มีใครเกลียดวันปีใหม่เหมือนฉันไหม?

เริ่องราวในวัยเรียน ที่จำถึงทุกวันนี้ ย้อนไป 11 ปีก่อนตอนนั้นผมอยู่ม.3 เป็นช่วงแข่งศิลปะหัตถกรรม ตอนนั้นจำได้ว่าซ้อมเสร็จถึงเวลาพัก เราซ้อมกันที่ม้าหินอ่อนใต้ร่มไม้ คุณครูสั่งอาหารมาเลี้ยงเด็กๆ แต่คุณ

อังคารมาแล้วจ้าาาาาาาา ช่วงนี้เงียบๆนะไม่รู้มีคนเข้ามาอ่านบ้างมั้ยเด็กรุ่นใหม่ก็คงไม่เล่นพันทิพย์กันแล้ว แต่ฉันจะเขียนจ้าาาาา วันนี้ มีเรื่องมาเล่าเหมือนเดิมแต่วันนี้ไม่มีผีมีแต่ฮ่า เรื่องเกิดขึ้นตอนส

เหมือนอย่างกับว่ามันรู้ว่าฉันนินทามันลงพันทิป หลังจากตั้งกระทู้เสร็จ ฉันก็ลงไปหาอะไรกิน โซนครัว เจอจิ้งจกเด็กอีกตัวหนึ่ง หลบอยู่แถวลิ้นชัก เลยคิดในใจว่าตัวนี้เสี่ยงจะโดนจิ้งจกผู้ใหญ่จับกิน เพราะถ้าฉัน

เพื่อนที่ทำงาน มีท่าทีจะชอบเรา - ชวนเราไปเที่ยว 2 ต่อ 2 เราไม่ไปก็งอน ไผทั้งกินข้าว หรือไป ตจว - แอบหลอกถามเวลา เราไปกินข้าว ว่าไปกับใคร บลาๆ แต่เราไม่ได้ชอบ เราพูดไปแล้ว 2 ครั้ง ว่าได้คิดอะไรมั้ย เป

สมมุติว่ามีครูผญ.รร.เอกชนแห่งนึง ส่งข้อตวามตอบไปมากับเด็กนักเรียนชายเป็นระยะเวลานานพอสมควร ลักษณะเหมือนชอบพอกับเด็กนักเรียน แต่คุณแม่ของเด็กนักเรียนชาย เห็นแชท ถ้าเราเป็นแม่เด็กเราควรทำอย่างไรดีครับ

รักกันดีแบบกาสะลองซองปีบ ตีมือแพร๊บ!! หายโกรธแหล่วก็ลบ... จริงๆ รู้สึกอาย (เสียงคัลแลน)

ชีวิตตอนจำความได้ตอนเด็กก็ปกติดีนะ ตอนอนุบาลพ่อแท้ๆเราเสียได้ไปงานศพด้วยแต่ยังเด็กมั้งเลยไม่ได้คิดอะไรเพราะไม่ได้เจอหน้ากันเลย เราเลยรู้ว่าเราไม่ได้อยู่กับครอบครัวพ่อแม่เรา อยู่กับพ่อแม่บุญธรรม พอซักป

คืออันนี้คาใจมานานละทำงาน รร.เทศบาล เวลาอยู่เวรรับส่งเด็กหน้าโรงเรียนบ่อยมากที่พ่อแม่เด็กมารับช้า1ทุ่มบ้าง บางทีพ่อแม่ลืมลูกกลับไปกินข้าวเย็นที่บ้านเรียบร้อยนั่งดูทีวีสอง ผัวเมีย เด็กก็ให้โทรหาพ่อแม่ก