือน สุดท้ายเราถอยปล่อยให้ไป เราทุกข์ทนมานใจมากๆ นน 3 เดือน ลดไปประมาณ 5-6 กก ได้ มันเศร้ากินไม่ได้นอนไม่หลับเจอหน้าเค้านี่น้ำตาไหลตลอดต้องคอยเดินหลบ เดินทำงานเหมือนผีเหมือนคนไม่มีวิญญาณผ่านไป 3 เดือน เราได้กลับมาคบกัน ตอนนั้นมีรุ่นน้องมาจีบเราแต่เราไม่ได้ไปคบหรืออะไรนะคะน้องคนนั้นกับเค้าทำงานแผนกเดียวกันตอนนั้นเป็นเรื่องใหญ่โตมากจะมีเรื่องมีราวกัน จนเรากับน้องคนนั้นมองหน้ากันไม่ติดเสียเพื่อนเสียน้องไป 1 คน ตอนที่ได้กลับมาคบกันอีกเราดีใจมากนะคะคิดว่าเค้าคงคิดได้แล้วว่าเรารักเค้าที่สุดแต่เปล่าค่ะ กลับมาได้ 3 อาทิตย์ เราจับได้มีแอบคุยแชตในเฟสกับ ผญ คนอื่น เราตัดจบบล๊อควันนั้นเลยแล้วเราก็ห่างกับไปอีก 1 เดือน เค้าให้เพื่อนเรามาบอกว่าช่วยติดต่อหาเค้าหน่อยเพราะเราบล๊อคเค้าทุกช่องทางเราก็รักแหล่ะค่ะ เราติดต่อกลับไปและกลับมาคบกันได้อีกประมาณเดือนครึ่ง เมื่อวันที่ 23/12/22 มาบอกเราว่าอยู่กับเราอึดอัดไม่เป็นตัวของตัวเองอยากกลับไปอิสระ เราคือ งง มาก ตอนกลับก็กลับมาเองตอนอยากไปก็มาทิ้งกันง่ายๆแบบนี้หรอ ตอนนี้เค้าบล๊อคเราทุกช่องทางการติดต่อแล้วเค้าไปแล้ว บอกเราปีใหม่ไม่อยากเที่ยวจะกลับบ้านเข้าป่าเข้าไร่ไปหาที่สงบอยู่แต่พอทิ้งเราปีใหม่ไปเที่ยวเมาหัวราน้ำเคล้า ผญ เที่ยวผับบาร์ แต่อยู่กับเราบอกเบื่อไม่อยากเที่ยวอยากข้าป่าไปที่ๆสงบๆไม่มีแพลนให้เราเลยนะคะว่าปีใหม่เราจะไปไหนไปเที่ยวไหนแต่ะอเลิ กกับเราไปไปเที่ยวกับเพื่อสนุกสนาน บอกอยู่กับเราไม่มีอารมณ์ไม่อยากอะไรกับเรา แต่คงเพราะกับเรามากกว่าที่เค้าไม่มี่อารมณ์ ทิ้งเราไว้กับความเสียใจอีกครั้ง ที่มาโพสเราไม่ได้ต้องการหาคำตอบอะไรหรอกนะคะ เราแค่อยากมีที่ระบาย คำตอบมันมีอยู๋แล้วว่าเรื่องนี้ควรจบแบบไหน แต่ตอนนี้เราเศร้ามากเรารู้สึกแย่มากๆ ทำได้มากสุดคือคุยกับตัวเองผ่านกระจก ยังไม่รู้เลยว่าเราบ้าหรือผิดปรกติมั๊ย มันเหมือนสิ้นหวังไม่มีคุณค่าอะไรเลยหรอ คนที่เรามอบความรักให้ขนาดนี้เค้าถึงมาทำกับเราเหมือนเราไม่มีความรู้สึกแบบนี้ตอนนี้บอกได้แค่ว่าควรพอถ้าถามว่ายังรักมั๊ยก็ตอบไม่ได้ แต่รู้สึกได้อย่างชัดแน่ๆว่า เกลียด นึกนึงเมื่อไหร่ก็มีน้ำตาไหลมาได้ตลอดเวลา ได้แต่บอกตัวเองทุกวันว่าวันนึงมันจะผ่านไป สักวันมันจะหายนะ บอกตัวเองซ้ำๆย้ำๆอยู่แบบนี้ทุกวัน เดินเจอกันในที่ทำงานทุกวันนี้ใจมันก็หวิวๆนะคะ แต่ตอนนี้เราพายามไม่มองไม่สนใจไม่ให้ค่าว่าเค้าเดินไปทางไหนหิ้วหรือถืออะไร พายามมองผ่านไป และหวังว่ามันนึงมันคงจะผ่านไปได้สักที เราเสียทั้งเวลาเสียใจ เสียน้องเสียเพื่อนร่วมงานไปโดยที่ไม่ได้อะไรเลยจากคนๆนี้ แล้วเมื่อไหร่นะ ความรู้สึกเศร้าใจพวกนี้มันจะผ่านไปสักที