**ข้อมูลย่อยๆ** เราเห็นเขาครั้งแรกเมื่อวันที่โรงเรียนจัดกิจกรรม (โรงเรียนอื่นสามารถเข้ามาร่วมกิจกรรมได้) ตอนนั้นนั่งกับเพื่อนแล้วเห็นเขาเลยชี้ให้เพื่อนดูว่าเขาเท่มากๆ แต่เราก็ไม่ได้อะไรเพราะคิดว่าเขาน่าจะมาจากโรงเรียนอื่นเพราะตั้งแต่ที่ดูๆมาก็ไม่เคยเห็นคนๆนี้ในโรงเรียนเลย (เราเข้าโรงเรียนนี้มาได้ซักพักแล้ว และเราก็ชอบเดินเล่นบริเวณรอบๆโรงเรียน) และอีกประมาณเดือนต่อมาโรงเรียนก็จัดกีฬาสี 2 วัน เราอยู่ในงานทั้งสองวันเลย เราไม่ได้เล่นกีฬา ไม่ได้ทำอะไรเลย มากินของฟรีอย่างเดียว
วันแรกของกีฬาสีเราเห็นเขา 2 ครั้ง ครั้งแรกเห็นว่านั่งอยู่กับเพื่อนผู้ชายหลายคน แต่เขานั่งริมสุด ครั้งที่ 2 จำได้ว่าเดินสวนกันตรงทางเดิน แต่เขาเดินเร็วมากๆ วันที่ 2 เราอยากเห็นหน้าเขาชัดๆเราเลยตามหาเขา แต่หาที่ไหนก็ไม่เจอเลย เราเลยล้มเลิกความพยายามแล้วเดินจะไปหยิบน้ำฟรี แล้วเราก็เห็นเขาเดินมาพอดี เราเลยกลับไปที่เดิมเพื่อเรียกเพื่อนตามเขาไปดูว่าเขาจะไปที่ไหน เราเห็นเขาขึ้นอาคารเลยตามไป เราเห็นเขานั่งอยู่หน้าห้องของเขา เราเลยเดินผ่าน แล้วก็เห็นหน้านะ แต่เขาใส่แมสเลยไม่ได้เห็นหน้าเต็มๆ เอาจริงๆเราไม่กล้าเข้าไปคุยกับเขาเลย ไม่รู้ว่าต้องพูดยังไงดี
แล้วต่อมาหลังจากกีฬาสีตอนพักกลางวันเรานั่งกินข้าวกับเพื่อนอยู่แถวๆสนามบาส เพื่อนเรามองคนเล่นบาสอยู่แล้วเพื่อนก็ถามเราว่า "นั่นใช่ผู้ชายที่พูดถึงเมื่อวันก่อนป่ะ" เราหันไปดูปรากฏว่าใช่ เรากินข้าวเสร็จพอดีเลยลุกไปดูเขาเล่นบาส แล้ววันถัดๆมาตอนพักเที่ยงเราก็เห็นเขาเล่นบาส เราเลยเอาไปถามเพื่อนคนนึงที่อยู่ในทีมบาส เพื่อนเราบอกว่าเคยเห็นคนนี้อยู่ เพื่อนเราไม่รู้ว่านิสัยเขาเป็นยังไงแต่ตอนเล่นบาสเขานิสัยดี เราก็มีเดินผ่านหน้าห้องเขาบ้าง หวีดเขาบ้าง ส่วนตัวเราว่าเขาไม่ได้หล่อแบบออร่ามากขนาดนั้นแต่เราชอบผู้ชายไว้ผมถึงตรงคอคล้ายๆรากไทร เราก็ไม่กล้าเข้าไปคุยกับเขาเหมือนเดิม ได้แต่มองอยู่ห่างๆ
และเมื่อวานเพื่อนเราก็เลยอาสาไปขอไอจีเขาให้ แต่เขาตอบมาว่าเขาไม่เล่นไอจี ผ่านไปซักพักเราก็ทนไม่ไหวเลยและเราก็ไม่รู้ว่าเราเอาความกล้จากไหนเข้าไปถามชื่อเขาว่า "พี่คะ พี่ชื่ออะไรหรอคะ หนูเห็นพี่เท่มากเลย" เขาเปิดแมสอยู่เราเลยเห็นว่าเขายิ้มแล้วเขาก็หลบหน้าเรา (คือหลบแบบหันคอออกไปอีกทางเลย) เขาไม่มองตา ไม่มองหน้า เขายิ้มอย่างเดียว เมื่อเรารู้ชื่อเขาแล้วเราเลยถามเขาไปว่า "แล้วพี่เล่นโซเชียลมีเดียอะไรหรือป่าวคะ" พี่เขาตอบมาว่าพี่ไม่ได้เล่นอะไรเลย เราเลยถามต่อว่า "แล้วพี่มีไหมคะ" เขาตอบไม่ตรงคำถาม เขาตอบว่าเขาไม่ได้เล่นเลย เขาหัวเราะ เราว่าเขาน่าจะเขิน เราไม่มีสติเลย เราลนมาก แล้วเราว่าเขาก็น่าจะลนเหมือนกัน "พี่มีไหมคะ ให้หนูได้ไหม" เราถามเขาซ้ำแต่เราไม่รู้ตัว เขาขำต่อแล้วเงียบไปซักพักแล้วก็ตอบว่า "คือพี่ไม่ได้เล่นเลยอ่ะครับ" ตอนนั้นเราคิดว่าเราถามหลายรอบเกินไปแล้ว เราเลยเปลี่ยนเรื่อง "อ่อออ คือหนูเห็นพี่เล่นบาสแล้วหนูว่าพี่เท่มากเลยอ่ะค่ะ" เขายิ้มกว้างตลอดการสนทนาเลย "ขอบคุณครับ" เขายกมือไหว้เราด้วย เราเลยเดินออกไป เขาก็เดินออกไป เขาพูดแบบนุ่มนวลมาก เราจำบทสนทนาไม่ค่อยได้ เรามองแต่หน้าเขาอย่างเดียวเลย เขายิ้มน่ารักมาก และเราก็เพิ่งมารู้ทีหลังว่าเราพูดซ้ำไป 3 รอบ เรารู้สึกผิด เรากังวลว่าเขาจะคิดไรไหมแต่เราว่าเขาคงไม่ได้คิดอะไรหรอกเพราะเขาอาจจะลนเหมือนเราจนไม่ได้คิดอะไรขนาดนั้น และเราก็รูสึกว่าต่อไปนี้เป็นต้นไปเจอเขาที่ไหนก็น่าจะโบกมือให้ได้แล้ว
**เข้าเรื่อง** จากทีเราไปดูในเพจโรงเรียน (ดูรูปเขาตอนทำกิจกรรมในโรงเรียน) คือเขาเข้าร่วมกิจกรรมของโรงเรียนเยอะจากที่เห็น แต่เขาดูเป็นคนที่ไม่เพื่อนสนิท แต่น่าจะมีเพื่อน เขาดูคุยกับเพื่อนผู้ชายบ่อยกว่าเพื่อนผู้หญิง เอาง่ายๆคือเขาดูคุยได้กับผู้ชายง่ายกว่าคุยได้กับผู้หญิง คนในทีมบาสเขาก็คุย แล้วหลังเลิกเรียนบางวันเป็นส่วนใหญ้เขาก็มาเล่นบาสนั่นแหละค่ะ บุคลิกเขาก็ดูเป็นคนเงียบๆ หน้าง่วงๆไว้ผมยาวไม่ยอมตัด แล้วก็น่าจะชอบเล่นกีฬา แล้วก็น่าจะเป็นคนขี้อายในระดับนึง (สังเกตุตอนที่เราเข้าไปถามชื่อ เขาหลบหน้าเรา) แล้วก็น่าจะเป็นคนยิ้มง่ายนะคะ แต่ที่แปลกคือ เขาไม่เล่นโซเชียลมีเดียเลยหรอ หรือเขาแค่ไม่ได้โพสต์อะไรลงเลยคิดว่าตัวเองไม่เล่น เราเคยไปเสริชชื่อเขาในเฟสแล้วก็ไม่มี เขาดูเข้าถึงยากมากๆ แต่ส่วนตัวเราเป็นคนชอบคนขี้อายนะ เราเป็นคนที่ยิ้มง่าย ร่าเริง แล้วก็ค่อนข้างคิดบวกเลย โดยเฉพาะตอนอยู่กับคนที่พูดน้อย
เราควรวางตัวยังไงดีคะ
แอบปลิ้มรุ่นพี่ผู้ชายที่มีนิสัยขี้อาย (น่าจะค่อนข้างมากเลย) ต้องเริ่มจากอะไรดีคะ
วันแรกของกีฬาสีเราเห็นเขา 2 ครั้ง ครั้งแรกเห็นว่านั่งอยู่กับเพื่อนผู้ชายหลายคน แต่เขานั่งริมสุด ครั้งที่ 2 จำได้ว่าเดินสวนกันตรงทางเดิน แต่เขาเดินเร็วมากๆ วันที่ 2 เราอยากเห็นหน้าเขาชัดๆเราเลยตามหาเขา แต่หาที่ไหนก็ไม่เจอเลย เราเลยล้มเลิกความพยายามแล้วเดินจะไปหยิบน้ำฟรี แล้วเราก็เห็นเขาเดินมาพอดี เราเลยกลับไปที่เดิมเพื่อเรียกเพื่อนตามเขาไปดูว่าเขาจะไปที่ไหน เราเห็นเขาขึ้นอาคารเลยตามไป เราเห็นเขานั่งอยู่หน้าห้องของเขา เราเลยเดินผ่าน แล้วก็เห็นหน้านะ แต่เขาใส่แมสเลยไม่ได้เห็นหน้าเต็มๆ เอาจริงๆเราไม่กล้าเข้าไปคุยกับเขาเลย ไม่รู้ว่าต้องพูดยังไงดี
แล้วต่อมาหลังจากกีฬาสีตอนพักกลางวันเรานั่งกินข้าวกับเพื่อนอยู่แถวๆสนามบาส เพื่อนเรามองคนเล่นบาสอยู่แล้วเพื่อนก็ถามเราว่า "นั่นใช่ผู้ชายที่พูดถึงเมื่อวันก่อนป่ะ" เราหันไปดูปรากฏว่าใช่ เรากินข้าวเสร็จพอดีเลยลุกไปดูเขาเล่นบาส แล้ววันถัดๆมาตอนพักเที่ยงเราก็เห็นเขาเล่นบาส เราเลยเอาไปถามเพื่อนคนนึงที่อยู่ในทีมบาส เพื่อนเราบอกว่าเคยเห็นคนนี้อยู่ เพื่อนเราไม่รู้ว่านิสัยเขาเป็นยังไงแต่ตอนเล่นบาสเขานิสัยดี เราก็มีเดินผ่านหน้าห้องเขาบ้าง หวีดเขาบ้าง ส่วนตัวเราว่าเขาไม่ได้หล่อแบบออร่ามากขนาดนั้นแต่เราชอบผู้ชายไว้ผมถึงตรงคอคล้ายๆรากไทร เราก็ไม่กล้าเข้าไปคุยกับเขาเหมือนเดิม ได้แต่มองอยู่ห่างๆ
และเมื่อวานเพื่อนเราก็เลยอาสาไปขอไอจีเขาให้ แต่เขาตอบมาว่าเขาไม่เล่นไอจี ผ่านไปซักพักเราก็ทนไม่ไหวเลยและเราก็ไม่รู้ว่าเราเอาความกล้จากไหนเข้าไปถามชื่อเขาว่า "พี่คะ พี่ชื่ออะไรหรอคะ หนูเห็นพี่เท่มากเลย" เขาเปิดแมสอยู่เราเลยเห็นว่าเขายิ้มแล้วเขาก็หลบหน้าเรา (คือหลบแบบหันคอออกไปอีกทางเลย) เขาไม่มองตา ไม่มองหน้า เขายิ้มอย่างเดียว เมื่อเรารู้ชื่อเขาแล้วเราเลยถามเขาไปว่า "แล้วพี่เล่นโซเชียลมีเดียอะไรหรือป่าวคะ" พี่เขาตอบมาว่าพี่ไม่ได้เล่นอะไรเลย เราเลยถามต่อว่า "แล้วพี่มีไหมคะ" เขาตอบไม่ตรงคำถาม เขาตอบว่าเขาไม่ได้เล่นเลย เขาหัวเราะ เราว่าเขาน่าจะเขิน เราไม่มีสติเลย เราลนมาก แล้วเราว่าเขาก็น่าจะลนเหมือนกัน "พี่มีไหมคะ ให้หนูได้ไหม" เราถามเขาซ้ำแต่เราไม่รู้ตัว เขาขำต่อแล้วเงียบไปซักพักแล้วก็ตอบว่า "คือพี่ไม่ได้เล่นเลยอ่ะครับ" ตอนนั้นเราคิดว่าเราถามหลายรอบเกินไปแล้ว เราเลยเปลี่ยนเรื่อง "อ่อออ คือหนูเห็นพี่เล่นบาสแล้วหนูว่าพี่เท่มากเลยอ่ะค่ะ" เขายิ้มกว้างตลอดการสนทนาเลย "ขอบคุณครับ" เขายกมือไหว้เราด้วย เราเลยเดินออกไป เขาก็เดินออกไป เขาพูดแบบนุ่มนวลมาก เราจำบทสนทนาไม่ค่อยได้ เรามองแต่หน้าเขาอย่างเดียวเลย เขายิ้มน่ารักมาก และเราก็เพิ่งมารู้ทีหลังว่าเราพูดซ้ำไป 3 รอบ เรารู้สึกผิด เรากังวลว่าเขาจะคิดไรไหมแต่เราว่าเขาคงไม่ได้คิดอะไรหรอกเพราะเขาอาจจะลนเหมือนเราจนไม่ได้คิดอะไรขนาดนั้น และเราก็รูสึกว่าต่อไปนี้เป็นต้นไปเจอเขาที่ไหนก็น่าจะโบกมือให้ได้แล้ว
**เข้าเรื่อง** จากทีเราไปดูในเพจโรงเรียน (ดูรูปเขาตอนทำกิจกรรมในโรงเรียน) คือเขาเข้าร่วมกิจกรรมของโรงเรียนเยอะจากที่เห็น แต่เขาดูเป็นคนที่ไม่เพื่อนสนิท แต่น่าจะมีเพื่อน เขาดูคุยกับเพื่อนผู้ชายบ่อยกว่าเพื่อนผู้หญิง เอาง่ายๆคือเขาดูคุยได้กับผู้ชายง่ายกว่าคุยได้กับผู้หญิง คนในทีมบาสเขาก็คุย แล้วหลังเลิกเรียนบางวันเป็นส่วนใหญ้เขาก็มาเล่นบาสนั่นแหละค่ะ บุคลิกเขาก็ดูเป็นคนเงียบๆ หน้าง่วงๆไว้ผมยาวไม่ยอมตัด แล้วก็น่าจะชอบเล่นกีฬา แล้วก็น่าจะเป็นคนขี้อายในระดับนึง (สังเกตุตอนที่เราเข้าไปถามชื่อ เขาหลบหน้าเรา) แล้วก็น่าจะเป็นคนยิ้มง่ายนะคะ แต่ที่แปลกคือ เขาไม่เล่นโซเชียลมีเดียเลยหรอ หรือเขาแค่ไม่ได้โพสต์อะไรลงเลยคิดว่าตัวเองไม่เล่น เราเคยไปเสริชชื่อเขาในเฟสแล้วก็ไม่มี เขาดูเข้าถึงยากมากๆ แต่ส่วนตัวเราเป็นคนชอบคนขี้อายนะ เราเป็นคนที่ยิ้มง่าย ร่าเริง แล้วก็ค่อนข้างคิดบวกเลย โดยเฉพาะตอนอยู่กับคนที่พูดน้อย
เราควรวางตัวยังไงดีคะ