ช่วยถอดคำประพันธ์ อิศรญาณภาษิต หน่อยค่าาา

ตามหัวข้อเลยค่ะ งานด่วนมากๆค่ะ ช่วยหน่อยนะคะ

ถึงเพื่อนฝูงที่ชอบพอขอกันได้  ถ้าแม้ให้เสียทุกคนกลัวคนขอ
พ่อแม่เลี้ยงปิดปกเป็นกกกอ      จนแล้วหนอเหมือนเปรตเหตุด้วยจน 
ถึงบุญมีไม่ประกอบชอบไม่ได้   ต้องอาศัยคิดดีจึงมีผล
บุญหาไม่แล้วอย่าได้ทะนงตน    ปุถุชนรักกับชังไม่ยั่งยืน
ตัวยากอยากจะไปอาศัยเขา      ถึงเป็นญาติก็อยากเหมือนผู้อื่น   
แม้มั่งมีเหมือนกันจึงยั่งยืน.         การยิงปืนลูกถึงแล้วจึงดัง

บทที่เราได้ค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ

---