สวัสดีค่ะ เราคบกับแฟนได้ 3 ปีกว่า ฐานะเราต่างกันมาก ครอบครัวแฟนเราเป็นสังคมข้าราชการ เป็นคนใหญ่คนโต  มีธุรกิจส่วนตัว เราทั้งสองคนรักกันดีมาโดยตลอด ผ่านเรื่องราวมากมายมาด้วยกัน เคยมีปัญหากันบ้างเล็กๆน้อยๆ เขาเป็นแฟนคนแรกของเรา เขาดีไปหมดทุกอย่างแทบไม่มีที่ติ เขาเข้ามาเปลี่ยนแปลงทุกอย่างในชีวิตของเด็กผู้หญิงธรรมดาคนนึง เราเป็นลูกกำพร้า อาศัยอยู่กับตายายมาตั้งแต่เด็ก การมีแฟนของเราจึงเปรียบเสมือน พี่ชาย คนในครอบครัว เป็นอะไรหลายๆอย่าง ที่มากกว่าคำว่าแฟน มาถึงวันนี้ ความกดดันที่เขาเก็บไว้มาโดยตลอด แม่เขาอยากให้เขาเจอคนที่เหมาะสมและดีกว่าเรา คนที่เขามีพร้อมทุกอย่าง แม่เขาไม่อยากให้ลูกต้องมาลำบากสร้างตัวเอง บังคับให้เราทั้งคู่เลิกกัน เพราะแม่เขามีคนที่เลือกไว้ให้แล้ว ตอนนี้เราทำใจไม่ได้เลยค่ะ เสียใจมากๆ เรายังคงแอบคุยกัน ทั้งที่รู้ว่าวันนึงมันต้องจบลง แม่เขาเคยทำแบบนี้กับแฟนเราแล้วครั้งนึง เขาจึงรู้ว่ามันคงเป็นไปไม่ได้จริงๆ  ถ้าฝืนต่อก็มีแต่จะผูกพัน ถ้าจะตัดตอนนี้ก็ทำใจไม่ได้ เราไม่มีทางเลือกไหนเลยค่ะ เพื่อนๆ ช่วยแนะนำวิธีคิดหน่อยได้ไหมคะ เราไม่อยากจมอยู่แบบนี้แล้ว คาดหวังกับสิ่งที่มันเป็นไปไม่ได้ ที่ผ่านมาเราคาดหวังมาโดยตลอดว่าเราจะได้อยู่ด้วยกัน สร้างครอบครัวด้วยกัน แต่สุดท้ายมันก็ไม่ถึงวันนั้น...