เรามันผิดมากใช่ไหม (ระบายความในใจ)

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆชาวพันทิปวันนี้เรามาปรึกษาาว่าพ่อเราเป็นงี้มีโอกาสเสี่ยงอันตรายไหมคะ คือพ่อเราเป็นโรคตับอักเสบคะ แล้วพ่อเราเนี่ยมีปัญหาเรื่องทีทำงานงานไม่ค่อยเข้าที่ร้าน แกก็จะเครียดๆพักหลังมานี้แกบ่

แต่ก่อนเราเงียบตลอดเวลาแม่ด่าแต่เดียวนี้เราเริ่มด่าแล้วเพราะเรารู้สึกทนไม่ไหวกับแม่จริงๆเหตุเกิดจากตอนนั้นพ่อแม่เลิกกันแล้วแม่เครียดแล้วด่าเราตลอดว่าเป็นความผิดเราที่ทำให้แม่เลิกกับพ่อแต่เราแค่ตอนพ่อจ

ชเคือบอกตรงๆเลยนะคะว่าเราเป็นคนที่เครียดสะสมมากๆ บ่นเครียดตลอดแต่ก็ไม่เคยพูดมันออกไปให้ใครได้ฟังเพราะรู้สึกว่าตัวเองน่ารำคาญเราเก็บมาโดยตลอดจนตอนนี้เป็นไมเกรนเรียบร้อยแล้วค่ะอีกนิดก็ซึมเศร้า555หยอกเย้

สวัสดีครับคือผมอยากจะระบายความในใจ เพราะผมไม่กล้าไประบายให้ใครฟัง พ่อแม่ก็ทำงานหนักกลัวโดนด่าว่าสร้างแต่ปัญหาเพราะแค่ออกจากมหาลัยกับออกจากงานก็เป็นปัญหามากพอแล้ว เพื่อนก็เรียนอยู่ไม่อยากรบกวน หมอก็เหม

เราขอระบายหน่อยนะคะคือทำไมทุกอย่างมันต้องเป็นความผิดของเราหมดเลย เราไม่สามารถที่จะหงุดหงิดหรือโกรธใส่ใครได้แต่ทำไมคนอื่นถึงหงุดหงิดและโกรธใส่เราได้ เราไม่สามารถระบายความโกรธกับใครได้เพราะรู้ความรู้สึก

มีโอกาสได้รู้จักกับน้องคนนึงในเฟสบุ๊ค น้องเล่าว่าเป็นโรคซึมเศร้า ไม่มีที่ระบายเลยมาระบายกับเราซึ่งเป็นคนแปลกหน้า ทุกครั้งที่คุยน้องบ่นแต่อยากตายๆ เคยแนะนำให้ไปพบแพทย์หรือเปิดเพลงผ่อนคลายอารมณ์ก็ไม่สนไ

คือนึกถึงที่ไรก็ร้องไห้ออกมาอย่างกับร่างกายมันเก็บไม่อยู่เป็นเเบบเป็นไปเอง เคยไปอ่านอาการต่างๆเช่นโรคซึมเศร้า ก็มีบ้างข้อที่เป็นเเละไม่เป็น เเต่ตอนที่เราเครียดๆหรอเศร้ามากๆก็มีอาการนั้นหมดเลยบ้างครั้ง

คือว่าเราคิดว่าตัวเองป่วยเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ ตอนนี้เราอยู่ปี4ใกล้จบแล้วแต่เราburn out สุดๆเลยค่ะ พอเล่าให้ที่บ้านฟัง ว่าเครียดอยากไปพบจิตแพทย์เพราะมีความกระตือรือร้นรับผิดชอบน้อยลงค่ะ เรารู้ตัวเองดีแต่

ถ้ามีคนพูดว่า อยากตาย ทุกคนจะคิดว่ายังไง ถ้าเป็นคนปกติพูดก็คงแค่ตลก ฮาๆ แต่ถ้าคนเป็นโรคซึมเศร้าพูดล่ะ..? ทุกคนคงจะเห็นใจแบะช่วยกันปลอบโยนคนนั้น จริงมั้ยล่ะ ทุกคนคงเห็นใจเพราะเป็นโรคนั้น แต่เรานี่ไม่รู