ทำไมเวลาที่กำลังร้องไห้อยู่ทำไมถึงเผลอยิ้มขึ้นมาครับ?

เห็นคลิป ไม่ว่าเด็ก หรือผู้ใหญ่ เป่าเค้กวันเกิด แล้วโดนจับหัวกดใส่เค้กวันเกิดแล้ว รู้สึกไม่ดีทุกครั้งเลย บางครั้งดันเป็นพ่อแม่เอง ที่เป็นคนทำ ทำไมไม่ทำให้วันเกิดเป็นวันที่มีความทรงจำดีๆ เพราะคนอื่นอา

ช่วงหลายวันมานี้มักจะเครียดกับเรื่องครอบครัว ทั้งเรียน ทั้งแฟน จนอยู่ดีๆก็ร้องไห้มาเอง พอผ่านไปสักพักก็หัวเราะแบบที่ไม่รู้เลยว่าหัวเราะเรื่องอะไร อารมณ์แบบมันปรับอารมณืไม่ทัน แล้วก็ชอบพูดคนเดียวตลอด ไ

สวัสดีครับ.… เรื่องราวของเรานี้ไม่มีอะไรมาก แค่อยากจะทำให้เหมือนไดอารี่ที่เอาไว้บันทึกเรื่องราวต่างๆที่เกี่ยวกับตัวเอง. เรื่องที่อาจจะเป็นจิตนาการ, เพ้อฝัน, หรือวิทยาศาสตร์บอกไม่ได้ หรือนิทาน น

นั้นเเหละค่ะตามหัวข้อเลย คือเรื่องมีอยู่ว่าเรานั่งเรียนอยู่ในห้องเเล้วก็มีเพื่อนเเถวหลังพูดกับเพื่อน ขอใช้ชื่อสมมติเพื่อนเเถวหลังกับเพื่อนของนางว่าAกับB คือAพูดกับBว่ากุมีไรจะบอกเเต่ว่าห้ามบอกใครนะเเล

คือเราทำของมีค่ามากๆหายในห้าง มารู้ตัวตอนถึงบ้านตอนนั้นไม่รู้ทำไมไม่บอกคนอื่นแล้วเก็บเงียบไว้แล้วค่อยแก้ปัญหาเองคนเดียวจนตอนนี้เข้าวันนี้เข้าวันที่3แล้วยังไม่คืบหน้าหน้าเลย ไม่รู้จะทำไง ตอนนี้คิดหนักว

เวลาเราร้องไห้ ไม่ว่าหนักหรือเบา เราจะเผลอยิ้มออกมาค่ะ แบบอยู่ดีๆก็ยิ่มออกมา ทั้งทีน้ำตายังไหลอยู่ เราเป็นโรคอะไรรึป่าวคะ?

คือเราเปนคุนแม่มือใหม่ เพิ่งคลอดลูกได้เดือนกว่าแล้วตอนนี้เราเลี้ยงลูกคนเดว ทำทั้งงานบ้าน ทุกอย่างคนเดว บางครั้งเวลาลูกร้องไห้นานๆหรือไม่ยอมนอนเรามักจะหงุดหงิดมาก และเครียดมาก จนบางครั้งเผลอด่าลูกบ้าง

มันจะมีคนๆนึงที่ชอบเลือกเอาด้านแย่ๆหรือจุดอ่อนจุดด้อยของเราออกมาพูดในวงเพื่อนและพูดไปในเชิงที่หัวเราะตลกขบขันและดูถูกและแซะเรา ทำให้คนรอบตัวเราหัวเราะและรับเอาเฉพาะเรื่องราวด้านแย่ๆของเราไปแบบนั้น * แ

ไม่ว่าลูกทีมจะเล่นดีหรือเล่นไม่ดี ได้แต้มหรือเสียแต้ม แกก็ยืนยิ้มอยู่ท่าเดียว บางทีก็มีหัวเราะคิกๆออกมาด้วย เหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไร