ตอนนี้เราอายุ27ปี มีลูก4คนแล้ว
หลายคนอาจมองว่าเรามีลูกมาเยอะแล้ว.
ผ่านผู้ชายมาเยอะ.เรื่องราวของเรากว่าจะผ่านมาแต่ละครั้งก็แทบสาหัส.ใครเป็นเหมือนเราบ้าง.เราก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่อยากมีครอบครัวที่สมบูรณ์เหมือนคนส่วนมาก.แต่มันไม่ใช่สำหรับเรา.เราเคยผ่านการมีครอบครัวมาแล้ว2ครั้ง.ลูกคนที่1กับ2เกิดการผู้ชายคนเดียวกัน.คนที่เรายอมทุกอย่าง.อิสระทุกอย่าง.เรียกว่าโง่เลยก็ว่าได้.ใครบอกว่าความดีจะชนะใจใครได้เปล่าเลย.ต่อให้เราดีหรือพยายามทำมากแค่ไหนมีแต่ตัวเราที่ยิ่งทำยิ่งเหนื่อย.จนฟางเส้นสุดท้ายขาดตอนที่เขาไม่เคยมาดูแลลูก.ลูกของเขาเลย.เราเลยตัดสิ้นใจเดินออกมาจากชีวิตเขา.
จนช่วงโควิดช่วงแรก.เราได้คุยกับผู้ชายคนหนึ่งผ่านแอพ.เราคุยกันทุกๆวันจนตัวเราเปิดใจให้เขา ช่วงนั้นคงเป็นช่วงที่เราคิดว่าจะมีใครรักเรากับลูกจริงๆไหม.จนเขาผ่านเข้ามา คิดว่าเขาจะไม่ทำให้เราเสียใจเหมือนที่เคยผ่านมา.อย่างว่าแหละช่วงแรกอะไรก็ดี.อะไรก็ใหม่.จนเวลาผ่านไปฉันก็มีลูกที่เกิดจากเขาอีก2คน กลับกลายเป็นตัวฉันที่เหนื่อย.เหนื่อยที่ยังต้องพาตัวเองมาเจ็บอีก.คิดเห็นตัวเองที่ต้องแบกรับภาระหลายๆอย่างทั้งๆที่มีเขาอยู่.แต่กลับเปล่าเลย.สุดท้ายกลับกลายเป็นตัวเราที่รู้สึกแบกรับคนเดียวทั้งๆที่มีเขา เราก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง.เราผิดมากเลยหรอถึงทำให้เรารู้สึกแย่มากขนาดนี้.ทำไมไม่พยายามรักษาเราไว้เหมือนที่เราพยายามจะรักษากันไว้.สุดท้ายคงมีแต่ฉันที่ยังต้องรู้สึก.#ฉันก็แค่อยากมีรักดีๆกับเขาก็แค่นั้น.#ผิดมากไหม.
รักที่ได้แค่ความผิดหวัง.
หลายคนอาจมองว่าเรามีลูกมาเยอะแล้ว.
ผ่านผู้ชายมาเยอะ.เรื่องราวของเรากว่าจะผ่านมาแต่ละครั้งก็แทบสาหัส.ใครเป็นเหมือนเราบ้าง.เราก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่อยากมีครอบครัวที่สมบูรณ์เหมือนคนส่วนมาก.แต่มันไม่ใช่สำหรับเรา.เราเคยผ่านการมีครอบครัวมาแล้ว2ครั้ง.ลูกคนที่1กับ2เกิดการผู้ชายคนเดียวกัน.คนที่เรายอมทุกอย่าง.อิสระทุกอย่าง.เรียกว่าโง่เลยก็ว่าได้.ใครบอกว่าความดีจะชนะใจใครได้เปล่าเลย.ต่อให้เราดีหรือพยายามทำมากแค่ไหนมีแต่ตัวเราที่ยิ่งทำยิ่งเหนื่อย.จนฟางเส้นสุดท้ายขาดตอนที่เขาไม่เคยมาดูแลลูก.ลูกของเขาเลย.เราเลยตัดสิ้นใจเดินออกมาจากชีวิตเขา.
จนช่วงโควิดช่วงแรก.เราได้คุยกับผู้ชายคนหนึ่งผ่านแอพ.เราคุยกันทุกๆวันจนตัวเราเปิดใจให้เขา ช่วงนั้นคงเป็นช่วงที่เราคิดว่าจะมีใครรักเรากับลูกจริงๆไหม.จนเขาผ่านเข้ามา คิดว่าเขาจะไม่ทำให้เราเสียใจเหมือนที่เคยผ่านมา.อย่างว่าแหละช่วงแรกอะไรก็ดี.อะไรก็ใหม่.จนเวลาผ่านไปฉันก็มีลูกที่เกิดจากเขาอีก2คน กลับกลายเป็นตัวฉันที่เหนื่อย.เหนื่อยที่ยังต้องพาตัวเองมาเจ็บอีก.คิดเห็นตัวเองที่ต้องแบกรับภาระหลายๆอย่างทั้งๆที่มีเขาอยู่.แต่กลับเปล่าเลย.สุดท้ายกลับกลายเป็นตัวเราที่รู้สึกแบกรับคนเดียวทั้งๆที่มีเขา เราก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง.เราผิดมากเลยหรอถึงทำให้เรารู้สึกแย่มากขนาดนี้.ทำไมไม่พยายามรักษาเราไว้เหมือนที่เราพยายามจะรักษากันไว้.สุดท้ายคงมีแต่ฉันที่ยังต้องรู้สึก.#ฉันก็แค่อยากมีรักดีๆกับเขาก็แค่นั้น.#ผิดมากไหม.