ผมรู้สึกแย่กับตัวเอง

ผมรู้สึกแย่. ผมรู้สึกเป็นพละของพ่อ ผมรู้สึกแย่ที่ผมทำอะไรไม่เป็นสักอย่างซักผ้าก็ไม่เป็นงานบ้านก็ไม่ทำ นอนเล่นอย่างเดียว ผมรู้สึกไม่อยากใช้ชีวิตต่อไป
ขอโทษพ่อ ที่ผมเป็นพละทุกอย่าง วันไหนถ้าพ่อเหนื่อยมากกับตัวผมเดี๋ยวผมออกไปเองแหละ วันที่24/11/65 ผมก็ปิดประตูร้านไม่ได้ ไม่มีแรงหรือทำไม่เป็นก็ไม่รู้ ผมแย่มากเรื่องแค่นี้ผมยังทำไม่ได้ แล้วอนาคตผมคงจะพังแน่ๆ ต้องให้พ่อบอกตลอด พ่อสอนตลอด อายุ14ปีละทำอะไรยังไม่เป็นเลย อยากให้พ่อสบายมาก แต่ ลูกทำตัวแย่ไม่ช่วยอะไรเป็นพละอีก ผมก็ไม่รู้ว่าผมจะใช้ชีวิตอยู่ไปทำไม