เล่าประสบการณ์ไปเป็น "ติ่ง" ที่อินเดีย : เที่ยวบังกาลอร์ 2022

สวัสดีค่า ธศรเอง 
ห่างหายจากการตั้งกระทู้ไปนานมาก และห่างหายจากการไปต่างประเทศมานานมาก 
ก็อย่างที่รู้ ๆ กันอยู่เนาะ 
และเมื่อเริ่มเดินทางได้บ้างแล้ว ทริปแรกที่ออกเดินทาง ธศรก็ออกเดินทางด้วยความ ติ่ง (แฟนคลับ) 
ธศรเป็นไป "ติ่ง" ที่อินเดียมาค่ะ ^^
ธศรเดินทางจบไปตั้งแต่เดือนตุลาคม 2022 แล้ว 
แต่เพิ่งได้มาเขียน ไม่รู้ว่ายังจะมีคนอ่านกระทู้ท่องเที่ยวอยู่หรือไม่ 
เดี๋ยวนี้คนจะนิยมการดูคลิปท่องเที่ยวมากกว่า เพราะตัวเองก็เช่นกัน >< 
แต่อยากมาเล่าประสบการณ์ 
หลัก ๆ คือ อยากบอกว่า ผู้หญิงคนเดียวก็เที่ยวอินเดียได้ น้า....
เผื่อจะเป็นแรงบันดาลใจ เป็นข้อมูลให้คนอยากเดินทางท่องเที่ยว ว่า
เราไปได้ค่า เราทำได้ และรอดด้วย กับอยากตอบแทนบุญคุณ 
เพราะการเตรียมตัวก่อนไปเที่ยว ก็อ่านกระทู้เที่ยวบังกาลอร์ และ กัลกัตตา 
จากในพันทิปนี้เป็นข้อมูลที่ช่วยได้มากทีเดียวค่า 

รวบรัดตัดความเผื่อใครอยากอ่านสั้น ๆ 
อินเดียไปเที่ยวคนเดียวได้ 
“แต่” หรือ “แค่” ต้องเตรียม ทั้งเตรียมตัว เตรียมใจ 
เตรียมตัว คือ เตรียมหาข้อมูล เพื่อเป็นทางหนีทีไล่ จะไปเที่ยวแบบไม่รู้อะไรเลย อันนั้นก็เกินไป 
เตรียมใจ คือ เปิดใจให้กว้าง เราไปเพื่อเรียนรู้ อะไรดีก็ เอ้อ ดีจัง อะไรไม่ดี ก็ เอ้อ...ผ่าน ๆ มันไป 
แนะนำให้ดูคลิป I roam Alone 10 ข้อควรรู้ก่อนไปอินเดีย จะช่วยให้เขาเปิดโลก และเปิดใจ ได้มาก 
(แต่เชื่อว่า คนจะไปเที่ยวอินเดีย ก็ต้องมีใจชื่นชอบกันประมาณหนึ่งแหละ มั้ยนะ) 
https://www.youtube.com/watch?v=DgRdN_zOaH0
ด้วยความที่เมืองที่ไป คือ บังกาลอร์ ซึ่งมีความเป็นเมือง เมืองมาก ๆ เมืองเหมือนกรุงเทพบ้านดิฉัน 
มันจึงไม่ยากมาก คิดว่านะคะ 

-  บังกาลอร์มีรถไฟฟ้า ขึ้นไม่ยาก ดิฉันตามรอยกระทู้นี้ ขอบคุณมากค่ะ 
https://pantip.com/topic/35356162
รถไฟฟ้าราคาไม่แรง สถานีเดียว 10 รูปี ประมาณ 5 บาท ไกลสุดไม่เกิน 60 รูปี 
ไปแลกเหรียญเพื่อขึ้นรถบนสถานี เตรียมเงินให้พอดี เขามักไม่มีทอน 
(เคยขึ้นสถานีนึง ยื่นธนบัตรไป เขาบอกไม่มีทอน ก็เลยกวาดเหรียญทั้งกระเป๋ามาจ่าย ขาดไป 1รูปี เขาก็ลดให้ค่ะ ) 
 
- บังกาลอร์มี Uber (จริง ๆ เขามี Ola ด้วย แต่ใช้ได้เฉพาะเบอร์อินเดียค่ะ) 
ติดตั้งแอพ และผูกบัตรเครดิตไว้ตั้งแต่เมืองไทยค่ะ เพราะรู้มาว่า เขามักไม่ทอนเหรียญ 
แต่เตรียมเงินสดเผื่อไว้ก็ดีนะคะ เผื่อฉุกเฉิน บัตรตัดไม่ได้ เพราะโดนมาแล้ว 
การใช้ Uber ดีตรงไม่ต้องพูดกันเยอะ ปักหมุด หรือ พิมพ์ชื่อสถานที่ที่เราจะไป 
แต่ควรตรวจสอบให้ดีว่า เขียนถูก เราต้องหาข้อมูลไปบ้างว่า ห้างนั้น วัดนั้น อยู่แถว ๆ ไหน ถนนอะไร
ปักหมุดผิดที่ นี่ยุ่งเลยนะคะ 
จากนั้นก็กดเรียก ยืนรอรถ พอเทียบเลขทะเบียนตรงกันก็ขึ้นเลยค่ะ 
จะลำบากก็ตอนที่หารถไม่เจอ คนขับก็พยายามจะโทรเรา 
ซึ่งแน่นอนคุยกันไม่รู้เรื่อง โอ้ย ชีวิต หรือบางคนแนะนำว่า ให้เปิดแอพเพื่อเทียบราคา 
แล้วก็โบกรถ Taxi หรือสามล้อม ที่ผ่านไปมาเอา 
ซึ่งไม่เคยทำนะคะ ใช้วิธีกดเรียกแล้วก็ยืนรอตลอด 
ขึ้น Taxi ปุ๊ปก็บอก A/C please เปิดแอร์ให้หน่อยค่า 
ซึ่งทุกคันเปิดแอร์ให้นะคะ 

- คนที่บังกาลอร์พูดภาษาอังกฤษ ถ้าใครพูดคล่อง คือ คล่องเลย คล่องจนฟังไม่ออก
ก็ได้แต่ตอบ โอเค อะไรก็ได้ เอามาเลย 
นี่โดนตั้งแต่ ตม. ศุลกากร จนถึงพนักงานส่งไปรษณีย์ พูดรัว ๆ ใส่จนท้อใจ 
ภาษาอังกฤษเราแย่มากจริง ๆ แต่สุดท้ายก็รอดมาได้ค่ะ ไม่ต้องกลัว 
เขาถามจนเหนื่อย เขาก็เลิกถามไปเอง 
ก็ได้เหรอ >< 
ถ้าไม่ฟังออกก็แค่ถามซ้ำ ไม่อย่างนั้นก็ยื่นกระดาษที่เราจดข้อมูลมาให้เขาไปเลย หรือเปิดรูปให้ดูก็ได้

- ห้องน้ำ เป็นสิ่งหนึ่งที่กลัว แต่ได้เข้าห้องน้ำทั้งในสนามบิน สถานีรถไฟฟ้า กับ ร้านอาหาร 
สะอาดค่ะ ไม่มีกลิ่น ห้องน้ำที่เจอเป็นชักโครก มีสายชำระ มีน้ำให้ล้างมือ 
แต่ไม่มีกระดาษชำระ กับไม่มีถังขยะในห้องน้ำค่ะ 

- โควิด19 เอ่อ พูดยังไงดี ไม่ต้องไปกลัวเขาหรอกค่ะ 
ดิฉันบอกตัวเองว่า ฉันอยู่ในประเทศที่ฉีดวัคซีน 4 เข็ม 
สวมหน้ากากอนามัย แม้กระทั่งอยู่ในบ้าน
พ่นแอลกอฮอล์ใส่ทุกสิ่ง ยังติดเลยค่ะ ไม่มีหน้าไประแวงเขาเลยค่ะ 
แต่เผื่อแจคพอตระหว่างทาง ก็เตรียม ฟ้าทะลายโจร ที่พอกินสำหรับครบโดสค่ะ

- ร้านค้าบางร้าน อาจไม่ค่อยทอนเหรียญ เราอาจได้เงินทอนเป็นลูกอม 
หรือขนมห่อเล็ก ๆ ก็ไม่ต้องแปลกใจค่ะ
ขึ้นรถ taxi หรือ รถรับจ้าง ก็เช่นกันเขาอาจปัดเศษ 
หรือไม่ก็ทอนเท่าที่เขามี ก็ตามนั้นค่ะ 

- ราคาสินค้าทุกอย่าง จะถูกตีไว้บนฉลาก บนขวด บนกล่อง เลยค่ะ 
ลองหมุน ๆ หา Rs. ตามด้วยตัวเลขดูค่ะ 
จะได้ทราบราคาเบื้องต้น ก่อนไปชำระเงินค่ะ 
ที่นี่ก็ไม่แจกถุงพลาสติก หลอดดูดน้ำ ก็ใช้หลอดกระดาษค่ะ
- ปลั๊กไฟ ที่นี่ต้องเปิดสวิตซ์ด้วยนะคะ ไม่งั้นไฟไม่เข้า 
แล้วตอนปิดไฟก่อนเข้านอนก็ระวัง อย่าปิดสวิตซ์ที่ปล่อยไฟเข้าปลั๊กนะคะ 

- ที่บังกาลอร์ไม่ใช้ไม้แขวนเสื้อ >< 
ในโรงแรมมีตู้เสื้อผ้า แต่ไม่มีไม้แขวน 
ผ่านร้านขายของชำ ที่ไปบ่อยจนเขาจำได้ เปิดรูปให้ดูว่า เราอยากได้ไม้แขวนเสื้อ เขาไม่มีขาย 
เข้าห้างใหญ่ ก็ตรงไปซุปเปอร์ เลย มีอุปกรณ์ซักผ้าขาย แต่ไม่มีไม้แขวน แนะนำให้พกไปเองค่ะ 

- สนามบินอินเดีย “ดู” เหมือนจะไม่เคร่งเรื่องน้ำหนักกระเป๋า มั้ง 
เจ้าหน้าที่ดูผ่าน ๆ ผ่านมาก ๆ และพกน้ำขึ้นเครื่องบินได้ 
แต่การตรวจกระเป๋าและร่างกาย ละเอียดมาก เผื่อเวลาด้วยนะคะ

- การเข้าสถานีรถไฟฟ้า ตอนที่ไปบังคับสวมหน้ากาก (แต่พอเข้ามาในขบวน คนก็ถอดออก แฮ่) 
และมีการตรวจแสกนกระเป๋า แบบจริงจัง ตรวจร่างกายก็จริงจัง ผู้หญิงจะมีห้องแยก มีผ้าม่านกั้น มีตำรวจหญิงตรวจให้

- รถไฟฟ้า ตู้แรกสุดเป็นตู้สำหรับผู้หญิงค่ะ Lady only 
ผู้หญิงไปขึ้นตู้นั้นได้ แต่เดินไกลหน่อยนะคะ 

- คน ไม่มีกลิ่นนะคะ
เอาจริง ไปมาทั้งบังกาลอร์ กัลกัตตา ทริปนี้ 
ทั้งเดลี อักรา ชัยปุระ ทริปก่อน ก็ไม่เจอกลิ่นที่ร่ำลือกันค่ะ

- เวลาที่อินเดีย ช้ากว่าไทย 1.30 ชั่วโมงค่ะ อย่าลืมปรับนาฬิกา แต่ปัจจุบันไม่ค่อยห่วงเท่าไหร่ 
เพราะถ้าโทรศัพท์มือถือ จับสัญญาณของที่นั่นได้ ก็ปรับเวลาให้อัตโนมัติ 

- บังกาลอร์ไม่ได้น่ากลัวนะคะ หลังจากเที่ยวไป 1 วัน กลับเข้าที่พัก 
ก็นึกในใจ และบอกเพื่อนว่า ชอบนะ ถ้าให้มาอีกก็มาได้ 
ถ้ามีโอกาสก็อยากกลับไปอีกค่ะ
ข้อมูลเที่ยวบังกาลอร์รวม ๆ ดิฉันอ่านและดูจากที่นี่ค่ะ 
https://pantip.com/topic/38041330
และวีดิโอของท่านนี้ ใช้เตรียมตัว เตรียมใจ เตรียมไปให้พอรู้เหนือรู้ใต้ 
พอรู้ว่าบ้านเมืองเขาเป็นแบบไหน ถนนหนทาง ร้านอาหาร ผู้คน 
https://www.youtube.com/watch?v=C0gREatFqrI