สวัสดีค่ะ เรามีปัญหากับแม่สามีทะเลาะกัน เราเองเรามองว่าเราไม่ผิดที่มาด่าเราเลยเรื่องที่จะไม่คุย ไม่ค่อยโอเคมันอาจจะไม่ใช่ด่าโดนตรงแต่เขายืนว่า ลูกชายเขาออกไปดื่มแล้วกลับบ้านดึก 5ทุ่มแล้ว(ไม่ได้บอกแม่เพราะแบตเขาหมด แล้วก็ไม่เอาเครื่องเราไปบอกแม่เขา ส่วนตัวไม่รู้ว่ายังไม่บอกแม่เขาจะเข้าบ้านไปแล้วจะออกมารับอีกรอบไง ซึ่งเขาก็รู้ว่ามารับเรากลับ แค่ลูกเขาไปดื่มต่อเราไม่ก็สนใจอะไรคิดว่าคงบอกล่ะอะไรแบบนั้น) พอเปิดประตูมาได้ ใช้คำว่าพวกไม่เคยบอกกูว่าไปไหนมาไหน ไม่ให้เกียติ ไม่เห็นหัวหลักหัวตอ คือให้คำว่าพวก คือเรากับแฟนเรา ใช่ไหม แล้ววันต่อเรายอมรับน้อยโกธรที่ว่าทำแบบนั้นกับเรา (เราชวนแฟนกลับตั้งนานล่ะมันไม่กลับ แล้วจะให้ทำไง เรามองว่าลูกเขาน่ะที่ผิดแต่มาด่ารวม) พเราก็บอกแฟนเราไม่มีญาติผู้ใหญ่มาว่าเรา(หลังทะเลาะกันเสร็จ) แล้ววันนั่นเราอยู่บ้านทั้งวันไม่ลงมากินข้าว ไม่พูดไม่คุยอะไร เขาบอกเราไม่เห็นหัวเขา อยู่บ้านเดียวกันไม่คุยกัน การด่าแบบนี้ไม่ใช่ครั้งแรกไง มันหลายครั้งจนเราไม่ไหว ก็เคยไม่พูดไม่อยากคุย เรามองว่าเมือคื่นด่าเรา เช้ามาจะให้คุยดีแบบนี้รึ แฟนก็มองว่าเราเป็นเยอะไม่ยอมคนแม่กะทั่งแม่ จะเอาชนะอย่างเดียว เราก็ว่าไม่ใช่เอาชนะ แต่เอาความจริงมาพูด เหตุผลคืออะไร สาเหตุคืออะไรและก็ชอบพูด เวลาคุยหรือมีเรื่องทะเลาะกัน ชอบพูดถึงแฟนเก่า เขาดีแบบนั้นเขาดีแบบนี้ ซื้อนู้นให้ซื้อนี่ให้แม่ ซึ่งเราเองกะทำ เราไม่ดีรึ บอกว่าเราลำเลิกบุญคุณ ที่หลังไม่ต้องซื้อให้กิน เรื่องแฟนเก่าเราเองก็ไม่ชอบให้พูดหรือเปรียบทียบน่ะ เพราะคนเราเลี้ยงมาไม่เหมือนกัน เราเองก็ยอมรับเป็นคนไม่ค่อยพูดคุยอะไร กินอะไรบ้างครั้งเราก็เรียกบางทีก็ไม่เรียกบ้าง อันนี้ชอบรับ อาจไม่ดีก็คงจริง แต่เราก็ลองถามลองคุยกับคนอื่นว่ามันจำเป็นต้องทำทุกครั้งเลยใช่ไหมหรืทุกวันเลยหรอเรื่องนี้ (แม่อยากให้เรียกเขาทุกครั้งเวลาที่เรากิน เวลาขึ้นนอนควรบอกเขามั้ง เขานั่งอยู่ ไม่ใช่เลิกงานมาเดินขึ้นบ้าน เราเลยสงสัยว่าไม่ทำแบบนี้ไม่พูดไม่บอกมันคือผิดใช่ไหม พูดว่าอายุ30แล้วไม่มีความเป็นผู่ใหญ่ ไม่เคราพใคร แม่พูดแล้วจบ ก็ไม่พ้นการเปรียบหรือยกตัวอย่างกับแฟนเก่าอีก เวลา (ชื่อเล่น) ขึ้นนอนเขาบอกแม่ตลอด (ชื่อเล่น) ไปนอนล่ะน่ะวันนี้เหนื่อย เราอาจเคยชินกับการใช้ชีวิตคู่มาสองคนกับแฟนเก่า ไม่มีผู้ใหญ่มายุ่งด้วยมั้ง อาจโลกส่วนตัวสูงเกินไป ลูกเขาเองก็เอ่ยปากไล่น่ะ ถ้าจะไปอยู่เดียวก็ไปจะช่วยค่าหอ แต่เขาไม่ไปจะอยู่บ้านนี้ แม่เขาบอกถ้าออกไปไม่ต้องกลับมาเหยียบ เราเองก็บอกถ้าออกไปไม่มีวันกลับเหยียบอีกแน่ ถ้าจะอยู่ก็ต้องปรับปรุงตัว เข้ากับผู้ใหญ่ให้เป็น เราสงสัยทำยังไงให้เขากับผู้ใหญ่ได้ ในเมื่อเขาเองดูจะเยอะน่ะ หรือเราคิดไปเอง เราเองไม่พ่อแม่ใช้ชีวิตคนเดียวตั้งแต่เรียนจบ7-8ปี หาเงินเอง ยอมรับน่ะว่าเราไม่มีอะไรเลย ฝั่งเขามีทุกอย่าง หลายครั้งก็คิดว่าเขากลัวมาจับหรือลูกชายรึเปล่า แต่เรื่องค่าใช้จ่ายในบ้านเราก๋ช่วยหารสองช่วยทุกอย่าง แฟนก็ไม่เคยปลอบพูดแค่ว่าถ้าอยู่ก็เปลี่ยนนิสัยซะ ที่เราเล่ามาเราผิดมากใช่ไหมที่โกธรที่แม่ด่า คือ มันไม่ใช่ครั้งแรกมันเจอมาจนชาไปล่ะอ่ะ ระหว่งที่คุยกับแม่เขา ตัวแฟน เราเองก็ความรับเสียงดัง มารยาทไม่ดี คือตะคอกมาตะคอกกลับเลยเหมือนกัน อามรณ์ร้อนด้วยล่ะ เราไม่ค่อยมีเพื่อน ทำงานกับผช.ซะส่วนใหญ่ด้วยไม่รู้จะระบายที่ไหน ปรึกษาใคร ลังเลถ้าอยู่เรารู้มันต้องเกินขึ้นอีกแม่เขาบอกถ้ามีอีกขนของไปเลย ยอมรับเราเลือกผิดทาอยู่กับเขา ลูกชายอยากให้เขามา ทุกวันนี้ไล่เราตลอดโคตรอดทนเลยล่ะ 😢