สวัสดีครับปัจจุบันผมอายุ18ปี อยู่ม.6 ละครับ ผมมีเรื่องจะระบายคือผมเกิดในครอบครัวที่ค่อนข้างดีนะครับพ่อเเม่ทำไร่มัน100กว่าไร่ ผมอยากเรียนมหาลัยพ่อเเม่เห็นด้วย เเต่น้องชายผมไม่ได้เรียนนะครับเพราะเขาเกเรติดเพื่อนจึงได้จบเเค่ม3 เเละได้มาช่วยพ่อเเม่น้องทำงานอยู่ไร่ครับส่วนผมอยู่บ้านเเละเเม่พ่อรักน้องมากๆ ผมก็ไม่ได้ว่าเเละเมื่อน้องมาบ้านวันนีเขาคุยโทรศัพท์เสียงดังผมไม่มีสมาธิอ่านหนังสือผมบอกพ่อเเม่ว่าผมรำคาญพ่อกับเเม่ต่อว่าผมบอกผมว่ามีน้องคนเดียวนะน้องเป็นห่วงพี่ให้น้องอยู่บ้านดีกว่าออกนอกบ้านผมจุกมากๆเลยเพราะผมต้องทำคะเเนนtgat ให้ไม่ต่ำกว่า200 เเละมันจะสอบในวันที่10นี้เเล้วด้วยผมกลัวว่าผมจะได้คะเเนนน้อย กว่านั้นเพราะคณะที่ผมต้องการจะเข้าตอนนี้ใช้คะแนนtgat90% ผมอยากจะร้องไห้มากๆเลยเขาคาดหวังกับผมเเต่เขาไม่ได้ใส่ใจในเรื่องอ่านหนังสือหรือเรื่องทั่วไปในการศึกษาเลยเเล้วเขาก็บอกว่าห้ามเรียนซ้ำเเต่ในความคิดผมถ้าปีนี้ไม่ได้ผมจะเอาคณะนี้ปีหน้า ผมร้องไห้เพราะเขาผมอยากหนีออกจากบ้านทำไมเขาต้องมองว่าความพยายามของผมมันดูไร้สาระกว่าการคุยเสียงดังด้วยนะ เเละถ้าวันที่10 ผมทำคะเเนนได้ไม่ดีหละ
พ่อเเม่เขาอยากให้เรียนมหาลัยเเต่เขาไม่เคยใส่ใจอะไรเลย