อยากให้โลกใบนี้ใจดีกับเราบ้าง

เราเคยได้ยินคำว่าสิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือเวลา เพราะเราไม่อาจรู้ว่าเวลาจะพรากสิ่งที่สำคัญที่สุดไปจากเราตอนไหน ถูกต้องแล้วที่ว่า เวลา เป็นสิ่งที่สำคัญมากๆจริงๆสำหรับชีวิตมนุษย์ที่อยู่บนโลกใบนี้ เพราะมนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตเดียวบนโลกที่สามารถทำทั้งกรรมดีและกรรมชั่วได้ มนุษย์สามารถใช้เวลาที่มีสร้างบุญทานบารมีได้ และมนุษย์ก็สามารถใช้เวลาที่มีเพื่อทำร้ายผู้อื่นแล้วสร้างกรรมชั่วได้เช่นเดียวกัน แต่ความตายคงไม่ได้น่ากลัวเท่าที่คิด เพราะสุดท้ายแล้วทุกคนที่เกิดมาต้องเวียนว่ายตายเกิด เราเข้าใจคนที่เขาตัดสินใจจบชีวิตของตัวเองลงในเวลาเพียงแค่ไม่กี่วินาทีได้ว่าทำไมเขาถึงต้องคิดและทำแบบนั้น บางอย่างคนเราไม่สามารถบอกหรืออธิบายให้ทุกคนหรือใครเข้าใจได้ บางความรู้สึกมันเจ็บปวดเกินกว่าที่คนๆนั้นจะรับมันไหว เราเชื่อว่าคนที่เขาคิดแบบนั้นคงเพราะ เขาเหนื่อยมากๆที่จะต้องอดทนกับความเจ็บปวดที่มากมายภายในหัวใจของเขาได้(อยู่ภายในใจเป็นหมื่นล้านคำที่ไม่สามารถบอกใครได้เลย เพราะไม่รู้จะบอกยังไงให้คนอื่นเข้าใจ) เขาคงไม่ได้อยากทำแบบนั้นแต่เขาเลือกที่จะตัดสินใจต้องทำเพื่อหนีจากความเจ็บปวดนั้นด้วยการจบชีวิตด้วยตัวเขาเอง บางคนก็คงคิดว่าทำไมต้องคิดสั้นต้องทำร้ายตัวเองแบบนั้นด้วย ปัญหาย่อมมีทางออกโน้นนี่นั่น ณ วินาทีนั้นที่เขาคิดที่เขาได้ตัดสินใจแล้ว มันคงสุดทางแล้วจริงๆมันคงเหนื่อยคงเจ็บปวดมากเกินกว่าที่เขาจะรับมันไหวนั่นแหละ คงไม่มีใครนึกถึงคำสอนของพระพุทธศาสนาแน่ๆ แต่ไม่ว่าใครจะเลือกหนทางแบบไหนก็ตาม เขาคงคิดและไตร่ตรองมามากพอสมควรแล้วจริงๆ
เราขออุทิศส่วนบุญกุศลที่ได้ทำให้กับเหล่าดวงวิญญาณทุกๆดวงที่ได้เลือกหนทางดับทุกข์ให้กับตัวเองด้วยวิธีการจบชีวิตด้วยตัวเองนี้ ขอให้พวกท่านทั้งหลายพ้นจากทุกข์และหลุดพ้นจากความเจ็บปวดที่ได้รับทั้งปวงเทอญ สาธุ สาธุ สาธุ
จากใจ....