เคยเป็นไหมรู้สึกว่าวันนึง คบกันแล้วถึงจุดอิ่มตัว... จะไปต่อหรือควรพอดี
เรากับแฟน คบกันมา 8 ปี กำลังเข้าปีที่ 9 แรกๆในช่วง 2-3 ปีแรก เป็นอะไรที่โอเคมากๆ ทั้งการเอาใจใส่ และ การใช้ชีวิตร่วมกัน
ช่วงปีที่ 4-5 มีสะดุดบ้างตามวัย ทะเลาะกันนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้ถึงขนาดรุนแรง มาถึงช่วงพีคปีที่ 6-8 มีปัญหาหลายเรื่อง เรื่องครอบครัว เรื่องส่วนตัว เรื่องงาน
แต่ก็ผ่านกันมาได้ พอมาวันนึง มันเหมือนกับว่า การที่เราทำอะไรเดิมๆ ตลอดทุกวัน เช้ามาตื่นเจอกัน ไปไหนไปกัน ทำงานด้วยกัน เข้านอนพร้อมกัน มันก็โอเค และก็ดี แต่มันไม่มีความหวานในการใช้ชีวิต หรือความรักด้วยกันมากขึ้นตามอายุ และ ปีที่คบกันเลย เราพยายามนั่งคิด ทบทวนหลายๆอย่าง ว่าสิ่งที่เราต้องการ หรือ เราต้องปรับคืออะไร เราต้องการเวลาส่วนตัวของเรารึเปล่า เราอยากทำอะไรมากขึ้นกว่านี้รึเปล่า แล้วทำไมบางเวลา เรามานั่งคิด แล้วมันรู้สึกน้อยใจหลายๆอย่าง คือในความที่รักกัน แต่มันไม่มีอะไรเพิ่มขึ้นเลยอ่ะ ทำอะไรเดิมๆตลอด จะว่าเบื่อก็ไม่ใช่ เพราะถ้าเบื่อมันต้องเบื่อตั้งแต่ 2-3 ปีแรกแล้ว หรือเราเห็นแก่ตัวไปวะ ที่เราอยากมีอะไรที่มันมากขึ้นกว่านี้ จริงๆอยู่นะที่เราไม่ใช่คู่เด็กวัยรุ่น ต้องการอะไรที่หวือหวาแบบนั้นอ่ะ ตอนนี้เรามานั่งคิดในทุกๆวัน ว่าเราต้องการอะไร เราอยากไปจากจุดๆนี้ไหม แต่เราก็นึกถึงเรื่องดีๆที่มีมาด้วยกันผ่านมาด้วยกัน ถามว่าเสียดายเวลาไหม 8 ปี ใครๆก็เสียดาย จนตอนนี้ยังไม่แน่ใจตัวเองเลยต้องการอะไรกันแน่ ที่มาเล่าคืออยากแชร์ สถานการณ์ในจุดๆนี้ ขอบคุณนะ
เคยเป็นไหมรู้สึกว่าวันนึง คบกันแล้วถึงจุดอิ่มตัว... จะไปต่อหรือควรพอดี
ช่วงปีที่ 4-5 มีสะดุดบ้างตามวัย ทะเลาะกันนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้ถึงขนาดรุนแรง มาถึงช่วงพีคปีที่ 6-8 มีปัญหาหลายเรื่อง เรื่องครอบครัว เรื่องส่วนตัว เรื่องงาน
แต่ก็ผ่านกันมาได้ พอมาวันนึง มันเหมือนกับว่า การที่เราทำอะไรเดิมๆ ตลอดทุกวัน เช้ามาตื่นเจอกัน ไปไหนไปกัน ทำงานด้วยกัน เข้านอนพร้อมกัน มันก็โอเค และก็ดี แต่มันไม่มีความหวานในการใช้ชีวิต หรือความรักด้วยกันมากขึ้นตามอายุ และ ปีที่คบกันเลย เราพยายามนั่งคิด ทบทวนหลายๆอย่าง ว่าสิ่งที่เราต้องการ หรือ เราต้องปรับคืออะไร เราต้องการเวลาส่วนตัวของเรารึเปล่า เราอยากทำอะไรมากขึ้นกว่านี้รึเปล่า แล้วทำไมบางเวลา เรามานั่งคิด แล้วมันรู้สึกน้อยใจหลายๆอย่าง คือในความที่รักกัน แต่มันไม่มีอะไรเพิ่มขึ้นเลยอ่ะ ทำอะไรเดิมๆตลอด จะว่าเบื่อก็ไม่ใช่ เพราะถ้าเบื่อมันต้องเบื่อตั้งแต่ 2-3 ปีแรกแล้ว หรือเราเห็นแก่ตัวไปวะ ที่เราอยากมีอะไรที่มันมากขึ้นกว่านี้ จริงๆอยู่นะที่เราไม่ใช่คู่เด็กวัยรุ่น ต้องการอะไรที่หวือหวาแบบนั้นอ่ะ ตอนนี้เรามานั่งคิดในทุกๆวัน ว่าเราต้องการอะไร เราอยากไปจากจุดๆนี้ไหม แต่เราก็นึกถึงเรื่องดีๆที่มีมาด้วยกันผ่านมาด้วยกัน ถามว่าเสียดายเวลาไหม 8 ปี ใครๆก็เสียดาย จนตอนนี้ยังไม่แน่ใจตัวเองเลยต้องการอะไรกันแน่ ที่มาเล่าคืออยากแชร์ สถานการณ์ในจุดๆนี้ ขอบคุณนะ