อยู่คนเดี่ยวยังไง

กำลังจะแยกจากแฟนครับ เหตุผลทั้งหมดตอนนี้คือความอิ่มตัวในครั้งหนึ่งตอนเรารักกัน ผมได้เลือกงานที่ไม่ตรงกับการใช้ชีวิตทั้งคู่(งานกลางคืนประเภทขนส่ง) ผมกับเขาจึงมีเวลาให้กันน้อยแม้อยู่ด้วยกัน และเมื่อไม่นานมานี้ผมได้ย้ายงานกลับมาเป็นคนกลางวันงานใหม่ เงินดี สังคมที่ดี ทุกอย่างกำลังไปได้สวยได้ทำหลายสิ่งที่แฟนบอกว่าอยาก แต่แฟนกลับพูดว่า มันสายไปแล้วเราไม่อยากได้อะไรแบบนี้อีกแล้วมันคือความชอบแบบเดิมละแต่ตอนที่เราอยากได้ที่สุดและคิดถึงเธอที่สุดมันพลาดไปแล้ว และเธอก็ได้ขอเลิกแบบพูดคุยกันโดยตรง แน่นอนผมงอแงไม่ยอมรับแน่นอนแต่ไม่ได้โกรธ(เป็นบรรทัดฐานของเราที่จะไม่ด่าหรือหยาบกันอยู่แล้ว) ค่อยๆคุยขอโทษกับเวลาก่อนหน้า ผมสัญญานะผมกำลังจะรับราชการในไม่ช้าเราจะได้ทำทุกอย่างที่อยากทำได้เที่ยวได้กินนอนต่างจังหวัดหรืออาจเที่ยวต่างประเทศ คำที่ออกมาชัดสุดในหัวใจเลยว่าผมรักเธอนะ ส่วนคำตอบที่แสนจะเจ็บที่ได้รับกลับมาคือ มันดีนะแต่เราว่าเธอมอบโอกาศดีๆแบบนี้ให้คนใหม่ดีกว่านะ ก็ได้แต่ยอมรับจริงรายละเอียดตอนง้อคือง้อสุดตัวเลยละแถบกอดขาด้วยซ้ำ สุดท้ายผมยอมรับและช่วยเธอเก็บของเหลือแค่ขนออก จะเริ่มยังไงต่อดีห้องที่กว้างและเตียงผมที่ใหญ่โต สัตว์เลี้ยงของเราสองตุ๊กตาในความทรงจำ ผมจะอยู่คนเดี่ยวยังไงดีไม่ได้เกลียดกันแต่อิ่มตัวจนต้องหยุด ด้วยความเป็นผู้ชายประเภทรักเดี่ยวและไม่เคยนอกใจกันไม่เคยคิดถึงว่าจะเจอคำขอแบบนี้เพราะเราเซฟความรู้สึกกันสุดถ้าพูดผิดก็ขอโทษกันถ้ายังรักกันอยู่เธอคือคนที่ดีมากนะครับ แฟนผม🙂