สวัสดีค่ะเราอยากรู้ว่าอาการของเราเข้าค่ายซึมเศร้าหรือยังคะ เราเป็น LGBTQ+ บอกก่อนเลยว่าเราเป็นคนที่คิดมากกับทุกเรื่องโดยเฉพาะเรื่อง ความสัมพันธ์กับคนรอบข้างมากๆกลัวการโดนทิ้ง กลัวการโดนหักหลัง กลัวถูกทิ้งไว้ข้างหลัง บุคคลิกขอลเราจะเป็นพูดมากตลกเฮฮา(ค่อนข้างมาก)ชอบทำให้คนอื่นขำพอเห็นรอยยิ้มคนรอบข้างเรามีความสุขมากๆเหมือนเค้ายังชอบในสิ่งที่เราเป็นแบบนี้ เรายอมรับค่ะว่าเรามีเพื่อนหลายคน(แต่ก็ไม่มาก)เพราะบุคคลิกแบบนี้ของเรา มีเพื่อนหลายคนเข้ามาในชีวิตเราซึ่งเราแล้วก็ออกไปจากชีวิตเราค่ะ เราเป็นคนที่แคร์ทุกคนมากเป็นห่วงกลัวทุกคนไม่โอเคง้อคนคอยช่วยคอยรับฟังบางครั้งก็โดนด้านลบของเค้ามาเราก็ทนเราก็ยิ้มหัวเราะสู้ใช้เหตุผลทั้งที่บางทีเราไม่คิดว่าเราจะต้องหาเหตุผลมาเคลียร์เราก็ต้องหา แต่พอสุดท้ายเราพูดตรงๆหรือแสดงให้เห็นว่าไม่โอเคเรากลับโดนทิ้งไปทั้งที่เราทนมา 99 ครั้งพอมาครั้งที่ 100 เราโดนทิ้ง 2ปีในรั่วมหาลัยเราเสียเพื่อนสนิทไป 3 คนและเป็นคนที่เรารักมากๆ เรากลายเป็นคนที่กลัวการโดนทิ้งโดนเมินเฉยชา เราไม่อยากบอกว่าเราชอบมานั่งคิดมากนอนร้องไห้ทบทวนตัวเองคนเดียวทุกวันเราเหนื่อยเราไม่อยากให้ใครต้องมารับรู้หรือรับพลังงานด้านลบเราไป(แต่ที่มาเขียนกระทู้อยากรู้ว่าตัวเองเป็นซึมเศร้ามั้ย) อีกส่วนหนึ่งที่ทำให้เราคิดมากคือเรารู้จักคนเยอะแล้วก็เหมือนเป็นสะพานให้คนนั้นกับเพื่อนเรารู้จักกันสุดท้ายพอเขาไปด้วยกันสนิทกันเราก็โดนปล่อยไว้ข้างหลังเราถูกเฉยชาและเมินใส่เราจนตอนนี้เราเหมือนเราเป็นแค่สะพานให้พวกเขาเลย แต่ถึงเราจะเครียดคิดมากแค่ไหนเราไม่มีความรู้สึกอยากฆ่าตัวตายหรือทำร้ายตัวเองเลยเพราะเราสงสารครอบครัวที่สุด สุดท้ายนี้ก็อยากขอบคุณที่เข้ามาอ่านและให้คำแนะนำนะคะ