สวัสดีครับทุกท่าน ผมพึ่งเคยเขียนกระทู้เป็นครั้งแรกครับ หากผิดพลาดประการใด ขออภัยนะครับผม ปล.เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ไม่ใช่เรื่องแต่งนะครับ รบกวนทุกท่านช่วยให้คำแนะนำผมหน่อยนะครับ ขอร้องนะครับ 🙏🏻🙏🏻
เข้าเรื่องเลยนะครับ ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดครับ แล้วได้เข้ามาเรียนต่อที่กรุงเทพฯครับ โดยมาอาศัยอยู่กับญาติครับ พ่อกับแม่ผมก็ได้อยู่ที่ต่างจังหวัดเหมือนเดิมครับ 1-2สัปดาห์จะขึ้นมาหาผมครับ แล้วแม่ผมก็ได้เปิดบัญชีธนาคารให้ผม โดยเริ่มฝากเงินไว้ในบัญชีหลักหมื่นครับ วัตถุประสงค์การฝากเงินครั้งนี้คือ ไว้เป็นเงินสำรองในอนาคตครับ เวลาผมเรียนจบแม่บอกว่าจะได้มีทุนครับ แล้วหลังจากนั้นแม่ก็ได้ฝากเงินเข้ามาเรื่อยๆครับ จนเป็นหลักแสน แล้วมันก็เกิดเรื่องขึ้นครับ ด้วยตัวผมที่ตอนนั้นอยู่ช่วงมัธยมต้น แล้วผมเป็นเด็กติดเกมส์มากครับ ผมเห็นว่าเงินที่แม่ฝากมามันเยอะมากครับ ผมจึงคิดว่าเอาไปใช้ซักหน่อยคงไม่เป็นไร แล้วผมก็เริ่มเติมเกมส์มาตลอด จนเสียไปหลายแสนเลยครับ จนเมื่อผมขึ้นมัธยมปลาย ผมก็เริ่มเห็นวัยรุ่นเค้าใช้แบรนด์เนม เสื้อผ้า รองเท้าต่างๆ ผมก็ซื้อ ซึ่งใช้เงินไปมากเช่นกันครับ แต่จุดเปลี่ยนมันอยู่ที่ตรงนี้ครับ เพื่อนผมเริ่มมีการเล่นพนันกันครับ แล้วได้มีการชักชวนผม ปล.ไม่ได้มีเพื่อนคนไหนรู้นะครับ ว่าผมมีเงินฝากมากมายขนาดนี้  ผมก็ได้เล่นพนันตามเพื่อนครับ แรกๆก็มาจากเงินของตัวเองครับ ได้บ้างเสียบ้าง หลังๆมันบานปลายจนไปใช้เงินของแม่ครับ จนเหลือน้อยมากๆครับ ซึ่งตอนนั้นแม่เติมมาให้เรื่อยๆ แต่ยังไม่ครบ1ล้านนะครับ พอผมขึ้นมหาลัย ช่วงนี้น่าจะเป็นช่วงที่แม่ฝากเงินมาให้จนครบ1ล้านนะครับ ผมก็ยังมีซื้อของ เล่นพนัน จนสุดท้ายมันได้หมดไปครับ ใช่ครับ หมดเกลี้ยงเลยครับ มาหมดช่วงผมปี3-4ครับ ซึ่งพอเงินหมดมันทำให้ผมพึ่งมาคิดได้ครับ ว่าผมทำแบบนี้ทำไม ทำไมตั้งนานคิดไม่ได้ เหมือนสุภาษิตที่ว่าไม่เห็นโรงศพ ไม่หลั่งน้ำตาครับ พอเงินหมดผมก็ไม่ได้ซื้ออะไรอีกเลยครับ ผมคิดว่าผมเรียนจบ มีงานทำแล้วจะสะสมเพื่ออย่างน้อยมีหลักแสน เวลาแม่ต้องการใช้ อย่างน้อยก็ยังมีเงินให้แม่ แต่ที่ผมคิดมันไม่ได้เป็นแบบนั้นครับ โดยไม่กี่วันก่อนนี้แม่บอกว่าแม่จะต้องทำเรื่องกู้อะไรซักอย่างครับ แล้วแม่จะยืมเงินก้อนนี้ไปปิดยอดบัตรเครดิตอะไรซักอย่างนี่แหละครับ ซึ่งก่อนหน้านี้แม่เคยจะขอยืมครับ แต่ผมอ้างไปว่าตอนนั้น ผมเอาเงินทั้งหมดไปเล่นหุ้นในตลาดหลักทรัพย์ แล้วขาดทุนยับๆ แม่เลยบอกว่างั้นไม่เป็นไร แต่คราวนี้แม่บอกว่าขาดทุนก็ไม่เป็นไร จำเป็นต้องใช้จริงๆ แต่ในบัญชีมันไม่เหลือซักบาทเลยครับ ผมเครียดมากๆครับ นอนไม่หลับมาหลายวันแล้วครับ ที่ผมคิดได้มีอยู่2ทางครับ 1.ผมจะสารภาพกับแม่ตามตรง แต่บอกตรงๆครับว่าโคตรไม่กล้าเลย แต่ผมคิดว่ายังไงก็ต้องบอกครับ 2.ไปหากู้เงินครับ แต่ว่าผมยังเรียนไม่จบเลย ยังไม่มีงานทำ เงินก็ไม่มี จะมีที่ไหนให้กู้เป็นล้าน คงเป็นไปไม่ได้ครับ ผมเลยคิดว่าต้องคุยกับแม่ตามตรง แต่ผมไม่รู้จริงๆครับ ว่าควรเริ่มยังไง พูดกับแม่ยังไงดีครับ รบกวนทุกท่านช่วยให้คำแนะนำผมหน่อยนะครับ ขอร้องจากใจเลยครับ ผมกลับตัวกลับใจเต็มร้อยครับ บทเรียนหลักล้านครับ
ปล.ตำหนิอะไรยังไงผมได้หมดเลยนะครับ แต่ขอไม่แรงมากนะครับT^T สภาพจิตใจผมไม่ค่อยดีเลยครับ
สุดท้ายนี้ ขอขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกคำแนะนำนะครับ กราบขอบพระคุณเลยครับผม🙏🏻🙏🏻