อยากถามอยากปรึกษาจิตแพทไม่รู้จะหาทางออกยังไงเริ่มยังไงดี

จะเริ่มยังไงดีนะ คือ ฉันคือผู้ใช้สารเสพติดประเภทไอซ์ ย้อนไปนิดนึงเมื่อก่อน ตอนอายุ 17 ฉันมีเพศสัมพันธ์ครั้งแรกกับผู้ชายที่เป็น แฟนเพื่อนสนิทณตอนที่เกิดเรื่องฉันแค่จะไปช่วยเคลียร์แต่เขาก็ จะมีอะไรกับฉัน ฉันรู้ว่ามันผิด รู้เต็มอกไม่ได้อยากให้เกิด แต่มันก็บอกไม่ถูกทำไมฉันถึงไม่ได้ขัดขืนขนาดนั้น อันนี้คือเรื่องแรกที่ทำให้ฉันเกลียดตัวเอง แต่ก็บอกตัวเองว่าเขาเลิกกันแล้วมั้งไม่เป็นไรหรอกมั้ง จนมาครั้งที่ 2 ตอนนั้นอายุ 18 พ่อเลี้ยงของแฟน ได้ข่มขืนฉันมีการขัดขืนแต่ฉันรู้ตัวดีว่าฉันไม่ได้ขัดขืนอย่างเต็มที่ และสิ่งนั้น ฉันเริ่มจะเกลียดและรู้สึกแย่มาก แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงยังเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ขึ้นเป็นครั้งที่ 2 ในเมื่อตัวเองไม่ได้ชอบจริงๆไม่ได้อยากให้เกิดจริงๆ หลังจากครั้งที่ 2 นี้ฉันก็หนีออกมาและย้ายจังหวัดคนกลุ่มใหม่ที่คบเป็นกลุ่มคนที่ใช้สารเสพติด แต่ตอนนั้นฉันไม่ได้ใช้มากไม่ได้ใช้ประจำ จนเกิดเหตุการณ์ครั้งที่ 3 และในครั้งนี้ ครั้งที่ 3 มันน่าจะเป็นต้นเหตุมั้งไม่แน่ใจนั่นคือกับพ่อเลี้ยง คนนี้เขาข่มขืนฉันจริงๆและครั้งนี้ก็เหมือนกับครั้งที่ 2 ฉันไม่ได้ขัดขืนอย่างเต็มที่ ลืมบอกทั้ง 3 ครั้งฉันไม่เล่าให้ใครฟังเลยไม่ปรึกษาใครเลยฉันรู้คำตอบดีว่าคนอื่นจะคิดยังไงเพราะถ้าเป็นฉันได้ยินฉันก็จะไม่เชื่อว่าคนเราจะไม่มีความยับยั้งใจ แต่ครั้งที่ 3 สุดท้ายพอผ่านไป 1 ปีตอนนั้นฉันตั้งท้องบอกก่อนว่าตั้งกับแฟนตั้งท้องกับแฟนตัวเอง ได้มีโอกาสมานัดเจอแม่ฉันเล่าเรื่องทุกอย่างให้แม่ฟัง พอแม่ได้ยินแม่ก็ลุกออกจากการพบกันครั้งนั้นทันทีแล้วฉันก็ติดต่อแม่ไม่ได้ฉันก็เลยถามน้องสาวให้น้องสาวไปถามความให้ได้ความประมาณว่าแม่ไม่เชื่อผู้ชายคนนั้นบอกไม่มีอะไรเกิดขึ้นมันไม่จริงและแม่เชื่อเขา จนฉันให้น้องไปบอกกับแม่ว่ามันคือเรื่องจริงแล้วเขาก็ไปทะเลาะกันแล้วสุดท้ายเขาก็ยอมรับว่าเกิดขึ้นจริง แต่ฉันเป็นคนถอดเสื้อผ้าและเดินไปหาเขาเอง และนั่นก็คือสิ่งที่ทำให้แม่เชื่อเขาอีกครั้งนึง ต้องบอกก่อนนะว่าฉันไม่ได้โตมากับแม่พ่อเป็นคนเลี้ยงพ่อแม่แยกทางกันซึ่งพ่อก็มีแฟนใหม่แม่ก็มีแฟนใหม่ ฉันมีความคิดถึงแม่มากตั้งแต่เด็กฉันกับแม่มีความชอบในหลายๆอย่างที่เหมือนกันนิสัยหลายอย่างเหมือนกันทั้งที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันแต่พอมาเจอกันก็พบว่าความชอบในหลายๆอย่างเรื่องของกินของใช้นิสัยประจำวันกลับเหมือนกันมากฉันจึงมีความรักแม่แบบบอกไม่ถูกเหมือนทั้งรักทั้งหวังหวังว่าเขาจะดีกว่าแม่เลี้ยง แม่เลี้ยงฉันไม่ได้ดีทั้งทุกปีทำร้ายร่างกายและทำลายจิตใจในตอนที่พ่อไม่อยู่และฉันกับน้องก็ไม่เคยบอกพ่อพ่อไม่เคยรับรู้เรื่องนี้มันคือความรักของฉันที่ฉันไม่กล้าพูดเพราะแม่เลี้ยงพูดขึ้นมาว่าต่อให้เธอเอาเรื่องนี้ไปบอกพ่อเธอ เพราะเธอจะเชื่อใครรู้วางลูกที่ชอบโกหกและทะเลาะกันกับฉันที่นอนคุยกับเขาอยู่ทุกคืนนั่นจึงทำให้ฉันและน้องมีความเชื่อว่าต่อให้พูดไปพ่อก็คง ไม่เชื่อและนั่นจึงทำให้ฉันรักแม่ตัวเองหรือยังไงก็ไม่รู้เพราะการที่เขาไม่เชื่อมันทำให้ฉันผิดหวังแบบเจ็บมากอ๋อลืมบอก ในตอน ก่อนที่ฉันจะท้องฉันได้หยุดใช้สารเสพติดเพื่อคิดจะเลิกเป็นครั้งแรกแล้วพอเลือกได้ 2 เดือนก็ท้องหลังจากนั้นฉันคิดว่ายังไม่พร้อมจึงพยายาม กินยาที่เขียนว่าคนตั้งครรภ์ไม่ควรกินหรือกินเหล้าเยอะๆแต่ตอนแพ้ท้องคือแค่ได้กลิ่นเหล้าก็อ้วกแต่ก็มีความพยายามกินและก็กลับมาใช้สารเสพติดเพื่อที่จะให้ตัวเองแท้งลูกแต่ก็ไม่แท้งจนเวลาผ่านไปถึง 5 เดือนซึ่งตอนนั้นฉันคิดว่ามากกว่านี้ไม่ได้แล้วจึงไปปรึกษาหากเลิกการตั้งครรภ์ที่โรงพยาบาลแต่เมื่อหมอทำการอัลตร้าซาวด์ ฉันเห็นหัวใจแล้วถึงพูดไม่ถูกหัวใจมันเต้นแล้วเสียงดังมากในความรู้สึกซึ่งตอนนั้นก็จำไม่ได้ว่าความเป็นจริงมันเสียงดังแค่ไหนแต่ฉันก็บอกหมอว่าไม่ไปต่อแล้วค่ะ แล้วฉันก็เก็บเด็กไว้ตั้งใจจะเลี้ยงและหยุดใช้งานเสพติดจนกระทั่ง ฉันได้ผ่าคลอดลูกออกมาและแม่มาเยี่ยมที่โรงพยาบาลมันปลุกความรู้สึกเดิมอีกครั้งที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันแ***โคตรอ่อนแอ เรื่องนี้ทำไมถึงไม่หายไปจากหัวแค่คนไม่เชื่อ ทำไมต้องไปแคร์ ทำไมต้องสนใจ มันมีเหตุฉุกเฉินมาตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้วเรื่องการเงินของบ้านพอฉันผ่าคลอดได้ 14 วันฉันต้องไปทำงานคาราโอเกะแล้วพอฉันอยู่ในวงตอนนี้ฉันก็มีโอกาสได้กลับมาใช้สารเสพติด หลังจากคลอดได้เพียง 2 เดือนฉันก็ใช้มันอีกฉันชอบความรู้สึกที่ใช้มันเพราะมันทำให้ฉันเข้มแข็งในความรู้สึกตัวเองนะ มันทำให้ฉันไม่ต้องสนใจการที่พ่อด่าทุกวันว่าอุ้มท้องทำไมในเมื่อลูกมันไม่มีพ่ออะไรต่างๆนานา ฉันคิดว่าตอนที่ฉันไม่ใช้ฉันแ***โคตรอ่อนแอฉันร้องไห้ทุกวันใน 1 วันจะมีคนที่ทำให้ฉันยิ้มหรือหัวเราะก็คือน้องสาว และในอีกหนึ่งวันนั้นฉันก็จะต้องร้องไห้เพราะคำพูดพ่อบอกเลยนะว่าทุกวันจริงๆที่ร้องไห้เพราะคำพูดพ่อและพอฉันออกมาหาเงินได้พ่อก็หยุดว่าแล้วพอช่วงไหนที่ไม่มีเงินพ่อก็หันมาว่าอีกฉันเลยนี่แหละเป็นเหตุผลที่กลับมาใช้มัน แต่ก็มีความพยายามเลิกอยู่นะเป็นอย่างนี้มาหลายครั้งจนรู้ได้ 5 ขวบซึ่งเรื่องมันเกิดไม่นานก่อนหน้านี้ตอนนี้ลูก 6 ขวบแล้วนะใกล้จะเจ็บ ฉันทนกับภาระที่บ้านตอนนั้นที่อยู่ไม่ไหว ฉันอยากเลิกยาฉันอยากเลิกทำงานคาราโอเกะฉันไม่อยากออกลูกค้าแล้วฉันรู้สึกเกลียดตัวเอง และ อยากแขยงตัวเอง ฉันอยากออกจากความรู้สึกไม่มีค่าอยากออกจากจุดเดิมๆไปให้ห่างไกลซึ่งฉันก็เลือกเป็นบ้านตาที่อยู่คนละจังหวัดและตอนนั้นเองฉันก็รู้ว่าแม่แยกกันอยู่กับแฟนมาอยู่บ้านตาเหมือนกัน ฉันก็ไม่รื้อฟื้นเรื่องเก่าและพยายามไม่คิดถึงเรื่องนั้น จนเป็นปีนั่นคือการเลิกจากที่ยาวนานที่สุดของฉันแต่ผลกระทบของการเลิกยาครั้งนี้มันคนข้างตระหนักในความรู้สึกของฉันอีกเช่นเคย คือฉันไม่สามารถนอนได้เต็มอิ่ม ไม่ค่อยไม่นอนนะนอนแล้วก็หลับด้วยไม่แน่ใจว่าฝันหรือเปล่าแต่ฉันได้ยินทุกครั้งเวลาลูกขยับตัวทุกครั้งเวลาฝนตกแมวร้องหมาเห่าเรื่องเล็กๆคนหลับไปแล้วมันไม่ควรได้ยินฉันรับรู้ทุกอย่างเสมอเป็นอย่างนี้จนร่างกายฉันมันไม่โอเคเลยไปหาหมอหมอบอกว่าเป็นผลกระทบของการนอนไม่หลับแต่ฉันก็ไม่ได้บอกหมอนะเพราะฉันเลิกใช้สารเสพติดจึงเป็นแบบนี้หรือเปล่า ไม่ได้ถามไม่ได้ปรึกษาหมอบอกว่าให้พยายามไม่คิดมากแต่เอาจริงๆนะไม่ได้คิดอะไรเลยณตอนนั้นคือไม่ได้คิดอะไรเลยไม่ได้คิดอะไรมากแล้วก็จะเริ่มจากการนอนไม่หลับแล้วก็มีปัญหาอะไรสักอย่างที่เจ็บคอเป็นเดือนพอไปหาหมอ หมอถามว่าไปติดโควิดก่อนหน้านี้มาหรือเปล่าก็บอกว่าลาวยังไม่เคยติดโควิดเขาถามว่าแล้วเป็นอีสุกอีใสก่อนหน้านี้ไหมก็บอกว่าเปล่าค่ะหมอบอกว่าเจ็บคอที่เป็นอยู่นี้ ปกติแล้วจะเกิดในเด็กช่วงเป็นอีสุกอีใสหรือหลังเป็นฉันก็แบบว่าอ้าวแล้วเป็นได้ยังไงหมอก็บอกว่าเป็นผลพวงจากการที่ภูมิตกแล้วพอผ่านไป 2 วันฉันก็เป็นอีสุกอีใสเป็นเกือบ 1 เดือนเป็นนานมากนี่คือการเป็นอีสุกอีใสรอบที่ 2 รู้สึกแย่มากรู้สึกไม่สบายแล้วก็ไม่รู้ด้วยติดจากใครเพราะ ถามหมอหมอบอกว่าอ๋อเป็นเพราะภูมิตกแล้วก็มีอาการเป็นลมบ่อยขาอยู่ดีๆก็มักจะชาแล้วไม่มีแรงล้มลงไปปวดหัวจนตาพร่ามัว ฉันเริ่มคิดว่าน่าจะเกิดจากการที่เลิกยาก็ไม่รู้เหมือนกันมันรู้สึกไม่ดีมากมันรู้สึกเหนื่อยมากคนรอบข้างก็ทักว่าป่วยตลอดว่าทำไมดูโทรมดูแย่มากดูแย่จังทั้งๆที่ก็ดูอ้วนบางคนก็มองว่าท้องแล้วโทรมเนี่ยเดี๋ยวลูกออกมาก็จะน่ารักมากแต่เอาจริงไม่ได้ท้องมันจะเล่าเลยมาเยอะไปนิดนึงมั้งช่วงก่อนหน้าที่จะเป็นทุกอย่างทั้งหมดนี้ ประมาณเดือนนึง ฉันได้ทำการฆ่าตัวตาย ด้วยการกินยาหลายขนานอย่าลดความดันขยายหลอดเลือดซึ่งกินอะไรบ้างไม่รู้จำไม่ได้แล้วแต่กินเยอะเพราะหาวิธีฆ่าตัวตายอื่นที่ดีกว่านี้ไม่ได้กลัวเจ็บถึงอยากฆ่าตัวตายแต่ก็กลัวเจ็บแล้วสาเหตุที่ทำให้เกิดจุดที่ฆ่าตัวตายก็เพราะพ่อเลี้ยงมาที่บ้านที่ตายอยู่ มาทุกอาทิตย์จนทำให้ฉันทะเลาะกับแม่และไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ถึงไม่เลิกกับเขาหรือแม่ไม่เชื่อฉันจริงๆหรอ แล้วฉันรู้อย่างหนึ่งว่าแม่ฉันชอบเงินฉันพยายามใช้เงินหาเงินมาทุกทางเพื่อที่จะซื้อแม่มาซื้อความรู้สึกหาเงินจากการขอแฟนใหม่แล้วก็ขอจากคนรู้จักที่เขาชอบฉันรวมๆเงินมาทั้งหมดประมาณ 2 แสนกว่าเอาให้แม่ไปลงทุนกับกา ฝากเทรดหุ้นสุดท้ายก็โดนโกงแล้วมันทำให้ฉันไม่รู้จะหันไปทางไหนรู้สึกเหมือนตัวเองแพ้แพ้มากแพ้ผู้ชายคนนั้น พอผู้ชายคนนั้นซื้อทองให้แม่ 1 บาทมันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกแย่กับการที่แม่แสดงออกมาเลยว่า ยินดีและชื่นชอบมากคุยกับเขาทุกวันอะไรต่างๆนานาโทรคุย Video Call กันเกือบจะทั้งวันเลยนั่นแหละเป็นจุดที่ทำให้ฉันฆ่าตัวตายแต่มันไม่สำเร็จตรงที่ฉันดันโทรไปหาน้องสาวบอกว่าฝากดูแลลูกชายด้วยฉันจะไม่อยู่แล้ว มันก็มาอย่างไวมากทั้งที่มันไม่รู้ด้วยว่าตอนนั้นฉันอยู่ที่ไหนมันทำทุกทางทุกอย่างมาถึงฉันภายใน 30 นาทีแล้วเอาฉันไปส่งโรงพยาบาลล้างท้องแต่นั่นไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันอยากจะเลิกฆ่าตัวตายจนเมื่อเดือนที่แล้วฉันกลับมาใช้สารเสพติดเพราะฉันรู้สึกว่ามันมันเป็นอย่างเดียวที่ทำให้ฉันไม่สนอะไรเลย ไม่สนใจใครจะพูดยังไงไม่สนใจใครจะทำอะไรฉันรู้สึกว่าฉันแข็งแรง แล้วตอนที่ฉันเลือกใช้สารเสพติดมีแต่คนถามว่าเป็นไบโพล่าหรอ ซึ่งฉันรู้ตัวว่าน่าจะไม่ใช้ฉันไม่ได้มีอารมณ์ที่แบบขึ้นลงในวันหนึ่งหลายๆอันลงแต่โอเคฉันจะมีวันที่คือวันร้องไห้คือวันที่อะไรสะกิดนิดหน่อยไม่ได้คำพูดอะไรมันกระทบนิดหน่อยก็ร้องมันจะเป็นเป็นอาทิตย์หรือประมาณ 3 วันแล้วก็จะมีช่วงที่มีความสุขเรื่องทุกข์เรื่องคือแบบรับได้ทั้งหมดไม่ว่าจะพูดอะไรก็คือ Happy เหมือนคนบ้า ฉันไม่ชอบตอนที่เป็นแบบนั้นเลยรู้สึกอ่อนแอ รู้สึกไม่มั่นคงในอารมณ์ ไม่รู้นะว่าเป็นข้ออ้างหรือการปลอบใจตัวเองหรืออะไรในการกลับมาใช้สารเสพติดไหมแต่นั่นก็คืออีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้กลับมาใช้แต่เรื่องอาการที่เป็นก่อนหน้านี้อย่างเช่นนอนไม่หลับก็หายไปปวดหัวจนตาพร่ามัวหน้าบวมก็หายไปแต่เรื่องการเป็นลมไม่ได้เป็นเท่าแต่ก่อนแต่ก็มีบ้างที่วูบไม่ได้ล้มแต่แค่หน้ามืดตอนลุกไวๆหันไวๆ แค่นั้นแล้วฉันก็มานั่งคิดว่าฉันกลับมาอยู่ในจุดนี้อีกแล้วหรออีกแล้วใช่ไหมจนไปฟังช่องของหมอคนนึงที่หมอชิตใน YouTube คือใจก็มีความคิดว่าอยากจะฆ่าพ่อเลี้ยงก็เลยฟังคดีพวกนี้ด้วย แล้วเขาก็บอกว่าคนที่ใช้ฟันเสพติดไม่มีไม่ปกติอยู่แล้วทางด้านอารมณ์อะไรหลายๆอย่างหรือว่าคนที่ฆ่าใครอาจจะมีความผิดปกติอยู่แล้วทางจิตใจแต่ไม่ได้รับการรักษาควรพบจิตแพทย์การพบจิตแพทย์ไม่ใช่เรื่องแปลกแต่คือทางออกก็เลยนี่แหละเป็นข้อความยาวๆที่อยากจะคบแต่ก็ไม่กล้าคบก็เลยเป็นการคุยแบบนี้ได้ไหม นี่คือคำปรึกษาค่ะ อย่าปรึกษาว่าอยากจะออกจากจุดๆนี้สิ่งที่เป็นคืออะไรอารมณ์ที่เป็นฉันบ้าหรือเปล่า เพราะตอนที่ฉันเลือกใช้สารเสพติดฉันก็เป็นอารมณ์ที่อ่อนแอง่ายเดี๋ยวก็หัวเราะง่ายแต่พอใช้ภายนอกฉันก็ดูโอเคควบคุมอารมณ์ได้มากขึ้นมันไม่ได้รับผลกระทบเท่าไหร่จากคำพูดแต่เอาจริงๆพออยู่คนเดียวจนถึงตอนนี้มันก็มีแต่น้ำตา