คนเก่าเขาทำไว้ดี

...ความรู้จะแกร่งไกร..........สิใส่ใจจริตเคย ค้นคว้าปละปล่อยเฉย.........ริ"รอเผย"พิฆาตเรา ...อ่อนแอมิอาจรอด..........."ริง่าย"จอด!กระเตงเขลา เธอจงบ่ดูเบา....................ดุดันส

@ ณ สถานและกาลจง สติคงตระหนักมั่น ประทุธรรมไสวสรรค์ สิริครันเสมอเธอ @ จะสว่างกระจ่างชัด ปฏิบัติประโยชน์เจอ ริมุมุ่งมิไผลเผลอ สติแจ้งประจักษ์ผล กมลฉันท์ ๑๒

@ ร่ายเล่า ครั้งเกิดภัย แผ่นดินไหว ญี่ปุ่น วุ่นวาย หายนะ คลื่นซัดซะ อ่วมเมือง เป็นเรื่อง ไฟฟ้าดับ รังสีกลับ แผ่คลุม (โรงไฟฟ้านิวเคลียร์) ทุกข์สุม สิอดทน จนทั่วโลก นับถึอ เกิดร่ำลือ เรื่องเด่น ........

41. นกฺขตฺตํ ปฏิมาเนนฺตํ  อตฺโถ พาลํ อุปจฺจคา ประโยชน์ย่อมล่วงเลยคนโง่ผู้มัวถือฤกษ์อยู่ ประโยชน์ย่อมล่วงพ้น....ผ่านเลย คนโง่ถือเสบย...............ฤกษ์ล้ำ การงานปล่อยวางเฉย....รอท่า สติปั

กลอนสี่ @ กลอนสี่ ๔ วรรค.......รวมนับหนึ่งบท สระสั้นไม่งด..............ง่ายง่ายลองเลย @ แต่งเพิ่มอีกบท........สัมผัสมิเฉย เขียนให้คุ้นเคย...........ทุกวันมั่นใจ วิชชุมมาลาฉันท์ ๘ @ วิชชุมฉันท์ ๘.

ช่วยดูให้หน่อยครับว่าถูกต้องตามหลักการแต่งกลอนแปดมั้ย ละสามารถใช้ภาษาที่ดีกว่านี้ได้ในส่วนตรงไหนบ้างแนะนำติชมกันได้ครับ กลอนนี้ยังไม่มีชื่อนะครับตั้งให้ได้นะครับๆๆ รักต้องทิ้งทุกอย่างเพื่อสุขสม เหมือ

แม้จากกัน ก็มิใช่ การจากลาจงเรียกว่า เป็นบทใหม่ แห่งวิถีแม้ในใจ เธอยังไม่ สบายดียามคนที่ เคยเคียงข้าง ต้องห่างไกล บางคนจาก ไปด้วย ระยะทางบางคนห่าง เหินไกล เพราะมีใหม่อาจไม่ชิน กับหลายสิ่ง ที่เปลี่ยนไป

หนึ่งรักแท้เผลอปล่อยไปในวันก่อน อกสะท้อนเพราะความเขลาเราคนโง่ หลงคลั่งไคล้ไร้สติอพิโถ โม้คำโตว่ารักเดียวเปลี่ยวหัวใจ ในวันนี้จึงได้คิดพินิจรู้ เธอไม่อยู้อีกแล้วแก้วแววใส ต่อแต่นี้ไม่มีเธออีกต่อไป หอบ

ในบ้านไม้สองชั้นที่อบอุ่นหลังเล็กๆ ในตัวเมืองเชียงใหม่ “คุณยายทองดี” กำลังจะฉลองวันเกิดครบรอบ 100 ปีของเธอในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ใบหน้าเหี่ยวย่นตามกาลเวลาของคุณยายประดับด้วยรอยยิ้มอบอุ่นเส

ความรู้สิใส่ใจ (อินทรลิลาตฉันท์ ๑๑) ...ความรู้จะแกร่งไกร..........สิใส่ใจจริตเคย ค้นคว้าปละปล่อยเฉย.........ริ"รอเผย"! พิฆาตเรา ...อ่อนแอมิอาจรอด..........."ริง่าย"จอด!กระเตงเขลา