จากกระทู้ก่อนหน้า ทำไมถึงคิดว่าเงินเดือน 30k เยอะพอผ่อนบ้านคะ

อันนี้เป็นความสงสัยส่วนตัวเลยว่าทำไมทุกคนถึงคิดว่าเงินเดือน 30k จะมากมายพอจนผ่อนบ้านได้ คือความจริงเงินเดือนเฉลี่ยของเรา มากกว่า30k ค่ะ แต่มันก็คือเงินเฉลี่ยที่คิดจากรายได้หมดจากทั้งปี

ความจริงวางแผนการเงินไว้แล้ว ดูจากความสามารถของเราจริงๆ เรามีความสามารถในการผ่อนแค่ 8000 บาท/เดือนเท่านั้นเอง 

ด้วยความที่เป็นฟรีแลนซ์ รายได้แต่ละเดือนไม่เท่ากันเลยค่ะ บัตรเครดิต หนี้สิน ไม่ค่อยมีค่ะ เงินเก็บก็พอมีอยู่บ้าง

คือทุกคนบอกว่าบ้านซื้อได้ ซื้อบ้านดีกว่า มันซื้อยังไงหรอคะ 

แบบว่าเสตทเม้นเงินเดือนเดินบัญชีดีแล้วมันก็ไม่ผ่านอยู่ดี บ้านราคาหลังละล้านต้นก็ยังยาก เอาจริงเราไม่ใช่ไม่เคยอยู่บ้านนะคะ จากที่เคยเห็นมาบ้านราคาถูกปัญหาน่ากลัวมาก

เพื่อนบ้านขี้เมา ตั้งวง ตากผ้าหน้าบ้าน จอดรถขวางหน้าบ้าน โจรขึ้นบ้าน ต่างคนต่างอยู่ ยิ่งรู้ว่าอยู่คนเดียว ยิ่งเป็นอะไรที่ไม่ปลอดภัยเลย คือเอื้อมันก็เหมือนกัน แต่เราว่ามันเหมือนชุมชนขนาดใหญ่ เลือกตึกดี คนอยู่เยอะ มันก็ไม่มีอะไร นอกจากหนวกหูหน่อย แต่เพราะคนอยู่เยอะ ขนาดนิติจัดงานเสียงดัง นิติยังโดนด่าเลย 

ถ้ามีบ้านก็ต้องมีรถ มันคงไม่มีบ้านราคาไม่แพงหลังไหนติดถนน ใช่ไหมคะ ถ้าต้องผ่อนบ้าน พร้อมผ่อนรถ ไหนจะค่ากิน ค่าเดินทาง ค่าบำรุงรักษา ประกัน พรบ ภาษี อีก เงินเก็บจะเหลือสักกี่บาท ต่อให้เป็นรถคันกระจิ๋วลิ๋ว มือสองก็ยังผ่อน 3000-4000 รวมผ่อนบ้านอีก ไหนจะค่ากิน ค่านั่นนี่

แล้วไม่เก็บเงินสำหรับฉุกเฉินสำหรับเดือนไหนไม่มีเงินผ่อนด้วยหรอคะ บ้านค่าบำรุงรักษาเยอะพอสมควรเลย ถ้าล้มขึ้นมาไม่เป็นโดมิโน่เลยหรอคะ ยิ่งไม่มีใครให้พึ่งพาอีก 

อันนี้เป็นความสงสัยเลยค่ะ เห็นหลายคนแนะนำมา เราวางแผนการเงินไม่ถูก หรือเซฟไปหรอคะ คือชีวิตมันไม่แน่ไม่นอน กลัวมากว่าจะผ่อนไม่ไหว เพราะจำได้ว่าบ้านไม่ใช่แค่ธนาคารยึดแล้วจบ ถ้าสมมติซื้อบ้านเฉยๆ ไม่มีรถก็ได้ แบบไถสกูตเตอร์โง่ๆไปซื้อข้าวกินที่ตลาดใกล้บ้าน แล้วไม่คิดจะโป๊ะบ้านหรอคะ แบบเราสามารถผ่อนเรื่อยๆด้วยอัตราเงินผ่อนเท่าเดิมได้เลยหรอคะ 

เพราะตอนผ่อนรถก็กระท่อนกระแท่นมากเลยค่ะกว่าจะหมด ซื้อมาก็จอดทิ้งไว้ ไม่ค่อยได้ใช้ เพราะนั่งวินตลอด 

แล้วอยู่เอื้อก็ข้อดีเยอะนะคะ ไม่กี่ก้าวก็เซเว่นแล้ว ตรงข้ามก็ห้าง นั่งวินแว้นไปหน่อยก็มีสวนสาธารณะ ของกินเยอะค่ะ แต่เสียงก็มีเสียงเด็กค่ะ ช่วงเวลาเลิกเรียนกับตอนเย็นๆ พอค่ำก็นอนกันหมดแล้ว เราคิดว่าถ้าเราอยู่แบบนี้เราจะไม่มีค่าเดินทาง ค่ากินก็ถูก เราจะสามารถผ่อนไป โป๊ะไปได้ในหลักเท่าตัวเลย เช่นผ่อน 4000 เราโป๊ะไปเลยเดือนละ 8000 เดือนไหนไม่ไหวก็ผ่อนปกติไป มันจะได้ไม่ตึง ใช้เงินสบายๆ มีเงินเก็บ ไม่เครียดมาก เหลืออีกก็โป๊ะไปอีก

จริงๆปัญหาเราคือต้องการทะเบียนบ้านที่เป็นเจ้าบ้านค่ะ เลยอยากที่จะคว้าอะไรก็เอามาก่อน เห็นคนหลากหลายคอมเม้นก็แอบสะดุดใจนิดนึงว่าเออเราตัดสินใจไม่ดีพอหรือเปล่า แต่เราก็ยังคิดวนเวียนว่าเงินเดือนเท่านี้มันไม่สามารถผ่อนบ้านได้จริงๆ 

ยอมรับเลยค่ะว่าใจไม่นิ่งพอ จะตัดสินใจอะไรจริงๆก็อยากได้ความเห็นของคนอื่นบ้าง เพราะตอนซื้อรถก็ซื้อด้วยความอยาก สุดท้ายมันก็ตัดสินใจพลาดจริงๆ ยังดีที่ซื้อมือสองแค่สามแสน ผ่อนหมดภายใน สองปีกว่า มันยากนะคะ ค้างเกือบโดนยึด แต่ก็รอดมาได้ เข้าใจลึกซึ้งถึงการเป็นหนี้ เลยไม่อยากทำอะไรเกินตัว เกินความจำเป็น แต่มันก็อดไม่ได้ที่จะอ่านคอมเม้นแล้วคิดวนไปวนมา

อยากฟังประสบการณ์การซื้อบ้านผ่อนบ้านค่ะ ว่าผ่อนกันเป็นยังไง มันคุ้มค่าหรือเปล่า