สวัสดีค่ะ คือเราเป็นคนที่ไม่มั่นใจในตัวเองมากๆ ไม่ว่าจะทำอะไร ไปที่ไหนก็จะคิดลบอยู่ตลอดเวลา มันส่งผลกระทบต่อชีวิตเรามากๆ เลย เราไม่กล้าสบตาคนอื่น ไม่เข้าหาคนอื่นก่อน(เพราะไม่กล้า) เดิน,นั่งหลังค่อม ก้มหน้าก้มตาตลอดเวลา และที่หนักๆ เลยก็คือ เวลาไปโรงเรียนเราก็จะไม่มองกระดานเพราะกลัวว่าจะไปสบตากับคนอื่นและกลัวคนอื่นจะไม่ชอบ(เพราะเราเคยเผลอไปสบตากับเพื่อนในห้องแล้วดูเหมือนว่าเพื่อนจะไม่ชอบ) เพื่อนในห้องบางคนก็เหมือนจะไม่ชอบหรือหมั่นไส้เราด้วย เราได้แต่ก้มหน้าลงกับโต๊ะ ตอนนี้คืองานค้างเยอะมากๆ TT
พอถึงตอนพักกลางวันเราก็จะไม่ทานข้าวเพราะไม่กล้าทาน กลัวคนอื่นจะเห็น คือหิวมากๆ แต่ก็ทำได้เพียงฟุบหน้าลงกับโต๊ะ เพื่อนถามว่าหิวมั้ย เราก็ตอบว่าไม่หิว ทั้งๆ ที่เราหิวจนไส้จะขาดอยู่แล้ววว หรือถ้าหิวจริงๆ เราก็จะทานนะ แต่คือ...มันเหมือนจะเขี้ยวไม่ได้อ่ะค่ะ ไม่กล้าเคี้ยวแบบเต็มที่ และเรื่องที่เราเครียดมากๆ เลยก็คือ เหมือนคอของเรามันจะหันไปเอง โดยที่เราไม่ได้ตั้งใจ และบางครั้งก็จะสะดุ้งไปทั้งตัว คือเกลียดมากกก มันควบคุมไม่ได้เลย เป็นทุกที่ทุกเวลา อายมากๆ
แล้วก็ เราเป็นคนที่คิดมากสุดๆ คิดเล็กคิดน้อยตลอดเวลา อย่างเช่น ถ้าเราขยับตัวหรือทำอะไร แล้วมีคนๆ หนึ่ง ขยับตัวเหมือนกัน เราก็จะเริ่มคิดแล้วว่าแบบ เอ๊ะ? เราทำอะไรผิดรึเปล่า รวมถึงการพูดด้วย ก็คือ...สมมุติว่ามีคนๆ หนึ่งพูดกับเพื่อนว่า อย่ากระแ- ดิ เราก็จะแบบ รู้สึกเหมือนเค้าด่าเราอยู่เลย (เพราะเราเคยเผลอไปมองหน้าเค้า แล้วเค้าอาจจะคิดว่าเราอ่อยอยู่ก็ได้)
เสียงต่างๆ ที่ได้ยินเราก็เก็บมาคิด เช่น เสียงกระแอม เสียงจิ๊ปาก เสียงไอ อะไรพวกนี้ (ตอนเดินผ่านเพื่อนเราก็มักจะได้ยินเสียงนี้ ซึ่งไม่รู้ว่าเราคิดไปเองรึเปล่าว่าเพื่อนทำใส่เรา)
ที่จริงมีเยอะกว่านี้อีก แต่เราว่าพอแค่นี้ดีกว่า
เพื่อนก็ไม่อยากจะยุ่งกับเราแล้ว และบอกว่าถ้าไม่ปรับปรุงตัวก็จะเมินเราเหมือนเป็นอากาศ ทำเหมือนไม่มีตัวตน แล้วคือแบบ ถ้าไม่มีพวกนางแล้วเราก็ไม่มีเพื่อนคบซักคน เพื่อนในห้องก็ไม่มีใครอยากอยู่ใกล้
ตอนนี้คือท้อมากๆ ท้อกับตัวเองที่เป็นแบบนี้ เรากลับบ้านมานั่งร้องไห้และคิดจะฆ่าตัวตาย อยากให้ทุกอย่างมันจบลงแค่นี้ แต่ก็นั่นแหละ เราทำได้แค่คิดเพราะเรากลัวว่ามันจะทรมาน
ใครที่ไม่มั่นใจในตัวเอง,คิดลบมากๆ สามารถปรับตัวและเปลี่ยนแปลงตัวเองได้แล้ว อยากจะทราบว่า เราต้องทำยังไงถึงจะแก้นิสัยแบบนี้ได้เหรอคะ เราอยากจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง ไม่อยากเป็นแบบนี้อีกแล้ว
ของคำปรึกษาหน่อยค่ะ!
ไม่มั่นใจในตัวเองมากๆ และคิดลบตลอดเวลา (ควรจะแก้ยังไงTT)
พอถึงตอนพักกลางวันเราก็จะไม่ทานข้าวเพราะไม่กล้าทาน กลัวคนอื่นจะเห็น คือหิวมากๆ แต่ก็ทำได้เพียงฟุบหน้าลงกับโต๊ะ เพื่อนถามว่าหิวมั้ย เราก็ตอบว่าไม่หิว ทั้งๆ ที่เราหิวจนไส้จะขาดอยู่แล้ววว หรือถ้าหิวจริงๆ เราก็จะทานนะ แต่คือ...มันเหมือนจะเขี้ยวไม่ได้อ่ะค่ะ ไม่กล้าเคี้ยวแบบเต็มที่ และเรื่องที่เราเครียดมากๆ เลยก็คือ เหมือนคอของเรามันจะหันไปเอง โดยที่เราไม่ได้ตั้งใจ และบางครั้งก็จะสะดุ้งไปทั้งตัว คือเกลียดมากกก มันควบคุมไม่ได้เลย เป็นทุกที่ทุกเวลา อายมากๆ
แล้วก็ เราเป็นคนที่คิดมากสุดๆ คิดเล็กคิดน้อยตลอดเวลา อย่างเช่น ถ้าเราขยับตัวหรือทำอะไร แล้วมีคนๆ หนึ่ง ขยับตัวเหมือนกัน เราก็จะเริ่มคิดแล้วว่าแบบ เอ๊ะ? เราทำอะไรผิดรึเปล่า รวมถึงการพูดด้วย ก็คือ...สมมุติว่ามีคนๆ หนึ่งพูดกับเพื่อนว่า อย่ากระแ- ดิ เราก็จะแบบ รู้สึกเหมือนเค้าด่าเราอยู่เลย (เพราะเราเคยเผลอไปมองหน้าเค้า แล้วเค้าอาจจะคิดว่าเราอ่อยอยู่ก็ได้)
เสียงต่างๆ ที่ได้ยินเราก็เก็บมาคิด เช่น เสียงกระแอม เสียงจิ๊ปาก เสียงไอ อะไรพวกนี้ (ตอนเดินผ่านเพื่อนเราก็มักจะได้ยินเสียงนี้ ซึ่งไม่รู้ว่าเราคิดไปเองรึเปล่าว่าเพื่อนทำใส่เรา)
ที่จริงมีเยอะกว่านี้อีก แต่เราว่าพอแค่นี้ดีกว่า
เพื่อนก็ไม่อยากจะยุ่งกับเราแล้ว และบอกว่าถ้าไม่ปรับปรุงตัวก็จะเมินเราเหมือนเป็นอากาศ ทำเหมือนไม่มีตัวตน แล้วคือแบบ ถ้าไม่มีพวกนางแล้วเราก็ไม่มีเพื่อนคบซักคน เพื่อนในห้องก็ไม่มีใครอยากอยู่ใกล้
ตอนนี้คือท้อมากๆ ท้อกับตัวเองที่เป็นแบบนี้ เรากลับบ้านมานั่งร้องไห้และคิดจะฆ่าตัวตาย อยากให้ทุกอย่างมันจบลงแค่นี้ แต่ก็นั่นแหละ เราทำได้แค่คิดเพราะเรากลัวว่ามันจะทรมาน
ใครที่ไม่มั่นใจในตัวเอง,คิดลบมากๆ สามารถปรับตัวและเปลี่ยนแปลงตัวเองได้แล้ว อยากจะทราบว่า เราต้องทำยังไงถึงจะแก้นิสัยแบบนี้ได้เหรอคะ เราอยากจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง ไม่อยากเป็นแบบนี้อีกแล้ว
ของคำปรึกษาหน่อยค่ะ!