เราคบกับเเฟนมาตั้งเเต่ม.3 ซึ่งเขาเเก่กว่าเรา5ปีเลยค่ะ คบกันจนตอนนี้เราอยู่ปี1 ซึ่งมีเริ่มมีปัญหามากมาย เช่น ตอนเขาไปเกณฑ์ทหารเขาก็เเอบเล่นเเอพหาคู่ ซึ่งเราจับได้เพราะขอเขาเช็คโทรศัพท์ค่ะ ต่อมาอีกก็คุยกับผญในเกมส์ผ่านดิสคอร์ด ซึ่งเราเสียใจมาก เราให้อภัยเขา เพราะต่อหน้าเขาดูเเลเราดีทุกอย่างจริงๆค่ะ เป็นเเฟนที่ดีคนนึงเลย พอมาเจออะไรเเบบนี้ เรายากที่ลืมมากๆค่ะ พอมองหน้าเขา เราก็นึกเเต่เรื่องที่เขาทำตลอด ส่วนล่าสุดมานี้ เขาเริ่มมีงานทำ อาจจะมีเวลาให้เราน้อย เเต่เราก็โอเค เขาขอเล่นเกมส์ตอนเลิกงาน เราก็โอเคถึงจะมีทะเลาะกันนิดหน่อย เเต่ก็ปรับความเข้าใจกันได้ เขาบอกเราตลอดว่าสามทุ่มเขาจะนอน เราก็โอเคตลอด เพราะเเฟนทำงานมาเหนื่อย เราคุยกันจริงๆเเถบไม่กี่ชั่วโมงเอง (เราคบกันทางไกลนะคะเคยมาหากันบ้างเเต่นานๆจะมาหาครั้ง) เราก็มารู้ว่าทำไมเขาออนเฟส ออนติ๊กต๊อก ออนไอจีตลอด ตอนห้าหกทุ่ม เลยถามเขาว่า ที่ผ่านมาโกหกว่านอนตลอดหรอ ตอนเเรกเขาก็บอกเราว่าไม่ ซึ่งเขาโกหกค่ะ จนได้ยอมรับความจริง ว่าเขาอยากเล่นเกมมากกว่านั้น อยากเล่นเกมหลายๆชั่วโมง
ซึ่งตอนเช้าเรารอคุยกับเค้าทั้งวัน คิดถึงเขา เเต่พอกลับบ้านมาเลิกงานมา เราให้เล่นเกม เล่นเสร็จก็มาคุยวิดีโอคอลกับเรา เหมือนเขาทำให้ไม่ได้เลยค่ะ เขาอยากเล่นเกมอยากทำอะไรมากกว่านั่น เราเเค่ต้องการที่จะใช้เวลากับเขามาก (เขาเล่นเกมคอมนะคะ ซึ่งเราไม่มีคอมค่ะ )
เเต่ก่อนเราเคยเล่นเกมapexด้วยกันบ่อยๆนะคะ ไม่ใช่ว่าเราให้เขางดเลย เเต่เขามีปัญหาด้ารโทรศัพท์ เราเลยไม่ได้เล่นด้วยกันอีก พอเขาเล่นเกมคอมกับเพื่อนๆดูเหมือนเขาค่อยๆห่างเราไปเลยค่ะ เวลาเขามีเรื่องเครียดอะไร เป็นอะไร ไม่เคยที่จะบอกเราเลยค่ะ เหมือนกับว่า เราไม่ใช่เซฟโซนของเขาอีกต่อไป เราเลิกกันเเล้วนะคะ เราอยากให้อิสระกับเขาค่ะ