ช่วงนี้คิดมากเรื่องคนในครอบครัวละการเรียน การเรียนก็ไม่ได้ถือว่าแย่อะไรนะคะ แต่แม่ กับยาย ชอบว่าชอบด่าอ่ะค่ะ คำด่าที่พูดออกมา เป็นคำที่ไม่ควรใช้กับเด็กเลยคะ เช่น ไปขายตัวไป จะไปตายไหนก็ไป ออกจากบ้านไปเลย บางที่หนูก็อยากมีความสุขเหนือครอบครัวคนอื่นบาง บางที่หนูก็โดนใส่ร้าย อย่างนั้นอย่างนี้ ทั้งๆที่หนูก็ไม่เคยไปทำอะไรให้เลยคะ เพื่อนคนในโรงเรียนก็เหนือนกันคะ เมื่อก่อนมีคนมาหาเรื่อง ว่าด่า มานินทา ตอนแรกหนุไม่ได้สนใจคะ แต่มันบ่อยมาก หนูก็เลยด่ากลบ ไม่มีการตบตีกันนะคะ เข้าห้องปกครองไป หนูก็อธิบายทุกอย่าง กับเพื่อนหนูที่โดนเหนือนกัน มี2คน ว่าพวกหนูไม่เคยไปด่าอะไรเค้าเลยคะ เค้าเป็นคนเริ่มก่อน กลุ่มนั้นเขาก็โกหกว่าไม่ได้เป็นคนทำ ไม่ยอมรับผิดอ่ะคะ แล้วก็พูดให้คนในโรงเรียน ละครู ว่าหนูเป็นคนไปด่าเค้าทุกอย่าง หลังจากนั้น แม่ก็ด่าหนู ว่าหนูเป็นเด็กเกเร หนูอธิบายพูดทุกอย่าง ว่ามันไม่ใช่อย่างที่แม่คิด รึยายคิด แต่ที่ได้กลับมา มันไม่มีค่าอะไรเลยที่พูดไปทั้งหมด ฟังแต่อยู่ฝ่ายเดียว ไม่เห็นฟังลูกเลย ทุกวันนี้หนูไม่อยากจะอยุ่บ้านหลังนี้แล้วคะ มันเหนื่อยมากๆ หนูคิดมากจนทำร้ายตัวเองหนูรู้สึกสมเพชตัวเอง ต่อให้ทำดีแทบตาย พยายามทุกอย่าง ก็ไม่มีค่าเลย จะทำดีก็ไม่มีใครเห็น มันไม่มีใครเข้าใจหนูเลย ว่าทุกวันนี้ หนูรู้สึก
ยังไง คิดมากจนหัวจะระเบิดอยู่แล้ว หนูไม่เหลือใครแล้ว มีแต่แฟน กับ เพื่อนแฟน ที่คอยให้กำลังใจหนู ละทำให้หนูมีความสุขมากๆ แล้วเพื่อน2คนนั้นก็จากหนูไปแล้ว ไม่สนใจหนู ใส่ร้ายหนูด้วย ถามไรไปก็ไม่คุยด้วย เฉย หนูขอระบายนะคะ ใครจะฟังก็ฟัง ใครจะไม่ฟัง ก็เชิญคะ
15ออกจากบ้านได้มั้ยคะ
ยังไง คิดมากจนหัวจะระเบิดอยู่แล้ว หนูไม่เหลือใครแล้ว มีแต่แฟน กับ เพื่อนแฟน ที่คอยให้กำลังใจหนู ละทำให้หนูมีความสุขมากๆ แล้วเพื่อน2คนนั้นก็จากหนูไปแล้ว ไม่สนใจหนู ใส่ร้ายหนูด้วย ถามไรไปก็ไม่คุยด้วย เฉย หนูขอระบายนะคะ ใครจะฟังก็ฟัง ใครจะไม่ฟัง ก็เชิญคะ