เรื่องเป็นงี้ค่ะคือเรามีเพื่อนผ.ชคนนึงที่สนิทกันมานาน(มาก)จนวันนึงเค้าดันมาบอกชอบเราแต่เราไม่ได้คิดอะไรมากเพราะตอนนั้นเค้าก็เพิ่งเลิกกับแฟนที่เป็นพี่ที่สนิทของเราด้วยเราเลยไม่กล้าคุยจนเวลามันผ่านมาเรา

เรากับเพื่อนคนนี้ซ้อมบาสด้วยกัน ยังไม่ได้สนิทกันมาก ​ แต่เราแอบชอบเค้าข้างเดียว เราเป็นคนตัวใหญ่สูง171หนัก85 หุ่นค่อนข้างออกชับบี้นิดนึง แต่ไม่จ๋าขนาดนัิ พูดไม่ค่อยชัดปีนี้16 คือเราไม่ทราบว่าทำไมเราพ

คือเรามีเพื่อนสนิทคนนึงค่ะ เป็นเพื่อนผช.สนิทกันมาปีกว่าๆแล้วค่ะ ค่อนข้างจะรู้ความลับต่างๆของกันและกันเยอะพอสมควร ตอนแรกที่เพื่อนเรายังไม่มีแฟน คนอื่นจะคิดว่าพวกเราเหมือนแฟนกันมากค่ะ เพราะด้วยความเล่นอ

คือเพื่อนสนิทเรา รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆ คือ สนิทกันมาก ตอนนี้ก็มาทำงานที่เดียวกับเรา แต่อยู่คนละแผนก ทีนี้ เพื่อนสนิทเรา ดันมามีปัญหากับคนในแผนกเรา ปัญหาแบบรุนแรง ชนิดว่ามองหน้ากันไม่ติด ประเด็นคือ

ผมมีเรื่องมาเล่า คือเพื่อนผมนัดผมไปกินบุฟเฟ่ต์ แล้วมันบิดผม ผมโกรธมันมากแต่ที่โกรธไม่ใช่เรื่องที่มัน บิด บุฟเฟ่ต์ ผม แต่ผมโกรธ ที่ว่า ถ้าไม่ไปทำไมไม่บอก ผมยอมรับว่า ไปบุฟเฟ่ต์ ก็ต้องคุ้ม เสียตังทั้งที

แค่มาระบาย...เราเป็นคนหนึ่งที่พูดไม่ค่อยเก่ง และช่วงนี้เรารู้สึกว่าเราถูกเพื่อนลืมบ่อยๆทั้งตอนไปกินข้าว ตอนไปเล่นที่บ้านเพื่อนเขาชวนทุกคนแต่ไม่ชวนเรา แอบน้อยใจนะแต่ก็ไม่รู้จะทําไง ไปเรียนเราก็ต้องเดิน

จะมาเม้ามอยเรื่องทอมในห้องค่ะ เราคิดว่าเราคิดมากไปเองรึปล่าวไม่รู้ แต่มันอัดอั้นในใจมากกกกกก เรื่องของเรื่องคือ ช่วงเปิดเทอมกลางๆหน่อย มีผญ.คนนึงขอแทนว่า "ซี"นางซีเป็นเด็กใหม่เข้ามาในรร. และ

สวัสดีค่ะ หนูเป็นคนที่โดนบูลลี่บ่อยมาก ด้วยเหตุผลเพราะหนูเป็นเหมือนโรคสมาธิสั้นและอีกหลายอย่าง ตอนหนูขึ้นม.1 หนูดีใจมากและตื้นเต้นที่จะได้เจอเพื่อนใหม่ หนูได้เพื่อนมาคนนึงเค้าชื่อตูนค่ะ ตอนนั้นหนูกำล

เพื่อนเราเปลี่ยนไปมากๆเลยหลังจากเรื่องแฟนเรา เรื่องงานนาฏศิลป์ไม่มีใครอยู่ข้างเรา ในวันที่แย่เลยสักคน โดดเดี่ยวเป็นอากาศ ไม่เป็นที่ต้องการของใคร เรารู้สึกแบบนั้น พอเปิดเรียนเพื่อนที่เคยสนิท ก้ไม่มีใคร