เรารู้สึกว่าแฟนของเราเริ่มหมดรักเราแล้วเพราะว่าเดี๋ยวนี้เราทำอะไรเขาก็ชอบไม่เห็นด้วย ไม่ออกความเห็น ให้เราจัดการทุกอย่างเอง อย่างเวลาไปเที่ยว เราเป็นคนชอบเที่ยว แฟนจะไม่ค่อยชอบเที่ยวค่ะ เวลามีทริปเขาจะให้เราจัดการเองหมดทุกอย่างไม่ว่าจะเรื่องที่เที่ยว ที่พัก อาหารการกิน เรารู้สึกว่าเหมือนเราเหนื่อยอยู่ฝ่ายเดียว แต่ทุกครั้งเราเต็มใจค่ะเพราะเรารักและผูกพันธ์
เราคบกันมาจะ 5 ปีแล้ว ทุกครั้งที่แสดงความรักต่อกัน เราจะเป็นฝ่ายบอกรักแสดงความรักก่อนตลอดถามว่าน้อยใจไหม น้อยใจค่ะแต่เราเลือกเขามาแล้ว แต่ลึกๆก็กลัวค่ะ กลัวว่าเขาจะเบื่อ กลัวเขาจะหมดรักแล้วบอกเลิกเรา เพราะทุกที่ทะเลาะกันเขาชอบพูดว่า "เลิกกับกูไปเลย" ชอบด่าแรงๆ แต่พอมีสติเขาก็ชอบมาคุยปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เราเสียความรู้สึกและนั่งร้องไห้ไปหลายรอบแล้วโดยที่เขาไม่ปลอบใจเราเลย ได้แต่พูดว่าแล้ว "กูเลิกกับไหมละ" ลึกๆในใจเสียใจตลอด ทุกวันนี้เป็นคนที่น้ำตาไหลง่ายมาก แค่เขาตวาดใส่เราหรือดุเรา เราก็จะกลายเป็นน้อยใจไปแล้ว ก็เลยทำให้เขาคิดว่าเราเป็นงี่เง่า
ยอมรับว่าที่คบอยู่ทุกวันนี้จะทนได้อีกนานแค่ไหนไม่รู้เลยค่ะ แต่เรายอมทนเพราะอยากเจ็บให้ถึงที่สุด เราเป็นคนที่พ่อแม่แยกทางกันค่ะ พ่ออยู่ไหนไม่รู้ แม่หลังจากกเษียณงานแล้วก็ให้แกไปผักผ่อนที่บ้านเกิดค่ะ พี่สาวทำงานอยู่ กทม. บ้านที่เราอยู่แม่เราให้เราอยู่กับแฟน แต่แฟนชอบตกปลาค่ะ ช่วงไหนที่น้ำลดไปทุกวันเลยค่ะ บางทีก็ให้เราไปนอนบ้านเขาบ้าง แต่ถ้าวันไหนเรานอนบ้านตัวเองเราต้องนอนคนเดียว พอเราอยู่คนเดียวเราชอบเอาเรื่องที่มันสะสมในใจมาคิด แล้วกลายเป็นคนร้องไห้ฟูมฟายหนักมาก แบบไม่รู้จะระบายกับใครค่ะ ไม่อยากบอกแม่ บอกพี่สาวกลัวเขาจะเป็นห่วงกัน แม่เราเป็นคิดมากอยู่แล้ว
เวลาไหนที่เราทะเลาะกันหนักๆเราชอบระบายในเฟส แต่ไม่ได้โพสเป็นเรื่องเป็นราวนะคะ แค่แชร์อะไรเศร้าๆ พอเขาเห็นเขาก็ชอบว่าเราว่า "แค่นี้จะต้องโพส" พอแม่ทักมาถามเขาก็จะไม่พอใจเราเลยค่ะว่า "ทำไมต้องให้แม่รู้ด้วย" เราแค่ไม่โอเค เพราะเราระบายกับใครไม่ได้ เราเก็บเรื่องไม่ดีไว้ในใจตลอด ไม่อยากบอกใครกลัวคนอื่นมองแฟนเราไม่ดี เพราะเรื่องดีๆเขาก็มีเยอะค่ะ
เราอยากออกไปไหนมาไหนคนเดียวบ้างนะคะ เช่นไปกินเหล้ากับเพื่อน ไปเจอเพื่อน แต่เพราะเราอยู่กินกับแฟนมาจะ 5 ปี แล้วเมื่อก่อนเราเที่ยวเก่งค่ะ แต่พอมาคบกับเขาแล้วเราหยุดทุกอย่างเลยค่ะ ไปไหนก็ไปด้วยกัน จนเพื่อนๆเราหายไปทีละคนสองคนเลยไม่กล้าที่จะออกไปไหนเลยค่ะโดยที่ไม่มีแฟนไปด้วย
**เรายังไม่ได้แต่งงานกันนะคะ แต่เราอยู่ด้วยกัน ทำงานที่เดียวกันค่ะ พ่อแม่รับทราบทั้งสองฝ่าย**
แฟนชอบไม่สนใจความรู้สึกของเรา
เราคบกันมาจะ 5 ปีแล้ว ทุกครั้งที่แสดงความรักต่อกัน เราจะเป็นฝ่ายบอกรักแสดงความรักก่อนตลอดถามว่าน้อยใจไหม น้อยใจค่ะแต่เราเลือกเขามาแล้ว แต่ลึกๆก็กลัวค่ะ กลัวว่าเขาจะเบื่อ กลัวเขาจะหมดรักแล้วบอกเลิกเรา เพราะทุกที่ทะเลาะกันเขาชอบพูดว่า "เลิกกับกูไปเลย" ชอบด่าแรงๆ แต่พอมีสติเขาก็ชอบมาคุยปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เราเสียความรู้สึกและนั่งร้องไห้ไปหลายรอบแล้วโดยที่เขาไม่ปลอบใจเราเลย ได้แต่พูดว่าแล้ว "กูเลิกกับไหมละ" ลึกๆในใจเสียใจตลอด ทุกวันนี้เป็นคนที่น้ำตาไหลง่ายมาก แค่เขาตวาดใส่เราหรือดุเรา เราก็จะกลายเป็นน้อยใจไปแล้ว ก็เลยทำให้เขาคิดว่าเราเป็นงี่เง่า
ยอมรับว่าที่คบอยู่ทุกวันนี้จะทนได้อีกนานแค่ไหนไม่รู้เลยค่ะ แต่เรายอมทนเพราะอยากเจ็บให้ถึงที่สุด เราเป็นคนที่พ่อแม่แยกทางกันค่ะ พ่ออยู่ไหนไม่รู้ แม่หลังจากกเษียณงานแล้วก็ให้แกไปผักผ่อนที่บ้านเกิดค่ะ พี่สาวทำงานอยู่ กทม. บ้านที่เราอยู่แม่เราให้เราอยู่กับแฟน แต่แฟนชอบตกปลาค่ะ ช่วงไหนที่น้ำลดไปทุกวันเลยค่ะ บางทีก็ให้เราไปนอนบ้านเขาบ้าง แต่ถ้าวันไหนเรานอนบ้านตัวเองเราต้องนอนคนเดียว พอเราอยู่คนเดียวเราชอบเอาเรื่องที่มันสะสมในใจมาคิด แล้วกลายเป็นคนร้องไห้ฟูมฟายหนักมาก แบบไม่รู้จะระบายกับใครค่ะ ไม่อยากบอกแม่ บอกพี่สาวกลัวเขาจะเป็นห่วงกัน แม่เราเป็นคิดมากอยู่แล้ว
เวลาไหนที่เราทะเลาะกันหนักๆเราชอบระบายในเฟส แต่ไม่ได้โพสเป็นเรื่องเป็นราวนะคะ แค่แชร์อะไรเศร้าๆ พอเขาเห็นเขาก็ชอบว่าเราว่า "แค่นี้จะต้องโพส" พอแม่ทักมาถามเขาก็จะไม่พอใจเราเลยค่ะว่า "ทำไมต้องให้แม่รู้ด้วย" เราแค่ไม่โอเค เพราะเราระบายกับใครไม่ได้ เราเก็บเรื่องไม่ดีไว้ในใจตลอด ไม่อยากบอกใครกลัวคนอื่นมองแฟนเราไม่ดี เพราะเรื่องดีๆเขาก็มีเยอะค่ะ
เราอยากออกไปไหนมาไหนคนเดียวบ้างนะคะ เช่นไปกินเหล้ากับเพื่อน ไปเจอเพื่อน แต่เพราะเราอยู่กินกับแฟนมาจะ 5 ปี แล้วเมื่อก่อนเราเที่ยวเก่งค่ะ แต่พอมาคบกับเขาแล้วเราหยุดทุกอย่างเลยค่ะ ไปไหนก็ไปด้วยกัน จนเพื่อนๆเราหายไปทีละคนสองคนเลยไม่กล้าที่จะออกไปไหนเลยค่ะโดยที่ไม่มีแฟนไปด้วย
**เรายังไม่ได้แต่งงานกันนะคะ แต่เราอยู่ด้วยกัน ทำงานที่เดียวกันค่ะ พ่อแม่รับทราบทั้งสองฝ่าย**