เป็นแค่คนคุยแต่ห่วงเกินสถานะ?

สวัสดีครับผมมีเรื่องอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ ผมไปเจอผู้หญิงคนหนึ่งในแอปหาคู่ ผมรู้สึกแบบชอบเขาแล้วชอบแบบชอบเลยอะ พูดง่ายๆผมไม่เคยเปย์ใครเยอะขนาดนี้มาก่อน555 อาจเป็นเพราะเขาตรงสเป็คเราทุกอย่าง น้องอายุน้อยกว่าเรา4ปี น้องเขาเป็นคนอารมณ์ดีคุยสนุกคุยไม่เบื่อ คุยกันจนถึงวางแผนไปเคาท์ดาวน์กันแล้ว (แม้จะยังไม่เคยเจอตัวจริงมาก่อน) น้องเขาชอบเที่ยวกลางคืนไปกับเพื่อนๆ ซึ่งในใจผมก็มีความเป็นห่วงไม่อยากให้ไปเที่ยวบ่อยแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะยังไม่ได้เป็นอะไรกันแต่มีอยู่วันนึงผมเคยเปิดอกคุยกะน้องเขาว่าเมื่อไหร่จะมีใจให้ผม น้องเขาก็บอกว่าหนูยังไม่อยากมีแฟนจนกว่าจะอายุ22 ผมต้องรอถึง3ปี แล้วผมก็ต้องอยู่ในสถานะคนคุยไปตลอด3ปี(ถ้าผมรอได้)  ผมก็หวังเล็กๆว่าบางทีน้องอาจจะใจอ่อนขึ้นมาบ้าง ซึ่งระยะเวลา3ปีที่น้องเขาตั้งไว้เอาจริงๆผมก็เชื่อว่าผมสามารถรอได้
แต่น้องเขาก็บอกมาว่า ระยะ3ปีน้องเขาจะสามารถคุยกะใครก็ได้ เพราะมันเป็นสิทธิ์ของน้องเขา ซึ่งผมก็เข้าใจในข้อนั้นเพราะผมยังเป็นสถานะแค่คนคุยจะไปก้าวก่ายการตัดสินใจของน้องเขาไม่ได้
ผมก็โอเคถ้าน้องจะเลือกแบบนั้น ผมก็เลือกที่จะคุยกันต่อไปเรื่อยๆจนกว้าน้องเขาจะใจอ่อน(หวังว่านะ55)
หลายคนอาจจะมองว่า3ปีมันนานไปไปหาคนอื่นดีกว่า แต่สำหรับผมน้องเขาเป็นคนแรกที่ผมคุยด้วยแล้วสบายใจที่สุด เป็นคนที่อยากจะใช้ชีวิตด้วย มันอาจจะฟังดูOverไปหน่อยแต่ผมรู้สึกแบบนั้นจริงๆ
แต่พอเมื่อ2วันที่ผ่านมา ตอนเช้าน้องเขาก็คุยปกติกับเราจนช่วงกลางวันคำพูดน้องเขาก็เปลี่ยนไป จากที่คุยสนุกๆ กลายเป็นตอบคำห้วนๆ เช่น
เมื่อวาน
ผม : วันนี้ที่ร้านคนเยอะไหม
น้องเขา : เงียบจะหลับแล้วเนี่ย5555
วันต่อมา
ผม : คนเยอะไหมวันนี้
น้องเขา : ไม่นะ
ผม : เป็นไรหรือป่าว
น้องเขา : ป่าว
ผม : โกรธอะไรพี่หรือป่าว
น้องเขา : ป่าว
น้องเขาบอกผมว่าไม่สบายปวดหัวเลยไม่อยากตอบแชท ทั้งที่ตอนเช้ายังคุยสนุกอยู่เลยพอมาตอนกลางวันก็เหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ผมก็บอกน้องเขาไปว่า งั้นหนูอย่าลืมกินข้าวกินยาด้วยละ เสร็จงานกลับถึงบ้านแล้วบอกพี่ด้วยนะ แต่น้องเขาก็หายไปเลยยย จนถึงอีกวันนึงซึ่งผมก็คิดในใจว่ากูคงไม่ได้ไปต่อกับน้องเขาแล้วละ จนมาวันนี้ผมเปิดอกคุยเลยว่าหนูไม่อยากคุยกะพี่แล้วหรอ น้องเขาก็บอกก็คุยนะแต่น้องมีปัญหากับครอบครัวเลยไม่มีอารมณ์ตอบแชท การที่น้องบอกผมแบบนี้นั้นแปลว่าผมยังไม่หมดสิทธิ์คุยกะน้องเขาใช่ไหม  
ผมควรจะคุยต่อกับน้องเขาหรือควรจะพอแค่นี้