คนเก่าเขาทำไว้ดี

...ความรู้จะแกร่งไกร..........สิใส่ใจจริตเคย ค้นคว้าปละปล่อยเฉย.........ริ"รอเผย"พิฆาตเรา ...อ่อนแอมิอาจรอด..........."ริง่าย"จอด!กระเตงเขลา เธอจงบ่ดูเบา....................ดุดันส

@ ณ สถานและกาลจง สติคงตระหนักมั่น ประทุธรรมไสวสรรค์ สิริครันเสมอเธอ @ จะสว่างกระจ่างชัด ปฏิบัติประโยชน์เจอ ริมุมุ่งมิไผลเผลอ สติแจ้งประจักษ์ผล กมลฉันท์ ๑๒

ช่วยดูให้หน่อยครับว่าถูกต้องตามหลักการแต่งกลอนแปดมั้ย ละสามารถใช้ภาษาที่ดีกว่านี้ได้ในส่วนตรงไหนบ้างแนะนำติชมกันได้ครับ กลอนนี้ยังไม่มีชื่อนะครับตั้งให้ได้นะครับๆๆ รักต้องทิ้งทุกอย่างเพื่อสุขสม เหมือ

หนึ่งรักแท้เผลอปล่อยไปในวันก่อน อกสะท้อนเพราะความเขลาเราคนโง่ หลงคลั่งไคล้ไร้สติอพิโถ โม้คำโตว่ารักเดียวเปลี่ยวหัวใจ ในวันนี้จึงได้คิดพินิจรู้ เธอไม่อยู้อีกแล้วแก้วแววใส ต่อแต่นี้ไม่มีเธออีกต่อไป หอบ

@ ลูกรักเอย จงมั่น อย่าหวั่นจิต เราอยู่ชิด สนิทเจ้า ทุกสถาน คอยปกปัก รักษา ทุกวันวาร จงเบิกบาน สู้ชีวิต พิชิตชัย @ ลูกรักเอย อย่ากังวล ให้หม่นจิต ลองพินิจ สรรพสิ่ง งามไฉน แม้ต่ำต้อย ด้อยค่า เราอวยชัย

เด็กน้อยเอ๋ยที่เราสอนเจ้า สิ่งชั่วร้ายที่เราปกปิดเจ้า คือโลกอุดมคติที่เราอยากให้เจ้าเป็น ความจริงตอนนี้โลกช่างโหดร้าย แต่เป็นที่ตัวคนเอง ที่ทำให้มันโหดร้าย และเจ้า จะกล้าแข็งขืนยืนหยัด เพื่อสู้กับกร

@ กลอนสามเน้น เฟ้นคำสรรค์ ธรรม! จงพลัน ครันเที่ยงตรง อย่า เขลา เชื่อ ง่าย @ อย่า หูเบา เขลา ใหลหลง เชื่อ ธรรมจง ง่าย "ตรง" กระทำ