ลมหายใจ ใน 2 มุมมอง

"ลมหายใจ คือ สิ่งที่-มี และสิ่งที่-มี คือ ธรรมะ

ไม่เหมือนกับประโยค

"ฉัน ตั้งใจดู ลมหายใจ ที่-มี"

ประโยคแรก
"ลมหายใจ คือ สิ่งที่-มี และสิ่งที่-มี คือ ธรรมะ"

1.มี "ลมหายใจ" เป็นประธาน ของประโยค

2.ความสนใจ,ใส่ใจ สังเกต พิจารณา อยู่ที่
"ลมหายใจ ที่-มี"

ประโยคที่สอง
"ฉัน ตั้งใจดู ลมหายใจ ที่-มี"

1."ฉัน" เป็นประธาน ของประโยค

2.ระหว่าง "ฉัน ตั้งใจดู" กับ "ลมหายใจ ที่-มี" สิ่งไหนได้รับความสนใจ,ใส่ใจ สังเกต พิจารณา มากกว่ากัน?