เราชอบโดนว่า ว่าขี้บ่น บ่นมันทุกอย่าง
เหตุการณ์ล่าสุด อาบน้ำกับแฟน เรายืนอยู่ข้างกัน เราล้างหน้าหลับตา แฟนถือฟักบัวล้างตัวอยู่
เราก็อื้อๆ เอานิ้วชี้ที่หน้าสื่อสารว่าให้เอาฟักบัวถือให้ล้างหน้าหน่อย คนอาบน้ำด้วบกันเซ้นมันน่าจะมีอยู่แล้วคนหลับตาก็ไม่เห็นอะไรไหม
คือเป็นเรา เรายังรู้ หรืออีกนัยนึง เราก็จะรู้ว่าเขาหลับตาอยู่มองไม่เห็น เดี๋ยวเราถือให้
แต่เขาไม่ถือให้ ก็อื้อๆอยู่นาน เขาก็เอาแต่บอกว่าอะไรๆ แล้วบอกเอ้า ถือเองสิ เราแบบ งง แค่ถือให้ไหมแล้วเขาก็ออกไปเช็ดตัว
เราก็รับฟักบัวมาล้างหน้าละถามว่า เอ้าไมไม่ถือให้ เค้าหลับตาอยู่มองไม่เห็น
แฟนบอก จะไปรู้หรอ เราบอกเอ้าก็เค้าหลับตาอยู่ไง แค่ถือให้เอง
เขาก็เฉไฉไปเรื่อบ เรารู้สึกว่าเขาแถอะ เพราะเขาจะไปเช็ดตัวละให้เราถือเองไม่ทำให้
คือมันแค่นี้ ละเขาบอกว่าจะไปรู้หรอ เดี๋ยวทำไม่ถูกก็บ่นอีก ก็ให้ถือเองดีกว่า
เราก็ถามว่าเราขี้บ่นขนาดนั้นเลยหรอ เขาบอกใช่ ขนาดนั้นแหละ ทุกสิ่งทุกอย่าง
คือเรา งง ถามว่าคนบ่น บางทีมันจะอยากบ่นหรอ มันจะอยากทำแบบนั้นหรอ
บางทีเราแค่ถาม เช่น เธอทำไมไม่เอาแช่ตู้เย็นอะ เธอไม่เก็บจานอีกแล้วนะ เธอไม่เก็บขยะละ ทำให้เรียบร้อยสิจะได้ไม่ต้องมาทำใหม่
เขาก็หาว่าเราบ่น เออคือถ้าเขาทำเรียบร้อย หรือช่วยกันให้มันสะอาดขึ้นเราจะบ่นหรอ???
เราเหมือนทำงกๆ ทำมากกว่า กลับจากทำงานมส สภาพห้องบางทีคือจานเต็มซิ้งเขาเอาแต่บอกว่า มันมีห้วงเวลาของมัน
คือบางทีผ่านไปเป็นวัน ไม่ได้ทำ เราเห็นเราก็ทำ
ปัจจัยคือ เราก็ทำ ทำเยอะกว่าด้วย บางทีเราก็แค่ถาม ทำไมต้องมาหาว่าบ่น
ถ้าทำให้มันเรียบร้อย ไม่ทิ้งๆขว้างๆหรือมักง่ายอะ คนมันจะบ่นหรอ
เอาแต่มองว่าบ่น ทำไมไม่มองตัวเองบ้างเลยว่าทำตัวให่น่าบ่นไหม
บางทีเราไปทำงานกลับมาเหนื่อยๆเราก็ยังมาช่วยเขาทำงานต่อ ช่วยเขาทำงานเสร็จ ก็เก็บห้องล้างจานบ้าง เก็บขยะบ้าง อะไรบ้าง เยอะแยะไปหมด
คำถามคือ ทำไมต้องเอาแต่มองว่าบ่นด้วยวะ
หรือควรให้เขาอยู่คนเดียวไปซะ เรากลับไปอยู่บ้านเราจบๆ ก็ไม่ต้องบ่น เขาจะได้แฮปปี้ไปเลย
เหมือนความรู้สึกเราไม่เท่ากัน เรารู้สึกใหัมากกว่าที่ได้รับ ไม่ได้หมายถึงว่า ซื้อเสื้อให้ เขาต้องซื้อเสื้อให้กลับ
แต่มันควรจะรู้สึกว่าเราได้รับความรู้สึกเท่าๆกันไหม
เราควรทำยังไง???
แค่ถามก็หาว่าบ้น เออแล้วถ้าบ่น ไม่คิดหรอว่าเพราะตัวเองทำตัวให้น่าบ่น?
เหตุการณ์ล่าสุด อาบน้ำกับแฟน เรายืนอยู่ข้างกัน เราล้างหน้าหลับตา แฟนถือฟักบัวล้างตัวอยู่
เราก็อื้อๆ เอานิ้วชี้ที่หน้าสื่อสารว่าให้เอาฟักบัวถือให้ล้างหน้าหน่อย คนอาบน้ำด้วบกันเซ้นมันน่าจะมีอยู่แล้วคนหลับตาก็ไม่เห็นอะไรไหม
คือเป็นเรา เรายังรู้ หรืออีกนัยนึง เราก็จะรู้ว่าเขาหลับตาอยู่มองไม่เห็น เดี๋ยวเราถือให้
แต่เขาไม่ถือให้ ก็อื้อๆอยู่นาน เขาก็เอาแต่บอกว่าอะไรๆ แล้วบอกเอ้า ถือเองสิ เราแบบ งง แค่ถือให้ไหมแล้วเขาก็ออกไปเช็ดตัว
เราก็รับฟักบัวมาล้างหน้าละถามว่า เอ้าไมไม่ถือให้ เค้าหลับตาอยู่มองไม่เห็น
แฟนบอก จะไปรู้หรอ เราบอกเอ้าก็เค้าหลับตาอยู่ไง แค่ถือให้เอง
เขาก็เฉไฉไปเรื่อบ เรารู้สึกว่าเขาแถอะ เพราะเขาจะไปเช็ดตัวละให้เราถือเองไม่ทำให้
คือมันแค่นี้ ละเขาบอกว่าจะไปรู้หรอ เดี๋ยวทำไม่ถูกก็บ่นอีก ก็ให้ถือเองดีกว่า
เราก็ถามว่าเราขี้บ่นขนาดนั้นเลยหรอ เขาบอกใช่ ขนาดนั้นแหละ ทุกสิ่งทุกอย่าง
คือเรา งง ถามว่าคนบ่น บางทีมันจะอยากบ่นหรอ มันจะอยากทำแบบนั้นหรอ
บางทีเราแค่ถาม เช่น เธอทำไมไม่เอาแช่ตู้เย็นอะ เธอไม่เก็บจานอีกแล้วนะ เธอไม่เก็บขยะละ ทำให้เรียบร้อยสิจะได้ไม่ต้องมาทำใหม่
เขาก็หาว่าเราบ่น เออคือถ้าเขาทำเรียบร้อย หรือช่วยกันให้มันสะอาดขึ้นเราจะบ่นหรอ???
เราเหมือนทำงกๆ ทำมากกว่า กลับจากทำงานมส สภาพห้องบางทีคือจานเต็มซิ้งเขาเอาแต่บอกว่า มันมีห้วงเวลาของมัน
คือบางทีผ่านไปเป็นวัน ไม่ได้ทำ เราเห็นเราก็ทำ
ปัจจัยคือ เราก็ทำ ทำเยอะกว่าด้วย บางทีเราก็แค่ถาม ทำไมต้องมาหาว่าบ่น
ถ้าทำให้มันเรียบร้อย ไม่ทิ้งๆขว้างๆหรือมักง่ายอะ คนมันจะบ่นหรอ
เอาแต่มองว่าบ่น ทำไมไม่มองตัวเองบ้างเลยว่าทำตัวให่น่าบ่นไหม
บางทีเราไปทำงานกลับมาเหนื่อยๆเราก็ยังมาช่วยเขาทำงานต่อ ช่วยเขาทำงานเสร็จ ก็เก็บห้องล้างจานบ้าง เก็บขยะบ้าง อะไรบ้าง เยอะแยะไปหมด
คำถามคือ ทำไมต้องเอาแต่มองว่าบ่นด้วยวะ
หรือควรให้เขาอยู่คนเดียวไปซะ เรากลับไปอยู่บ้านเราจบๆ ก็ไม่ต้องบ่น เขาจะได้แฮปปี้ไปเลย
เหมือนความรู้สึกเราไม่เท่ากัน เรารู้สึกใหัมากกว่าที่ได้รับ ไม่ได้หมายถึงว่า ซื้อเสื้อให้ เขาต้องซื้อเสื้อให้กลับ
แต่มันควรจะรู้สึกว่าเราได้รับความรู้สึกเท่าๆกันไหม
เราควรทำยังไง???