ออกมาอยู่ชนบทจึงเข้าใจว่าทำไมคนในเมืองใหญ่ถึงไม่ค่อยมีเงินเก็บ ไม่มีความสุข

ผมเป็นคนกรุงเทพแท้ๆ ตอนนี้ออกมาอยู่ชนบท
ผมเข้าใจเลยว่าทำไมคนกรุงเทพ หรือคนในเมืองใหญ่ถึงไม่ค่อยมีเงินเก็บ หรือหาเท่าไหร่ก็ไม่พอ
สังคมในเมืองใหญ่ผลักให้คนเป็นหุ่นยนต์ คิดอ่านเหมือนกัน สื่อในเมืองรอบตัวมีแต่ทำให้คนอยากกินอยากใช้ตลอด ทำให้เรารู้สึกไม่พอ ไม่ดีพอ
ทั้งที่บางคนมีพอแล้ว กินอิ่มแล้ว และทำให้คนมีความคิดความต้องการที่ซับซ้อนมากไป
พอทุกๆคนที่อยู่ในเมือง โดนบ่มด้วยเวลานานๆก็เคยชินและเข้าใจว่านั่นคือ เรื่องปกติ เป็นเรื่องธรรมดา คราวนี้ล่ะมันดึงกันขึ้นหมดเลย
ค่าครองชีพ รสนิยม ความสุขที่มีระดับสูงขึ้นเรื่อยๆ ซับซ้อนขึ้น เหมือนเราวิ่งตามอะไรสักอย่างตลอดเวลา จิตใจก็ไม่นิ่ง
อันนี้ก็แล้วแต่มุมมอง เวลาผมกลับบ้านที่กรุงเทพ ผมรู้ความแตกต่าง สิ่งแวดล้อมมีผลจริงๆ