คนเก่าเขาทำไว้ดี

...ความรู้จะแกร่งไกร..........สิใส่ใจจริตเคย ค้นคว้าปละปล่อยเฉย.........ริ"รอเผย"พิฆาตเรา ...อ่อนแอมิอาจรอด..........."ริง่าย"จอด!กระเตงเขลา เธอจงบ่ดูเบา....................ดุดันส

@ ณ สถานและกาลจง สติคงตระหนักมั่น ประทุธรรมไสวสรรค์ สิริครันเสมอเธอ @ จะสว่างกระจ่างชัด ปฏิบัติประโยชน์เจอ ริมุมุ่งมิไผลเผลอ สติแจ้งประจักษ์ผล กมลฉันท์ ๑๒

ช่วยดูให้หน่อยครับว่าถูกต้องตามหลักการแต่งกลอนแปดมั้ย ละสามารถใช้ภาษาที่ดีกว่านี้ได้ในส่วนตรงไหนบ้างแนะนำติชมกันได้ครับ กลอนนี้ยังไม่มีชื่อนะครับตั้งให้ได้นะครับๆๆ รักต้องทิ้งทุกอย่างเพื่อสุขสม เหมือ

เราเห็นหมู่สัตว์นี้ ผู้ตกไปในอำนาจตัณหาในภพทั้งหลาย กำลังดิ้นรนอยู่ในโลก นรชนที่เลว ผู้ยังไม่คลายตัณหาในภพน้อยภพใหญ่ ร่ำไรอยู่ใกล้ปากมัจจุราช (พระผู้มีพระภาคตรัสว่า) พวกเธอจงดูหมู่สัตว์ผู้กำลังดิ้นร

เด็กน้อยเอ๋ยที่เราสอนเจ้า สิ่งชั่วร้ายที่เราปกปิดเจ้า คือโลกอุดมคติที่เราอยากให้เจ้าเป็น ความจริงตอนนี้โลกช่างโหดร้าย แต่เป็นที่ตัวคนเอง ที่ทำให้มันโหดร้าย และเจ้า จะกล้าแข็งขืนยืนหยัด เพื่อสู้กับกร

แม้จากกัน ก็มิใช่ การจากลาจงเรียกว่า เป็นบทใหม่ แห่งวิถีแม้ในใจ เธอยังไม่ สบายดียามคนที่ เคยเคียงข้าง ต้องห่างไกล บางคนจาก ไปด้วย ระยะทางบางคนห่าง เหินไกล เพราะมีใหม่อาจไม่ชิน กับหลายสิ่ง ที่เปลี่ยนไป

@ ร่ายเล่า ครั้งเกิดภัย แผ่นดินไหว ญี่ปุ่น วุ่นวาย หายนะ คลื่นซัดซะ อ่วมเมือง เป็นเรื่อง ไฟฟ้าดับ รังสีกลับ แผ่คลุม (โรงไฟฟ้านิวเคลียร์) ทุกข์สุม สิอดทน จนทั่วโลก นับถึอ เกิดร่ำลือ เรื่องเด่น ........

@ กลอนสามเน้น เฟ้นคำสรรค์ ธรรม! จงพลัน ครันเที่ยงตรง อย่า เขลา เชื่อ ง่าย @ อย่า หูเบา เขลา ใหลหลง เชื่อ ธรรมจง ง่าย "ตรง" กระทำ