สภาวะธรรมของฌานที่สามเป็นอย่างไรครับ?

1.สติที่เป็นโลกุตรสติ จะไม่มีตัวตน ให้ผลคนละอย่าง(จิตใจ) กับมิจฉาสติ ในอากาสจะหาความเป็นเราได้ยาก ดังนั้นเมื่อสติไปรู้ที่กาย(สมาธิ) จะเห็นว่าจิตที่ไปรู้กายนั้น เบา ว่าง โล่ง เป็นลักษณะของ อรูปฌานจิต

1.ปรมัตถธรรม ทุกข์เป็นเจตสิก แยกออกจากจิต 2.ครอบงำทุกข์ด้วยฌานจิต ทุกข์จะเกิดอยู่ภายในรัศมีของฌานจิต ดั่งปลาถูกขังในอวน 3.อวนเป็นฌานจิตเป็นตัวรู้ ทุกข์เกิดที่ใดจึงถูกเห็นด้วยจิตผู้รู้ 4.ตัวรู้ที่เ

มีเหตุจึงวนเวียนในสังสารวัฏ ดั่งติดในเขาวงกต ดับเหตุ:จิตใจเห็นไตรลักษณ์ หลุดจากเขาวงกต จบ ธรรมมีแค่เนี๊ยเอง

เช่น ขณะดูลมหายใจ อันเป็นกายในกาย 1.ผัสสะ ~ลมหายใจ เข้า ลมหายใจออกที่เคลื่อนขึ้นลงตามท่อ และสัมผัสกายตลอดแนว จนถึงตลอดทั้งกาย ความเต็มของลมหายใจ 2.เจตนา~การมี่จิตมีตัวมุ่งเข้าไปรู้อารมณ์อะไร ในที่นี้

รูปฌานแต่ละฌานดับ ดับถึงที่ไหนที่กาย จึงจะเห็นว่ากายดับได้จริง 1.นิวรณ์ดับ อยู่กับกาย เห็นรูปดับชัดที่ส่วน เท้า ก้นกบขึ้นมา ส่วนหัวไม่เห็นกลืนกับอากาศ หรือที่หัวยังเป็นก้อนแท่ง ไม่แตกกระจาย เข้า ฌาน

สมาธิภาวนา หรือการเจริญสมาธิ เป็นหัวใจสำคัญในการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา โดยพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงแสดงแนวทางการพัฒนาสมาธิไว้หลายนัย ซึ่งในสังคีติสูตร (ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค) และสมาธิสูตร (อังคุตตรนิกา