ช่วงหลังๆมานี้เราทะเลาะกับแฟนตลอดเลยค่ะ พอทะเลาะกันเขาทักมาหาเราค่ะแต่น้อยมาก แต่กลับทักหาเพื่อนสนิทเราเยอะมากเลยค่ะ แล้วช่วงหลังๆนี้เราเหมือนไม่ได้เป็นที่หนึ่งของเขาเลย เขาทักหาทุกคนยกเว้นเรา เวลาเขามีเรื่องอะไรเรารู้เป็นคนสุดท้ายตลอด แต่เพื่อนสนิทเรากลับรู้ก่อนเราเกือบทุกเรื่องเลยค่ะ ตอนนี้เราต้องจมอยู่กับคำว่า เขาทักหาเพื่อนสนิทเราบ่อยไปหรือป่าว เราถามคำถามนี้กับตัวเองบ่อยๆ เราไม่แม้แต่จะกล้าขอคำปรึกษากับเพื่อนคนอื่นๆได้เลยค่ะ เราเลยเก็บเรื่องนี้ไว้คนเดียว
มันอึดอัดมากๆเลยค่ะ 

เราอยากจบความสัมพันธ์แบบนี้มากๆเลยค่ะ แต่เราไม่อยากบอกเหตุผลเพราะอยากให้เหตุมันตายไปจากใจเราเฉยๆเลยค่ะ แต่เราจะดูเหมือนคนใจร้ายไหมคะ เวลาที่พวกเราเลิกกันมีเพียงแค่เราที่รู้เหตุผลคนเดียวค่ะ คนอื่นๆหรือคนรอบตัวก็มองว่าเราใจร้ายบอกแต่ว่าทำเขาเจ็บจนร้องไห้ แต่ไม่เคยมีใครถามเราเลยค่ะว่าเราเสียใจไหม เราก็เสียใจแต่เราแค่ไม่อยากรับรู้เรื่องของเขาแล้วค่ะ ทุกครั้งเวลาที่เราเสียใจไม่มีใครปลอบเคยให้กำลังใจเลยค่ะ มีแค่ศิลปินที่เรารักที่เขามอบความสุขให้เรา เราเหมือนตัวคนเดียวทั้งๆที่คนรอบตัวก็เยอะแยะ 

เราไม่ชอบตอนตัวเราไม่เป็นตัวเองเลยค่ะ;-;
มันอาจจะงงๆไปบ้าง แต่ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ