ประสบการณ์ทำธุรกิจติดลบสามแสนห้า

สวัสดีครับ เราพึ่งเรียนจบตรีมาไม่นานได้มีโอกาสซื้อเฟรนไชส์บริษัทขนส่งค่ายหนึ่งราคาหลักแสนเพราะมีนำจ่ายตามบ้านด้วย พอมีนำจ่ายเราต้องจ้างพนักงาน ช่วง 3-4 เดือนแรกเราวางแผน
ธุรกิจดีมาก หักค่าเช่าค่าน้ำไฟทุกอย่าง กำไรต่อเดือนพอที่เราสองคนกับแฟนไม่ต้องไปทำงานประจำเลย อยู่ดีๆวันหนึ่งบริษัทแม่ ประกาศตัดเงินได้ในส่วนต่างๆออกไปเกินครึ่งของเงินที่เคยได้แต่ละเดือน แล้วเหมือนเป็นมรสุมชีวิต พนักงานเราลาออกและก็ป่วยแอดมิดโรงบาลกระทันหัน ทำให้เราต้องออกไปนำจ่ายเองและต้องสำรองเงินจ้างพาร์ทไทม์มาวิ่งงานเพื่อเคลียร์ของออกจากคลังไม่ให้แตก 
เพราะถ้าคลังแตกเราจะโดนปรับ เราใช้เวลาประมาณ 2-3 เดือนกว่าคลังจะกลับมาปกติช่วงเวลาที่เคลียร์คลังเราได้นอนวันละ 2-3 ชม. พอวันจะเคลียร์งบบัญชีปรากฎว่าเราใช้เงินไปเยอะมากบัญชีติด -350,000 บาท ในการเคลียร์คลังทั่งจ่ายพาร์ทไทม์ทั้งจ่ายพนักงานประจำ เอาละทีนี้เงินที่เราเอาออกมาใช้มันเป็นเงินหมุนเวียนธุรกิจหรือ OD เพราะอะไรถึงต้องเอาออกมาหมุนเพราะบริษัทแม่ให้เบิกได้ทุกวันที่ 5 ของเดือนถัดไป แต่เงินจ้างพาร์ทไทม์เงินค่าน้ำมัน มันใช้ทุกวันครับและตอนนี้ดอก OD ก็พุ่งไปเดือนละ6-7 พัน  ยังไม่จบครับแม่ผมท่านอยากให้ผมได้รถมาไว้ใช้งานของธุรกิจ แต่ผมยืนยันว่าไม่เอาเพราะแค่นี้ผมก็ติดหนี้เยอะแล้ว อีกอย่างผมมีรถที่ต้องส่งงวดกับแฟนเดือนละ 8 พันครับ แต่ท่านก็ไปออกมาโดยที่ท่านจ่ายเงินดาวน์ให้โดยที่ไม่ฟังอะไรผมเลย รถคันใหม่ที่ออกมาส่งงวดเดือนละ 16,000 บาท ตอนนี้ค่าใช้จ่ายรายเดือนที่จำเป็นค่าเช่า ค่าน้ำไฟ ค่างวดรถ ประกันสังคมพนักงาน โดยที่ตัดออกไม่ได้เลยอยู่ที่ 40,000 + ครับ
ย้อนกลับไปที่ต้นเรื่องครับว่าบริษัทแม่ตัดเงินออกไปเยอะ ตอนนี้ธุรกิจขนส่งกำไรต่อเดือนไม่ถึงสามหมิ่นครับหักค่าใช้จ่ายยังไงก็ติดลบ 
ผมมาถึงทางตันแล้วครับจะปล่อยก็ไม่ได้เพราะไม่มีเงินใช้หนี้จะไปต่อก็ติดลบครับ อีกเรื่องครับทางบ้านโทรหาผมที่ไรประโยคแรกที่ถามคือ " เจ๊งหรือยัง" ผมได้ยินคำนี้แทบทุกครั้งที่โทรมา ในโลกใบนี้มีคำถามเยอะแยะครับที่จะถาม ผมได้ยินแล้วผมจุกในอกผมเครียดกว่าเดิมครับ ผมรู้ครับถ้าผมล้มมาท่านจะอายชาวบ้าน แต่ ผมแค่ต้องการกำลังใจบ้างถามบ้างว่าผมไหวไหม โอเคไหม ไม่ใช่มากดดันแต่ผม ผมก็พยายามเต็มที่แล้วที่จะเป็นเสาหลักแล้วแต่กิเลสคนมันไม่มีที่สิ้นสุดไง ทุกวันนี้ผมไม่อยากรับสายเลยครับ ใครมีแนวทางทำให้ผมผ่านพ้นไปได้บ้างครับ 
ผมระบายแค่นี้ละครับ ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ ถ้าผมกลับมาตอบแสดงว่าผมยังมีชีวิตอยู่ครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่