ก่อนอื่นเลยนะคะคือเราเป็นคนต่างจังหวัดไปเรียนมหาลัยคนเดียวเพื่อนที่อยู่โรงเรียนเดิมคือไม่มีเลยเหมือนไปตัวคนเดียวค่ะ เล่าตอนอยู่มัธยมเลยนะค่ะคือเราจะเรียกว่าเป็นเด็กเรียนเลยก็ได้ เพราะตั้งใจเรียนเกรดเฉลี่ยดีชีวิต ม.ปลาย คือเรียนแล้วกลับบ้านเลยไม่เคยได้ออกไปเที่ยวไหนอีกถ้าจะมีก็แค่ไปนั่งคาเฟ่กับเพื่อนแค่นั้นค่ะ
แต่นานๆไปที เป็นเด็กติดบ้านเราไม่เคยออกจากบ้านเกิน 3 ทุ่มเลยค่ะแล้วก็ไม่มีแฟนและก็ไม่ได้คุยกับใครเลยคือชีวิตสงบมากแค่เรียนเสร็จกลับบ้านอ่านหนังสือทำการบ้านแบบนี้ค่ะทุกวัน ไม่เคยเที่ยวกลางคืนเลย แต่พอเข้ามหาลัยได้มาเจอสังคมที่หลายหลากเพื่อนที่มาจากคนละจังหวัดตอนแรกเหมือนจะดีนะค่ะคือเหมือนช่วยเหลือเป็นห่วงตลอด แต่พอพักหลังๆมาคือเริ่มไม่ใช่แล้วคือมีเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มที่เหมือนจะสนิทมากๆแบบไว้ใจได้เลยค่ะ ไปไหนด้วยกันตลอดคือเราไว้ใจเพื่อนคนนี้แทบทุกเรื่องเลยแต่เพื่อนกลับไม่ได้คิดแบบเราคือเอาเรื่องของเราที่เราไม่เคยเล่าไปนินทากับเพื่อนในกลุ่มค่ะ ที่เรารู้ก็เพราะว่าเราสังเกตมาระยะหนึ่งแล้วมันจะมีเพื่อนในกลุ่มที่หลุดปากพูดเรื่องของเราออกมาทั้งที่เราไม่เคยเล่าให้ใครฟังนอกจากเพื่อนคนที่ไปด้วยกันตลอด  
เราเสียใจมากกับเรื่องแบบนี้ แล้วเรายังได้มาเจอสังคมที่เราไม่เคยเที่ยวกลางคืนไปร้านเหล้าแต่เราก็โดนเพื่อนกลุ่มนี้บังคับไปตลอดทั้งที่เราไม่ได้ชอบเลยแบบมันน่ากลัวมากมีทั้งเรื่องอย่างว่าที่หลังจากร้านเหล้าปิดก็ไปต่อกัน ได้มาเจอคนที่เหมือนจะดีด้วยแต่เขาก็มีจุดประสงค์แค่เรื่องนั้น ทำไมเรารู้สึกว่ามันน่ากลัวมากเพราะเราไม่เคยเจอเรื่องอะไรเเบบนี้เลย เราควรทำยังไงดีคะ